Ο παιδεραστής του Ρεθύμνου 1
Ο παιδεραστής και η τοπική κοινωνία
.......Δυστυχώς, αυτά που διαβάζουμε γύρω από την υπόθεση της παιδεραστίας στο Ρέθυμνο μας κάνει να αντιληφθούμε το μέγεθος της δυσλειτουργίας των κοινωνικών θεσμών που διέπουν την λειτουργία της τοπικής κοινωνίας του Ρεθύμνου, όπως αυτό της εκπαίδευσης, της οικογένειας, των αρχών, κ.λ.π.. Μας κάνει να καταλάβουμε ότι τα κοινωνικά στεγανά, οδηγούν στη δυσλειτουργία του συστήματος προδίδοντας την ανικανότητα των υπευθύνων να είναι υπεύθυνοι.
Κατ΄ αρχάς των υπευθύνων του γυμναστικού συλλόγου και την ανευθυνότητα με την οποία αντιμετώπισαν το πρόβλημα μέσα από τον θεσμικό τους ρόλο,και κατόπιν των γονιών οι οποίοι θεωρούνται υπεύθυνοι για την προστασία των παιδιών τους.Μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι, η δυσλειτουργία του αθλητικού συλλόγου αλλά και της τοπικής κοινωνίας δεν μπόρεσαν να προσφέρουν την απαραίτητη προστασία για την ασφαλή κοινωνικοποίηση του παιδιού. Όμως, και η οικογένεια, δεν κατάφερε επίσης να λειτουργήσει προστατευτικά. Πράγμα που εκφράζει μια επίσης δυσλειτουργία αυτή την φορά, οικογενειακής φύσεως, Αυτή η δυσλειτουργία ευθύνεται για το ελλειπτικό παιδαγωγικό έργο της οικογένειας , που μερικές φορές καταντά μοιραίο.
Η κοινωνία δεν τον άκουγε!
Για να δούμε τι λέει ο κύριος Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης ο οποίος ήταν αυτός που γνωστοποίησε στους ανθρώπους του ΑΓΟΡ το γεγονός ότι υπήρχαν επώνυμες καταγγελίες στην Ασφάλεια Ρεθύμνου, από δύο οικογένειες, οι οποίες, σύμφωνα με το ρεπορτάζ μας, κατάγονται από την Αλβανία...... ένα χρόνο πριν. Ήταν μεταξύ Φλεβάρη και Μάρτη του 2011 ......“Τους είπα το γεγονός και αρχίσανε να δείχνουν μεγάλη δυσπιστία σε αυτά που τους έλεγα. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να με προσβάλουν, σε σημείου του ότι έχω προσωπική εμπάθεια προς το άτομο του, ενώ εγώ τους είπα τις πηγές μου, τις επώνυμες καταγγελίες γονιών και μέσα στο αμέσως επόμενο σύντομο χρονικό διάστημα διάστημα συναντήθηκα με έναν υψηλά ιστάμενο της διοίκησης του ΑΓΟΡ και του είπα οτιδήποτε ήξερα, με ονόματα............(…http://www.coachbasketball.gr/2011/12/blog-post_12.htm )l
Παρ' όλο που και γονείς είχαν κάνει καταγγελίες, η κοινωνία του Ρεθύμνου δεν μπόρεσε να λειτουργήσει τους μηχανισμούς της για να ουδετεροποιήσει αυτό το παιδεραστή πριν αυξήσει τα θύματα του. Έτσι του επιτρέπει , να περιφέρεται μέσα στην πόλη, να δημιουργεί σχέσεις και να κλείνει ραντεβού ασέλγειας πάνω στο πιο τρυφερότερο κομμάτι της κοινωνίας, τα παιδιά. Του επιτρέπει να τα απομονώνει σε διάφορα μέρη της πόλης, στην εξοχή, χωρίς να φοβάται..
Ο παιδεραστής δεν ήταν κριμένος, δεν ήταν απομονωμένος από την κοινωνία. Η τοπική κοινωνία τον γνώριζε, καθώς γνώριζε και την ιδιαιτερότητα του. Μάλιστα είχαν βγάλει και παρατσούκλι. Ο παιδεραστής, λοιπόν μπόρεσε και ανάπτυξε την δραστικότητά του μέσα στους κόλπου της τοπικής κοινωνίας, έχοντας σαν συνεργάτες σε αυτή την δραστηριότητα, την δυσλειτουργία των θεσμών της.
Έτσι από την μια, έχουμε την διεστραμμένη δράση του παιδεραστή, και από την άλλη την “διεστραμμένη” δράση της κοινωνία μέσω των δυσλειτουργιών της. Η Διαστροφή της κοινωνίας σε αυτό το σημείο έγκειται, στα γεγονότα που αναφέρει ο κύριος Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης
Δυστυχώς, ακόμα και άνθρωποι που ήταν στο άμεσο περιβάλλον μου δε μπορούσαν να πιστέψουν αυτά που τους έλεγα. Όταν έγινε αυτό, δε μπορούσα και εγώ ο ίδιος να πιστέψω το μέγεθος του προβλήματος. Διαβάζοντας τα ρεπορτάζ όλες αυτές τις ημέρες, έχω δεχθεί τεράστια γροθιά στο στομάχι μου και κάπου μέσα μου άρχισα να αναρωτιέμαι αν έχω παραπάνω ευθύνες, αν έπρεπε να κάνω παραπάνω από αυτά που έκανα, αγνοώντας ίσως και τις ποινικές επιπτώσεις πάνω μου, σε περίπτωση που έβγαινα ανοιχτά στην κοινωνία του Ρεθύμνου, αφού δεν έβρισκα πριν ανοιχτά αυτιά να ακούσουν αυτά που έλεγα. Από την άλλη, έλεγα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να εισακουστώ, βλέποντας όλο αυτό το πράγμα που υπάρχει.
Έχουμε λοιπόν, από την μια την διεστραμμένη δράση του παιδεραστή, και από την άλλη την “διεστραμμένη” δράση της κοινωνία Αυτές οι δύο δράσεις συναντιούνται και βοηθάνε να επιτελεστεί το έγκλημα εις βάρος του παιδιού. Ο ΑΓΟΡ δεν μπόρεσε να προστατεύσει τα παιδιά για τα οποία είχε αναλάβει την ευθύνη τους μέσα στο χώρο και το χρόνο που αυτά περνούσαν στις εγκαταστάσεις της.. Όχι μόνο δεν τα προστάτευσε, αλλά και διευκόλυνε το έργο του παιδεραστή. Το διευκόλυναν με τον τρόπο συμπεριφοράς απέναντι του
Η υπόθεση των παιδεραστών στην Κρήτη, μπορεί να πάγωσε την κοινωνία, όπως λένε, αλλά οι κύριοι αυτοί ζούσαν και δρούσαν μέσα σε αυτή την κοινωνία. Η υπόθεση του παιδεραστή στην Κρήτη, δείχνει ότι οι υπόγειες διασυνδέσεις που λειτουργούν στην τοπική κοινωνία, την καταστούν ανίκανη να αντιδράσει σε κοινωνικές καταστάσεις που κρύβουν τον κίνδυνο και χρειάζεται άμεση επεμβαση. Η ίδια η λειτουργία τις τοπικής κοινωνίας αποτελεί ένα κίνδυνο για όλους πόσο μάλλον για τα παιδιά.
Σχόλια