Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2012

Για την ελευθερία του τύπου, του Αλμπέρ Καμί

Εικόνα
Το άρθρο που αναδημοσιεύουμε σήμερα κυκλοφόρησε στις 25 Νοεμβρίου 1939 στη «λε σουαρ ρεπουμπλικέν», μιας δισέλιδης εφημερίδας που κυκλοφορεί σε ένα φύλλο τυπωμένο μπρος-πίσω στο Αλγέρι, υπό τη διεύθυνση του Καμί(Camus). Εδώ ο συγγραφέας προσδιορίζει «τις τέσσερις εντολές του ελεύθερου δημοσιογράφου: τη διαύγεια, την άρνηση, την ειρωνεία και την εμμονή». Το κείμενο αυτό στα εθνικά αρχεία υπερπόντιων εδαφών, στην Εξ Αν Προβάνς. Ο Καμί καταδικάζει εδώ την παραπληροφόρηση που το 1939 ήδη κατατρώει ως γάγγραινα τη Γαλλία. Αλλά το «μανιφέστο» αυτό πάει πιο μακριά: τοποθετείται για το ρόλο της δημοσιογραφίας εν καιρώ πολέμου ή γενικότερα για την επιλογή του καθενός μάλλον -παρά των συλλογικοτήτων- να οικοδομήσει εαυτόν ως ελεύθερη προσωπικότητα.   _____________________ Είναι δύσκολο σήμερα να αναφερθείς στην ελευθερία του τύπου χωρίς να κατηγορηθείς για μωρολογία, Μάτα Χάρι (Mata-Hari) ή για το ότι είσαι –δίχως άλλο- ανιψιός

Η "ΨΥΧΗ" ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Εικόνα
Η ελληνική λέξη «ψυχή» ακολούθησε δύο βασικές πορείες. Η πρώτη σχετίζεται με τη χρήση της στον καθημερινό λόγο, όπου δηλώνει την «πνοή», τη «φυσική ζωή», το «θάρρος» ή το «ήθος», και η δεύτερη αφορά τις ειδικές χρήσεις της στις θρησκευτικές δοξασίες και τις διάφορες φιλοσοφικές σχολές ως μια αόρατηκαι για μερικούς άυλη ή και αθάνατηουσία που δίνει ζωή στο σώμα, το ελέγχει και για πολλούς επιζεί μετά τον θάνατο του σώματος, μεταβαίνοντας σε έναν τόπο δυστυχίας ή μακαριότητας ή, για άλλους, σε κάποιο διαφορετικό σώμα. Μολονότι πρέπει να διαχωριστούν αυτές οι δύο πορείες, καθώς και οι ειδικές σημασίες της λέξης όταν χρησιμοποιείται ως τεχνικός όρος από τους εκάστοτε φιλοσόφους, η κατωτέρω συνοπτική αναδρομή παρουσιάζει ορισμένα στοιχεία της αλληλεπίδρασης αυτών των δύο πορειών, που συνέβαλαν στην εξέλιξη του σημασιολογικού περιεχομένου της. Η ομηρική άποψη για τη μετ

Η παραίσθηση

Εικόνα
Το κακό δεν βρίσκεται στον ατομικισμός μας, αλλά στο τύπο του ατομικισμού που μας καθορίζει, ο οποίος είναι στατικός αντί να είναι ενεργητικός. Στα μάτια μας, η αξία μας εξαρτάται από αυτό που σκεπτόμαστε, και όχι από αυτό που πράττουμε. Ξεχνάμε πως αυτό που δεν κάνουμε δεν το βιώνουμε¨ πως η πρωταρχική λειτουργία της ζωής είναι η δράση, όπως πρωταρχικό χαρακτηριστικό των πραγμάτων είναι η κίνηση. Προσδίδουμε σημασία στις σκέψεις μας απλώς και μόνο επειδή είναι δικές μας¨ θεωρούμε εαυτούς όχι, όπως έλεγε εκείνος ο Έλληνας “ μέτρον πάντων”, αλλά κανόνα, ή μονάδα μέτρησης των πάντων¨ κι έτσι δημιουργήσαμε ανάμεσα μας όχι απλώς μια ερμηνεία αλλά μια κριτική του σύμπαντος (ενώ, εφόσον δεν το γνωρίζουμε, δεν είμαστε ικανοί να το κρίνουμε)¨ και βλέπουμε τα πιο αδύναμα και τα πιο διαταραγμένα πνεύματα ανάμεσα μας να ανάγουν αυτή την κριτική σε ερμηνεία – μια ερμηνεία που επιβάλλεται σαν παραίσθηση, και όχι μέσω συλλογισμού, αλλά δια μιας απλούστατης επαγωγής. Πρόκε

