Οικογένεια και Οικογενειακές σχέσεις Ψυχολογία - Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία

Ο γονέας σαν παιδαγωγός χρειάζεται να γίνει “μαιευτήρας” της ζωής του παιδιού του. Δηλαδή να το βοηθήσει να “γεννήσει” τον εαυτό του και όχι να επιβάλει ένα εαυτό που εκείνος έχει φανταστεί και επιθυμήσει. Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να έχει την ικανότητα της σύνθεσης των προσωπικών ιδεών, και αντιλήψεων για την ζωή, έτσι ώστε να μπορεί να σκέφτεται “συνολικά” αλλά να ενεργεί “τοπικά”. Δηλαδή να έχει μια γενική γνώση των ρόλου του γονέα, αλλά να μπορεί να διακρίνει τις διαφορετικές πλευρές του οι οποίες χρειάζονται να προσαρμοστούν στην διαφορετικότητα του κάθε παιδιού. Αυτή η ικανότητά του για διαφοροποίηση θα επιτρέψει την γέννηση της ιδιαίτερης έκφρασης και επιθυμίας για ζωή του παιδιού του. Τότε λοιπόν θα γίνει ένας καλός “μαιευτήρας” όταν θα προσέχει να μην πληγώνει αλλά να επιτρέπει και να προστατεύει την ανάδυση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της προσωπικότητας του παιδιού του... Κερεντζής Λάμπρος

Η παρουσία του Κορονοϊού αλλάζει τις συνθήκες της ζωής μας. Όταν ο ένας μπορεί να μολύνει τους άλλους, ο φόβος εκφράζεται κοινωνικά και ατομικά. Εισβάλει και αλλάζει βίαια τις κοινωνικές μας σχέσεις. Ο κίνδυνος της μόλυνσης χρωματίζει κάθε μορφή αλληλεπίδρασης μας. Περιοριστικά μέτρα θέτουν καινούργιους κανόνες στην καθημερινότητα μας. Η ελευθερία περιορίζεται. Το σλόγκαν “Μένουμε σπίτι” είναι εμποτισμένο κοινωνικά από τον φόβο, και ατομικά από την ευθύνη. Δηλώνει ότι οι μόνες κοινωνικές σχέσεις που μας απέμειναν, μετά τον περιορισμό των μετακινήσεων και των διαδραστικών επαφών μας, είναι οι οικογενειακές. Ο περιορισμός κατ' οίκον, που αποτελεί μια λύση για την αποφυγή της διασποράς του ιού, επιδρά δραματικά επάνω μας. Μας γεμίζει ανησυχία. Η συμβίωση αλλάζει μορφή. Ο ιδιωτικός μας χώρος περιορίζεται.   Η σχέση μας με τον άλλον στην οικογένεια γίνεται πλέον κάτω από στρεσογόνες συνθήκες. Η παρουσία του φόβου δυναμώνει την εξάρτηση μας μαζί ...

Ο λόγος αποτελεί στοιχείο έκφρασης της παρουσίας του υποκειμένου αλλά εξαρτάται από την μορφή που θα πάρει στην εκφορά του. Φαίνεται ότι πρέπει να ελεγχθεί και να κατηγοριοποιηθεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις των άλλων. Δηλαδή, από την ένταση και την χρεία του θα εκληφθεί σαν δείγμα καλής, ή όχι συμπεριφοράς.  Πάντα ενεδρεύει ο φόβος, ο λόγος να πάρει διαστάσεις αντίλογου, αντίθεσης, άρνησης, ακόμα και επιθετικής διάθεσης. Έτσι από ανέκαθεν έπρεπε να οριοθετηθεί σε πλαίσια που θεωρούνται κόσμια και επιτρεπόμενα από το εκάστοτε κοινωνικό περιβάλλον. Αντίθετα η σιωπή, φαίνεται ότι προβάλει την ευγένεια του χαρακτήρα του υποκειμένου, την εκδήλωση του σεβασμού προς τους άλλους, την προσαρμογή και την μετρημένη παρουσία του, όπως αρμόζει στις επιθυμίες τους.   Η σιωπή σαν βασικό παιδαγωγικό εργαλείο, έκτισε ένα κόσμο στα μέτρα της εξουσίας εδώ και αιώνες. Επέβαλε την απαγόρευσης της ελεύθερης έκφρασης για διάφορους λόγους και κατασκεύασε ένα κόσμο βουβών συναισθημ...

Η πειθαρχία αποτελεί μια έννοια, η οποία συναντάται από την αρχαία φιλοσοφία, γραμματεία και τον τρόπο ζωής ως και τη σημερινή εποχή. Υφίσταται, γιατί υφίσταται κοινωνική οργάνωση οποιασδήποτε μορφής ,σύμφωνα με τον Κυρίδη,(Κυρίδης,1999:19) και υπάρχει όσο υπάρχουν κοινωνικά υποκείμενα τα οποία αλληλεπιδρούν. Δε νοείται η πειθαρχία έξω από τα όρια της κοινωνίας ή της κοινωνικής ομάδας που θέτει κοινούς σκοπούς ενώ η κοινωνική μας πράξη , η συμπεριφορά μας δεν είναι αυθόρμητη, πρωτογενής, ελεύθερη αλλά πειθαρχεί σε ορισμένες αρχές και πρότυπα (Μυλωνάς,1983:58-59). Σύμφωνα με τον Λύτρα (Λύτρας,1983:42) η έννοια της πειθαρχίας είναι τόσο γνωστή και εκλαϊκευμένη, ώστε είναι εύκολο καθένας να της αποδώσει κάποιο πρόχειρο ορισμό και παράλληλα δύσκολο, αφού η μέχρι σήμερα ενασχόληση στο χώρο των Κοινωνικών ή Ανθρωπιστικών Επιστημών δεν έχει καταφέρει να οριοθετήσει με ακρίβεια τον όρο πειθαρχία και συνεπώς τον συγχέει με άλλους εννοιολογικά συγγενείς. Ωστόσο είναι σαφές πως σε αυ...

