Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2012

Αυτισμός - Διάχυτη αναπτυξιακή Διαταραχή

Εικόνα
 Ορισμός – Αιτιολογία Ο όρος «αυτισμός» προέρχεται από τον ελληνικό όρο «αυτός». Ο Bleuler (1911) εισήγαγε πρώτος τη λέξη «αυτισμός» από το ελληνικό «αυτός», «εαυτός» που σημαίνει «εγώ ο ίδιος» (Συνοδινού, 1994). Ο αυτισμός αποτελεί μία σοβαρή και εκτεταμένη διαταραχή της ανάπτυξης.  Ο όρος εκτεταμένη (ή διάχυτη) αναφέρεται στη σύνθετη φύση της διαταραχής, καθώς επηρεάζει τρεις περιοχές της ανάπτυξης: την κοινωνική αλληλεπίδραση, την επικοινωνία και τη φαντασία. Αυτές οι τρεις περιοχές συνιστούν την τριάδα των διαταραχών, δηλαδή τον πυρήνα των κλινικών χαρακτηριστικών του αυτισμού2.  Εκδηλώνεται με συχνότητα εμφάνισης 2-6 στις 1000 γεννήσεις (Center for Disease Control and Prevention, 2001). Μάλιστα πρόσφατα το Center for Disease Control and Prevention υποστήριξε ότι ο αυτισμός πλέον εμφανίζεται με συχνότητα 1/166 γεννήσεις (Preissler, 2006). Είναι διεθνώς αποδεκτό ότι στα 10.000 άτομα τα 50 είναι άτομα με αυτισμό. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Αμερικάνικη Ακ

Ο ΜΥΘΟΣ

Εικόνα
Για τον Barthes ο «μύθος» είναι ο τρόπος σκέψης μιας κουλτούρας, το πώς αυτή αντιλαμβάνεται, κατανοεί και ερμηνεύει κάποιες πλευρές της πραγματικότητας. Ως έννοια είναι συγγενής της συμπαραδήλωσης καθώς και οι δύο αναφέρονται στην αλληλόδραση μεταξύ του σημείου και του χρήστη – μέλους κουλτούρας που το χρησιμοποιεί. Οι μύθοι έχουν ως κύρια χαρακτηριστικά μια δυναμική και μια προσαρμοστικότητα που τους καθιστούν λιγότερο ή περισσότερο ισχυρούς αναλόγως των μεταβαλλόμενων συνθηκών (εποχή, κοινωνία κτλ) μέσα στις οποίες κινούνται.(20) Δίνουν μορφή στην κυρίαρχη ιδεολογία. Περιγράφουν πολιτιστικές και κοινωνικές αξίες και στάσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε να τις μετατρέπουν σε γεγονότα, «φυσικά», «λογικά» και τελικά αποδεκτά. Μέσω μιας ιδιότυπης μάλλον διαδικασίας το νόημα, που είναι προ-εγγεγραμμένο στη συλλογική συνείδηση ως γνώση, μνήμη, ιδέες, παίρνει μορφή μέσα από την οργάνωσή του με σημεία και κώδικες σχηματίζοντας ένα μύθο. Ο μύθος, λοιπόν, μετατρέπει το πολιτιστικό σε φυσ

Από τη ζωή ενός Άντρα στην Αρχαία Αθήνα 1

Εικόνα
Η Εμφάνιση Στην Αθήνα η μέρα αρχίζει όπως στη φύση, με την ανατολή του ήλιου. Στον Αθηναίο δεν άρεσε η τεμπελιά. Πλούσιος ή φτωχός, σηκωνόταν μόλις φώτιζε η μέρα. Αλλιώς ούτε ήταν δυνατό. Η ζωή της Αθήνας ήταν έτσι ρυθμισμένη, που εκείνος που θα επέτρεπε στον εαυτό του να τεμπελιάσει τις πρώτες ώρες της μέρας δεν θάβρισκε κανέναν στο σπίτι. Όταν ο Ιπποκράτης ήθελε να περάσει από τον Σωκράτη να τον πάρει για να κάνουν μαζί μια επίσκεψη στον Πρωταγόρα, που είχε έρθει στην Αθήνα, πήγε στον Σωκράτη πριν από την ανατολή του ήλιου, κι όπως λέει ο Πλάτωνας "έκανε μεγάλη φασαρία χτυπώντας τη θύρα με ένα ραβδί". Ο Σωκράτης κοιμόταν. Ο Ιπποκράτης τον σήκωσε απ' το κρεβάτι και επέμεινε να πάνε χωρίς καθυστέρηση. Αλλά ο φιλόσοφος του απάντησε: "Όχι, είναι πολύ νωρίς. Να πάμε όταν φέξει". Μόλις φάνηκαν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του Καλλία, όπου είχε καταλύσει ο Πρωταγόρας. Όταν όμως έφτασαν εκεί, βρήκαν το σπίτι γεμάτο κ

