Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2020

...θα πρέπει να μιλάμε!!

Εικόνα
  Όσο οι κάθε λογής λογοκριτές της συνείδησης επιβάλουν την σιωπή, όσο εμποδίζουν το λόγο μας θεωρώντας ότι δεν είναι σωστός, ότι δεν είναι φορέας πείρας και γνώσης τόσο εμείς θα πρέπει να μιλάμε!! Θα πρέπει να μιλάμε ελεύθερα για τους φόβους, τις αγωνίες, τις προκαταλήψεις, τις στερήσεις, να μιλάμε για την συγκίνηση, για τον πόνο για την χαρά μας. Θα πρέπει να μιλάμε χωρίς ντροπή για τον εαυτό μας, για τις αντοχές των ενοχών μας, για τα πληγωμένα ή χαρούμενα τοπία των σχέσεων μας. Θα πρέπει να εκφράζουμε τα πάντα με το δικό μας λόγο, διότι μόνο μέσα από αυτόν μπορούμε να σχεδιάσουμε τα όνειρα μας, μόνο μέσα από αυτόν μπορούμε να κατασκευάσουμε την πραγματικότητα μας. Θα πρέπει να μιλάμε διότι... η σιωπή περιορίζει πάντα το νόημα της ζωής. Κερεντζής Λάμπρος Πίνακας: André Desjardins

Η ενοχή

Εικόνα
  Το συναίσθημα της ενοχής έχει σχέση με την ευχαρίστηση. Έχει σχέση με την την σεξουαλικότητα, την ηδονή. Πυγή της ηδονής είναι το σώμα. Η ενοχή αποτρέπει με πολλούς τρόπους την επαφή μαζί του, με τον φόβο της απόρριψης από τους άλλους. Σαν στοιχείο της συνείδησης του ανθρώπου, υιοθετείται από την οποιαδήποτε εξουσία, αποτελώντας την βάση οικοδόμησης κοινωνικών συστημάτων στέρησης και υποταγής. Δηλαδή αποτελώντας μια φυσική λειτουργία με στόχο την προστασία της ακεραιότητας του ατόμου και της επιθυμίας του από τον εξωτερικό κόσμο, μέσω της εκπαίδευσης γίνεται μέσο προστασίας του από τον ίδιο του τον εαυτό!! Ενοχή είναι η μορφή που παίρνει το κοινωνικό “απαγορεύεται” μέσα μας. Μετατρέπεται σε εσωτερική δύναμη αποτροπής και τιμωρίας που δεν επιτρέπει την ικανοποίηση. Την θεωρεί προδοσία. Όταν η επιθυμία μας ζητά να υπερκεράσει τα εμπόδια για την επίτευξη της ηδονής, η ενοχή αποτελεί μια εσωτερικευμένη φωνή των άλλων για να αντισταθούμε στην παραλογικότητα της. Έτσι η παραλογ

Η επιβολή... ερμηνειών

Εικόνα
Όταν δεν επιτρέπουμε σε ένα άτομο να αποδώσει την δική του ερμηνεία στις καταστάσεις που βιώνει και να αξιολογήσει σύμφωνα με την εμπειρία του την σημασία τους για τον εαυτό του, αλλά του επιβάλουμε ερμηνείες και εκδοχές της πραγματικότητας οι οποίες εξαρτώνται από πηγές που δεν επηρεάζονται από το ίδιο, επικαλούμενοι την αυθεντικότητα τους, τότε του αφαιρούμε την δυνατότητα να δίνει νόημα στην παρουσία του και να αισθάνεται υπεύθυνος για την ζωή του. Τότε τον οδηγούμε να αποδεχτεί ότι αποτελεί μέρος ενός κόσμου που... δεν του ανήκει. Κερεντζής Λάμπρος Πίνακας: Pablo Picasso

... η σχέση με τον “άλλον”...

Εικόνα
Αν στο στο ξεκίνημα της ζωής μας η σχέση με τον “άλλον” (μητέρα, γονείς) ήταν η πηγή ικανοποίησης των αναγκών μας, αυτό συνεχίζεται μέχρι το τέλος της.  Ο “άλλος”  σαν φίλος , σύντροφος, σύζυγος, συνάδελφος, κ. λ.π συνεχίζει από διαφορετικές θέσεις και μορφές να τροφοδοτεί τη παρουσίας μας, όπως  και εμείς τη δικής του.  Η απουσία του, ή, η απουσία μας αποτελεί μια μορφής στέρησης που συνήθως παίρνει τραγικές διαστάσεις και για τους δυο μας. Σε προχωρημένες καταστάσεις  σαν απουσία του ίδιου του εαυτού!! Κερεντζής Λάμπρος Πίνακας: Nicolas Odinet