Θαλασσογέννητη, Ποντογενής, Φιλογέλωτη, Ομορφοστεφανωμένη, Κλινόχαρη, Παιχνιδοβλέφαρη, Γεννοδότειρα, Ποθεινοτάτη, Ζωοδότρα, Προστάτρια των Νυμφών, Μακαρία... Αυτές είναι λίγες μόνο από τις ιδιότητες της Θεάς όπως την ύμνησαν οι ποιητές και τη λάτρεψαν οι πιστοί της. Στα μάτια τους αποτελεί τη χάρη που επιβάλλεται και την ομορφιά που θριαμβεύει σαν μια πνοή ζωής που παρασύρει στο πέρασμά της όλες τις σκιές του κόσμου και αποκαθιστά την τάξη και την αρμονία. Τη νιώθουν να περιδιαβαίνει τους κόσμους λαμπερή και συνάμα προσιτή, να ξεδιπλώνει μπροστά τους το Μυστήριο και να τους οδηγεί σε εκείνο που κρυφά η ψυχή τους αναζητά. Ως Αρχέτυπο ενσαρκώνεται σε διάφορους πολιτισμούς, ντύνεται με τα χρώματα της εκάστοτε εποχής και αλλάζει ονόματα για να μας προσεγγίσει. Όμως, όποια μορφή κι αν πάρει, διατηρεί την ίδια αθάνατη ουσία. Είναι η Ομορφιά, η Αγάπη και η Αρμονία. Στην Ελλάδα είναι η Πάνδημος και Ουράνια Θεά. Είναι η Αφροδίτη. Η αναδυόμενη Κόρη Το μύθο της γέννησής τη...

Τελευταία ο κ. Σαββόπουλος έχει καταφέρει με την στάση του να μιλάνε όλοι για αυτόν. Το θέμα είναι ποιος είναι ο κ. Σαββόπουλος και τι συμβολίζει σαν πολιτικό υποκείμενο και σαν καλλιτέχνης σε αυτή την χώρα; Κατ’ αρχάς σαν υποκείμενο, θεωρώ ότι ήταν και είναι πάντα τοποθετημένο πολιτικά. Σαν καλλιτέχνης φαίνεται ότι θέλει να μιλούν γι αυτόν και καλά κάνει. Επίσης φαίνεται ότι όσο περισσότερο μιλάει τόσο κερδίζει χρήματα και πραγματοποιεί αυτό που έλεγε  στο Μπάλο «θέλω πλούσια και ελεύθερη ζωή». Ο κ. Σαββόπουλος ήταν ο κατ’ εξοχήν βιωματικός τραγουδοποιός. Ο εαυτός του, τα βιώματά του αποτελούσαν το εργαλεία της τέχνης του. ¨Γι’ αυτό το λόγο  ήταν και είναι πάντα πολιτικοποιημένος. Ακολούθησε μια προσωπική οδό που έφερε κάτι καινούργιο και πρωτόγνωρο, που βρήκε γρήγορα την θέση του σαν μοναδικό. Έδειχνε με την στάση του και ίσως ακόμα δείχνει, την διασφάλιση της προσωπικής του πραγματικότητας ενάντια στην εξαναγκαστική πραγματικότητα των διάφορων κ...

Εισαγωγή Σε αυτό το άρθρο πρόθεσή μας είναι να δούμε την ισχύ που εμπεριέχει η “ανεπάρκεια - μειονεξία” ενός μέλους της οικογένειας και το πως μπορεί να οργανώσει την λειτουργία της με τέτοιο τρόπο ώστε η “αδυναμία” που εκδηλώνει να επιβληθεί σαν ισχύ όσον αφορά τις αποφάσεις και τις αποδοχές από τα άλλα μέλη. Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για ΄ένα “τυραννικό” μέλος το οποίο με την συμπεριφορά του αναγκάζει τους άλλους να κάνουν κάτι που δεν θέλουν, δηλαδή ασκεί εξουσία της οποίας τα όρια, από μια στιγμή και μετά δεν μπορεί να ελέγξει κανείς. Έτσι η “αδυναμία” του γίνεται το μέσο πίεσης στην οικογένεια και καλεί τα άλλα μέλη να συμμορφωθούν με αυτό. Επίσης θεωρούμε ότι η παρουσία του “αδύναμου” εκφράζει μια αναγκαία κατάσταση για την οικογένεια, μέσω της οποίας εξασφαλίζει την λειτουργίας και την συνοχή της. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο πλευρές θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τον τρόπο της λειτουργία της “αδυναμίας” σαν στοιχείο που διατηρεί την οικογενειακή ομοιόσταση, α...