Οικογένεια και Οικογενειακές σχέσεις Ψυχολογία - Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία

  Τα "πρέπει" εκφράζουν τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να προσεγγίσουμε την πραγματικότητα προσφέροντάς μας την ευκαιρία να αποδείξουμε την ικανότητα  μετασχηματισμού της από εξωτερική - κοινωνική σε εσωτερική - ατομική.  Η προσαρμογή στα κοινωνικά "πρέπει", δηλαδή στα "πρέπει" των άλλων, δεν συνιστά  μία παθητική λειτουργία, υπακοής, ή τυφλής προσαρμογής σε μία εξωτερική πραγματικότητα, αλλά αποτελεί μία δημιουργική κατάσταση αλλαγής της, σύμφωνα με τις προσωπικές μας ανάγκες. Η κοινωνική πραγματικότητα διαμορφώνεται σαν ατομική,  μόνο μέσα από την την αποδοχή των "πρέπει" που εσωκλείει η παρουσία της και τον μετασχηματισμό τους στα μέτρα μας.  Όταν τα "πρέπει" τον άλλων γίνονται δικά μας, τότε μόνο αποκτούν τη σημαντικότητά τους για μας. Διότι... όταν τα "πρέπει" των άλλων γίνονται δικά μας ο χρόνος και τον τρόπος εφαρμογής τους εξαρτάται μόνο από την δική μας επιθυμία. Ελευθερία λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση, δεν σημαίνει

  Η ρήξη εκφράζει αποχωρισμό, απομάκρυνση, αποκοπή, από ένα πρόσωπο, από μια ομάδα, από μια παλιά κοινωνική κατάσταση. Από αυτό που κάποτε αγαπήσαμε, αλλά τώρα….δεν αγαπάμε . Η ρήξη από αυτό που ήδη γνωρίζουμε, εμπεριέχει αγωνία για το άγνωστο που ανοίγεται μπροστά μας και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε.  Ο φόβος της ρήξης μας κάνει  μπερδεμένους μετέωρους, αναποφάσιστους. Έτοιμους να τα παρατήσουμε. Έτοιμους να κάνουμε πίσω. Στην ουσία δεν φοβόμαστε αυτό που θα συναντήσουμε, αλλά αυτό που αφήνουμε πίσω. Δεν μας φοβίζει τόσο το άγνωστο, όσο η εξάρτησή μας από το γνωστό, από το καθημερινό.  Έτσι κοιτάνε να  αποφύγουμε την μετάβαση σαν κάτι νέο, το οποίο υπάρχει μέσα μας, και το οποίο όταν θα εκφραστεί θα δώσει μορφή, θα δώσει υπόσταση και ένα καινούργιο νόημα στην ζωή μας. Στη μετάβαση λοιπόν για αλλαγή, για να ευχαριστηθούμε την αγωνία, να χαρούμε το φόβο, να αισθανθούμε την πληρότητα της ανεπάρκεια μας ένα πράγμα χρειάζεται… Η ΡΗΞΗ Κερεντζής Λάμπρος   Πίνακας: Marc