Τα Ψίχουλα της Ευρωπαϊκής Ευημερίας.


Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τους βιαστές μας! Να διαδηλώνουμε για αυτούς και να υπερασπιζόμαστε το συμφέρον τους καλύτερα από το συμφέρον μας, περιμένοντας τα ψίχουλα που θα παίσουν από το τραπέζι τους να χορτάσουν εμάς και την οικογένεια μας.
Αυτό είναι το μήνυμα που εκπέμπει σήμερα η Ευρώπη μέσω των Ελλήνων σε όλους τους πολίτες της. Αυστηρή και απόλυτη θέλει να γίνει κατανοητό ότι η ευρωπαϊκός κατασταλτικός μηχανισμός δεν ανέχεται πλέον άναρχες κυβερνήσεις και λαούς που δεν δέχονται τις αποφάσεις του διευθυντηρίου της. Δεν ανέχεται την άρνηση της υιοθέτησης των αρχών της που στηρίζονται στην απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης και την υποβάθμισή της σε απλό μέσο αναπαραγωγής λειτουργίας του κέρδους. Δεν ανέχεται την αμφισβήτηση του κέρδους των επιχειρήσεων και της παγκοσμιοποιημένης κατανάλωσης.
Η Ευρώπη δεν ενδιαφέρεται για την ελευθερία, την δικαιοσύνη, την δημοκρατία. Δεν ασχολείται με τα δικαιώματα των πολιτών της, με τις εργασιακές σχέσεις, με την εκμετάλλευση, την αδικία, την συρρίκνωση και την φτώχεια που μαστίζει τις γειτονίες της. Δεν ασχολείται με όλα αυτά που στο παρελθόν αποτέλεσαν την βασική κινητήριο δύναμη την κοινωνικής ανάπτυξης και του πολιτικού πολιτισμού της. Όχι! Η Ευρώπη σήμερα το μόνο που με επιτυχία αναπτύσσει είναι οι μηχανισμοί κυριαρχίας και οι μορφές κοινωνικού ελέγχου τόσο των πολιτών, όσο και των κρατών που την απαρτίζουν.
Στην Ευρώπη σήμερα τα κράτη έχουν γίνει όμηροι οικονομικών οργανισμών, που ονομάζονται τραπεζικά ιδρύματα που δικαιολογούν την παρουσία τους μόνο μέσω του κέρδους, καθιστώντας τους πολίτες αυτών των χωρών αιώνιους σκλάβους. Η Ευρώπη είναι ένας παράλογος μηχανισμός που καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του και που αυτή την καταστροφή την παρουσιάζει σαν την οικοδόμηση της μελλοντικής ευημερίας.
Η Ευρώπη δεν ανέχεται πλέον την κριτική σκέψη, δεν ανέχεται την άρνηση, την αμφισβήτηση, με λίγα λόγια την αντιπολίτευση. Αποζητά την συμμόρφωση στην κοινωνία που κατασκευάζει, την υπακοή και την βιομηχανική παραγωγή ανθρώπων που έχουν χάσει την ικανότητα τους να διαφωνούν, έτσι ώστε να μην μπορούν από πολλές πλευρές να αντισταθούν στα προτεινόμενα σενάρια οικονομικής και υπαρξιακής εκμετάλλευσης τα οποία διαφημίζονται σαν λαχταριστές λύσεις μπροστά στον οικονομικό εφιάλτη που η ίδια κατασκευάζει.
Ο εφιάλτης αυτός παρουσιάζεται σαν ουτοπία, σαν ένας παράδεισος του μέλλοντος, αυτόν που θα έρθει κάποτε, αν όχι για τον τωρινό πολίτη, ίσως έρθει για τα παιδιά του, ίσως για τα εγγόνια τους ίσως ποτέ. Αυτό δεν έχει καμιά σημασία, αυτό που έχει σημασία είναι η δημιουργία της προσδοκίας. Μέσω της παραγωγής, αναπαράγει τα δολοφονημένα όνειρα του πωλητών της, αλλά και των χώρων που την απαρτίζουν. Μέσα από αυτό το μηχανισμό η προσδοκία της ευημερίας γίνεται ευημερία της προσδοκίας.
Η ευημερία της προσδοκίας είναι αποκομμένη από την ενεργητική στάση του πολίτη, αποκομμένη από την δημιουργικότητα, την φαντασία, την συνεργατικότητα και την αλληλεγγύη. Αποτελεί μια προσδοκία κομμάτι μιας βιομηχανίας προσδοκιών που κατασκευάζονται και εξαρτώνται από το οικονομικό σύστημα εκμετάλλευσης με βασικό σκοπό να καλλιεργήσει την ψευδή συνείδηση του πολίτη έτσι ώστε η εκπλήρωση των δικών της προσδοκιών να βιώνονται σαν εκπλήρωση των δικών του. Η ικανοποίηση του πολίτη, σε αυτή την περίπτωση δεν ικανοποιείται παρά μόνο από τα ψίχουλα προσδοκιών που πέφτουν από το τραπέζι της οικονομικής εξουσίας του διευθυντηρίου της, προσφέροντας συγχρόνως στο πολίτη το ύψιστο δικαίωμα για την συγκομιδή τους.
Και θα τελειώσω όπως άρχισα:
Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τους βιαστές μας! Να διαδηλώνουμε για αυτούς και να υπερασπιζόμαστε το συμφέρον τους καλύτερα από το συμφέρον μας, περιμένοντας τα ψίχουλα που θα παίσουν από το τραπέζι τους να χορτάσουν εμάς και την οικογένεια μας.
Κερεντζής Λάμπρος
πίνακας: Tomasz Alen Kopera

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα