Οικογένεια και Οικογενειακές σχέσεις Ψυχολογία - Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία

Πολλές φορές η απόγνωση καταλαμβάνει το χώρο της ζωής με τέτοιο τρόπο ώστε η προσπάθεια αποφυγή της να βιώνεται ευχάριστα. Η ευχαρίστηση όμως από την αποφυγή της απελπισίας δεν είναι παρά μια άλλη μορφή δυστυχίας. Όπως λέει και ο Boris Cyrulnik 1 η συνεχής ενασχόληση με την δυστυχία που μου συμβαίνει, προσδίδει την εντύπωση ότι είμαι ενεργητικός, δραστήριος πράγμα που κρύβει μια ικανοποίηση, αυτή όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ευτυχία και δεν αναιρεί το πλαίσιο της δυστυχίας αντίθετα μπορεί να το ενδυναμώνει. Δηλαδή η ευτυχία από την ενασχόληση με αυτό που μου έχει συμβεί εξαρτάται από τον τρόπο που το προσεγγίζω. Η συνεχής αίσθηση της μη αποδοχής των γεγονότων και το μοιρολόι γύρο από αυτά, δεν έρχονται να αλλάξουν την δυστυχία της πραγματικότητας αλλά να την επεκτείνουν. Τις προσδίδουν διαστάσεις οι οποίες με περικλείουν και με αιχμαλωτίζουν οδηγώντας με στην ανικανότητα αντίδρασης, εφόσον αφήνω το γεγονός να με προσπερνά. Νομίζω ότι υπάρχουν δυο τρόποι ενασχ...

Για να κατανοήσουμε την έκταση και την σημασία της καρατόμησης - από την κυβερνητική ομάδα - του ΚΕΘΕΑ, θα προσπαθήσουμε να υπενθυμίσουμε τι αυτό αντιπροσωπεύει για την Ελληνική κοινωνία. Σκεφτείτε λοιπόν ότι υπάρχει σαν στυλοβάτης εδώ και 37 χρόνια για χιλιάδες νέους και τις οικογένειες τους προκειμένου να βγουν από το τούνελ της εξάρτησης των πάσης φύσεως ναρκωτικών. Φανταστείτε ότι μέσα σε αυτό το τούνελ, σύρθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, θεραπευτές και θεραπευόμενοι, ο ένας δίπλα στον άλλον, ψηλαφώντας τους υγρούς του τοίχους, προσπαθώντας να φθάσουν το φως της εξόδου που διέκριναν στο βάθος. Το ΚΕΘΕΑ φαίνεται ότι είναι γέννημα και θρέμμα της Ελληνικής κοινωνίας. Μπορούμε να το παρομοιάσουμε με μια “ΟΥΣΙΑ” που εκκρίνει η ίδια η κοινωνία για να γιατρέψει τις πληγές της. Το ΚΕΘΕΑ είναι ο αυτό-θεραπευτικός μηχανισμός της. Ένας μηχανισμός που δεν έχει να κάνει μόνο με την χρήση, αλλά με την εν γένει λειτουργία της οικογένειας στους κόλπους της. Η “ΟΥΣΙΑ” αυτή διαμορφώνεται σαν ...

Οι παρουσία των προσφύγων, ή των μεταναστών των  “ξένων”, όπως λέμε, πυροδοτεί φόβους βαθιά φυλαγμένους στην ψυχή μας των οποίων φαίνεται ότι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την έκταση. Στην ουσία η παρουσία τους εκφράζει καταστάσεις που έχει βιώσει κάθε άνθρωπος, κάθε λαός, κάθε έθνος και κάθε φυλή, οι οποίες δηλώνουν την ομοιότητα, την συγγένεια και την ενότητα της ανθρώπινης κατάστασης ανεξαρτήτως των παραπάνω διαφορών. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι οι κομιστές πανάρχαιων ανθρώπινων καταστάσεων, διότι ο “αποχωρισμός”, η “μετάβαση” και η “ενσωμάτωση” εκφράζουν στο πέρασμα των αιώνων την μορφή που μπορεί να πάρει η ζωή ενός ανθρώπου, όσο και ενός λαού. Άρα έχουμε να κάνουμε με τρεις βασικές πανάρχαιες ανθρώπινες καταστάσεις, τις οποίες συναντάμε υπό μορφή τελετουργιών σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα. Χρειάζεται επίσης να γνωρίζουμε ότι σαν τελετουργίες ο “αποχωρισμός”, η “μετάβαση” και η “ενσωμάτωση” είναι επενδεδυμέ...