Από τη ζωή ενός Άντρα στην Αρχαία Αθήνα 2

Εικόνα
Στην οικογένεια Στο σπίτι Ο Αθηναίος αφού χορτάσει συζήτηση πηγαίνει στο σπίτι του για φαγητό. Τρώει ή κάτω από μια σκεπασμένη στοά ή στην εσωτερική αυλή, μαζί με την οικογένειά του. Μετά το φαγητό ξεκουράζεται ή ίσως διαβάζει. Στη Βιβλιοθήκη του βρίσκονται τα έπη του Ομήρου ο πάπυρος είναι παλιός και σκοροφαγωμένος καθώς και τα έργα των ξακουστών ποιητών. Κάθε χειρόγραφο φυλάγεται μέσα σ' ένα μετάλλινο σωλήνα με κάλυμμα. Σ' ένα ξεχωριστό ράφι βρίσκονται οι λόγοι των ρητόρων και των φιλοσόφων, καθώς και τα έργα των ιστορικών. Όλα έχουν αντιγραφεί με μεγάλη φροντίδα από τους αντιγραφείς. Έτσι, λοιπόν, αν θέλει να διαβάσει, ο Αθηναίος έχει από πού να διαλέξει. Μετά το φαγητό δεν κοιμάται. Γενικά ο ύπνος δεν κατέχει μεγάλη θέση στη ζωή του. Του αρέσει πάρα πολύ η ζωή σ' όλες τις εκδηλώσεις της και δεν χάνει με τον ύπνο περισσότερο χρόνο από ό,τι είναι απόλυτα απαραίτητο. Το φαγητό Τώρα δεν του έμεινε πια παρά μόνο να συμφωνήσει μια χορεύτρι

Aπό τη ζωή ενός Άντρα στην Αρχαία Αθήνα 3

Εικόνα
Οι σχέσεις με την κοινωνία Στους Έλληνες δεν άρεσε να σιωπούν. ήταν εξαιρετικά κοινωνικοί. Σ' ένα ελληνικό τραγούδι, όπου απαριθμούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανθρώπινη ευτυχία, μετά την υγεία, την ομορφιά και τον πλούτο ακολουθεί η φιλία. χωρίς τη φιλία δεν υπάρχει χαρά, γιατί η φιλία στολίζει τη ζωή. Φυσικά ο χαρακτήρας της φιλίας ποίκιλλε ανάλογα με την ηλικία και τις κλίσεις. Εκτός από την αληθινή φιλία, που τόσο ποθούσε ο Σωκράτης, στους Έλληνες άρεσε ανείπωτα να φλυαρούν για όλα τα μικροπράγματα. Γιατί, άλλωστε, μαζεύονταν στα κουρεία και στα αρωματοπωλεία; Αλλά και η φλυαρία είχε όρια, που τα καθόριζαν οι κανόνες καλής συμπεριφοράς. Όποιος ξεπερνούσε αυτά τα όρια έβγαζε τη φήμη ότι είναι αθυρόστομος κι ο κόσμος άρχιζε να τον κοροϊδεύει. Οι Χαιρετισμοί Όταν συναντιόντουσαν δυο γνωστοί χαιρετιόνταν με μια κίνηση του χεριού. Δεν ταίριαζε να υποκλιθείς, να προσκυνήσεις κάποιον, γιατί οι περήφανοι πολίτες της Αθήνας θα το θεωρούσαν αυτό υπόλει

Aπό τη ζωή ενός Άντρα στην Αρχαία Αθήνα 4

Εικόνα
Η διασκέδαση Το συμπόσιο Στην Αθήνα ένα γεύμα δεν άρχιζε ποτέ με σούπα. Αν και οι σούπες θεωρούνταν υγιεινά και θρεπτικά φαγητά (το φαγητό που προτιμούσε ο Ηρακλής ήταν ζωμός από μπιζέλια), ήταν ταυτόχρονα "φαγητό των φτωχών" και γι' αυτό σ' ένα τραπέζι με καλεσμένους δεν ταίριαζε να προσφέρεις ζωμό. Στο πρώτο μέρος του γεύματος σέρβιραν χορταστικά φαγητά, και ειδικά ψάρια και πουλερικά: τη συνταγή για τις σάλτσες μάς τη μετέδωσε ο Αριστοφάνης: "... χύσε από πάνω σίλφιο, χύσε ξίδι, χύσε ακόμα λάδι, τρίψε τυρί, ρίξε από πάνω λίπη και σάλτσες ζεστές".  Έτρωγαν σχετικά λίγο κρέας. Τα χορταρικά τα σέρβιραν με μια σάλτσα φτιαγμένη από λάδι, ξίδι και μέλι. Μερικά φαγητά των Ελλήνων μάς φαίνονται το λιγότερο παράξενα. Να ένα απόσπασμα του Αθήναιου στο οποίο περιγράφει το πρόγραμμα φαγητού ενός γεύματος: "Εμφανίστηκαν χέλια χοντρά και σχεδόν σκεπασμένα στο αλάτι, έπειτα ένα θαυμάσιο χέλι, από το οποίο δεν θα παραιτούνταν ούτε οι θεο