Σεξουαλική Υγεία-Δυσλειτουργία

Εικόνα
Το σεξ δεν είναι απλά μια ευχάριστη εμπειρία, αλλά και μια πολύ υγιεινή εμπειρία. Σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά αποτελέσματα, το σεξ είναι μια από τις καλύτερες στρατηγικές αντιγήρανσης. Με το σεξ ο οργανισμός παράγει ενδορφίνες και αυξητικές ορμόνες. Είναι γνωστό ότι οι δύο αυτές ορμόνες γυρίζουν πίσω το βιολογικό μας ρολόι. Ακόμη και η έκκριση σεξουαλικών ορμονών είναι πιο έντονη με την τακτική συνουσία των δύο φύλων: οι γυναίκες παράγουν περισσότερα οιστρογόνα και οι άνδρες περισσότερη τεστοστερόνη. Συνολικά, το σωματικό κοκτέιλ ορμονών επιδρά σαν πηγή νεότητας. Το σεξ όμως καταφέρνει πολύ περισσότερα: ελαχιστοποιεί τους πόνους, ενισχύει το ανοσοποιητικό και την καύση του λίπους και μειώνει τον κίνδυνο ασθενειών του κυκλοφορικού. Επίσης, το σεξ συνίσταται από ιατρικής άποψης για την καταπολέμηση των πονοκεφάλων και των πόνων στη μέση. Με την έκκριση σεξουαλικών ορμονών εντείνεται και η λειτουργία της υπόφυσης και της επίφυσης, γεγονός το οποίο ωφελεί πολ

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑΣ.

Εικόνα
1.1 - Εννοιολογική αποσαφήνιση του όρου του trafficking. Ο όρος -trafficking- είναι ένας αγγλόφωνος όρος που έχει επικρατήσει και καθιερωθεί στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και ανά τον κόσμο για να υποδηλώσει το κοινωνικό φαινόμενο της διεθνικής σωματεμπορίας και ετυμολογικά κατάγεται από την λέξη “traffic” δηλαδή την διαδικασία της κίνησης. Με τον όρο trafficking εννοούμε μεταφορικά, την διακίνηση ατόμων από χώρα σε χώρα. Παρακάτω θα χρησιμοποιηθεί ο όρος trafficking αλλά και ο όρος διεθνική σωματεμπορία ή εμπορία ανθρώπων ως ταυτόσημες έννοιες. Η σωματεμπορία ως λέξη σημαίνει εμπόριο σώματος, εμπορία λευκής σάρκας αντίστοιχα και η εμπορία ανθρώπων είναι αυτό που υποδηλώνει η λέξη: άνθρωπος εμπορεύεται άνθρωπο.14  Πιο συγκεκριμένα, σημαίνει πώληση του σώματος της γυναίκας και ειδικότερα των σεξουαλικών της θέλγητρων με σκοπό το κέρδος.15 Στο έγκλημα της σωματεμπορίας ο σωματέμπορος προσλαμβάνει γυναίκες που εκπορνεύονται ακούσια και κερδοσκοπεί από αυτό το επάγγελμα

Η απέραντη μοναξιά του θύτη.............

Εικόνα
....................Οι σύγχρονοι εγκληματίες και πολιτικοί δεν σκοτώνουν, αφανίζουν. Πειραματίζονται με όντα που 'χουν ήδη χάσει την ανθρώπινη υπόστασή τους. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης τους ανθρώπους πρώτα τους υποβαθμίζουν και αφού τους μεταβάλουν σε πράγμα προβαίνουν στο μαζικό αφανισμό. Ο χαρακτηριστικός εγκληματίας των μεγαλουπόλεων - ανεξάρτητα από τα συγκεκριμένα του κίνητρα - αποπειράται σε μικρή κλίμακα αυτό που σε μεγάλη κλίμακα κάνουν οι σύγχρονοι αρχηγοί κρατών. Και αυτοί με τον τρόπο τους πειραματίζονται: δηλητηριάζουν, διαλύουν πτώματα μέσα σε οξέα, καίνε οστά, μεταβάλλουν το θύμα τους σε πράγμα. Η παλαιά σχέση θύματος και θύτη - το μόνο στοιχείο που εξανθρώπιζε το έγκλημα, που το έκανε κατανοητό - έχει εκλείψει. Όπως και στα μυθιστορήματα του Σαντ δεν υπάρχουν πλέον παρά δήμιοι και αντικείμενα, όργανα απόλαυσης και καταστροφής. Η δε απουσία του θύματος καθιστά ακόμη πιο ανυπόφορη και ολοκληρωτική την απέραντη μοναξιά του θύτη....

Michel Foucault

Εικόνα
  ΠΡΟΛΟΓΟΣ       Καθώς το βλέμμα της εξουσίας απλώνεται ταχύτατα και διεισδυτικά, τόσο σε έκταση όσο και σε βάθος με το πέρασμα του χρόνου, η ανάγνωση και κατανόηση των θέσεων του Foucault πάνω στις εξουσιαστικές δομές, την ιστορία και την ανάδυση των υποκειμένων τους, αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία. Όχι τόσο γιατί στο έργο του καθρεφτίζονται οι μικροί εξουσιαστές που όλοι κρύβουμε μέσα μας 1 , όχι γιατί ξεκάθαρα δείχνει ότι οι καταπιεστικές δομές αναλυόμενες εμφανίζουν το πρόσωπο της καθημερινότητας στους αρμούς τους, αλλά γιατί τεκμηριώνει μια ουσιαστική λειτουργική αντιστροφή: οι μεγάλες αλήθειες της νεωτερικότητας πάνω στις οποίες βασίζονται οι πολιτικές πρακτικές της εποχής μας σπάνια αποκαλύπτουν την πραγματική φύση των διαδικασιών που οδήγησαν στη διατύπωσή τους. Οι μεγάλες αλήθειες της νεωτερικότητας, μερικές φορές δεν είναι τέτοιες!           Η λειτουργική αντιστροφή, λοιπόν, έγκειται ακριβώς στην δημιουργία των κατάλληλων εννοιολογικών εργαλείων