Aπό τη ζωή ενός Άντρα στην Αρχαία Αθήνα 5

Εικόνα
Η πολιτική πραγματικότητα Οι Βιοτέχνες Θα 'ταν απλοϊκό να πιστέψει κανείς ότι όλοι οι Αθηναίοι περνούσαν μια άνετη ζωή... Μέχρι τώρα έγινε λόγος μονάχα για τους ευκατάστατους. Εντελώς διαφορετική ήταν η κατάσταση των πολυάριθμων Αθηναίων βιοτεχνών. Βαδίζουν για να φτάσουν μια ώρα αρχύτερα στη δουλειά, να εργασθούν σκληρά ως τη δύση του ήλιου για να κερδίσουν το ψωμί της μέρας. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ούτε καιρό ούτε χρήματα για να μπουν στο κουρείο. Αυτοί δεν παίρνουν μέρος ούτε στις φιλοσοφικές συζητήσεις που γίνονται στις στοές.  Η τύχη τούς έγραψε να εργάζονται σκληρά κάθε μέρα, από την ανατολή ως τη δύση του ήλιου. Τα παιδιά τους δεν τα διαπαιδαγωγούν παιδαγωγοί, τις γυναίκες τους δεν τις περιβάλλει η ευεργετική ησυχία του γυναικωνίτη. Βοηθούν το σύζυγο ή το γονιό στη σκληρή καθημερινή πάλη. Ο συναγωνισμός της φτηνής δουλειάς των δούλων έριχνε όλο πιο χαμηλά την τιμή των προϊόντων των ελεύθερων βιοτεχνών. Ακόμη πιο σκληρή ήταν η ζωή των απόρων, που ο αρι

Οι άνδρες φοβούνται τον ψυχολόγο!

Εικόνα
Από την επαγγελματική μου εμπειρία, αυτό που έχω αποκομίσει τόσα χρόνια, είναι η άρνηση των ανδρών να επισκεφτούν ένα ψυχολόγο ή θεραπευτή, ακόμα και αν η κατάστασή τους ατομικά και οικογενειακά είναι χάλια. Σύμφωνα λοιπόν με τις στατιστικές ένας στους 10 άνδρες πάσχει από κατάθλιψη, γεγονός που οι ίδιοι δυσκολεύονται να το αποδεχθούν και να παραδεχτούν ότι είναι δυστυχισμένοι, καθώς η κοινωνία απαιτεί από αυτούς να κρατούν πάντα τον ρόλο τον οποίο τους έχει αποδώσει, δηλαδή να κρατούν την εξουσία σαν παντοδυναμία στην ζωή τους και την ζωή των άλλων. Αυτή την θέση κρατούν επίσης όταν το παιδί τους, ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας παρουσιάζει πρόβλημα, με κίνδυνο η κατάσταση να επιδεινωθεί και το μικρό πρόβλημα να γίνει ανυπέρβλητο.    Τα βασικά σλόγκανς που ακούμε από το στόμα του άνδρα είναι “ Τι θα μου πει εμένα ο ειδικός” “ Δεν πιστεύω εγώ αυτά, δεν πιστεύω στην ψυχολογία”. Αυτή την θέση την κρατάν τόσο οικογενειάρχες και όσο και οι ελεύθεροι άνδρες.    Πρ

Ερωτική επικοινωνία και ανδρική διασκέδαση στα μπαρ με κονσομασιόν

Εικόνα
Από τη σκοπιά της κατανάλωσης   της Λιόπης Αμπατζή Η κατανάλωση ως επικοινωνία Η δική μου παρέμβαση στη συζήτηση αφορά στην ανάδειξη της κατανάλωσης ως σκοπιάς για να παρατηρήσουμε και να σκεφτούμε άλλες όψεις της ανθρώπινης δράσης, κι εν προκειμένω για την ετεροφυλόφιλη ερωτική επιθυμία. Δύο ακόμα έννοιες είναι κεντρικές στην οργάνωση του επιχειρήματος που θα θέσω υπόψη σας, αυτές της σχόλης και της διασκέδασης. Το εθνογραφικό πλαίσιο στο οποίο ωρίμασε αυτό το επιχείρημα δεν είναι άλλο από την πρακτική της κονσομασιόν όπως επιτελείται σε εκείνη την κατηγορία μπαρ, που ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι μία συγκεκριμένη μορφή εμπορευματοποίησης της συντροφιάς.. Τα μπαρ με κονσομασιόν είναι χώροι που εντάσσονται στην κατηγορία νυχτερινή διασκέδαση και απευθύνονται μόνο σε άνδρες πελάτες, καταναλωτές Εκτός από τη συνήθη και κοινή για όλες τις κατηγορίες μπαρ κατανάλωση ποτών ο καταναλωτής έχει τη δυνατότητα- και το σκοπό ταυτόχρονα- να πληρώσει, να κα