Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2010
Εικόνα
Η Κοκαΐνη Η Κοκαΐνη παρουσιάζεται, τις περισσότερες φορές σε μορφή μια ψιλής πούδρας λευκής. Παράγεται από τα φύλα της κόκας. Η Κόκα καλλιεργείται στις Άνδεις στην Λατινική Αμερική, στην Ινδονησία και στην ανατολική Αφρική. Για τις πρωτόγονες φυλές της Κολομβίας και του Περού, η κόκα χρησιμοποιείτο για φαρμακευτικούς λόγους και επίσης σαν διεγερτικό. Στις χώρες της λατινικής Αμερικής τα φύλα της κόκας τα μασούσαν για πολλή ώρα και κάνανε ένα είδος μαστίχας μέσα στο στόμα. Αυτός ο πολτός τους έδινε την δυνατότητα να αντέχουν στις δύσκολες συνθήκες εργασίας και τους έκοβε την πείνα διότι αναισθητοποιούσε το πεπτικό σύστημα. Επίσης τους βοηθούσε να αντέξουν το κρύο, καθώς και το μεγάλο υψόμετρον και να έχουν περισσότερη αντοχή. Το XVI αιώνα οι Ισπανοί κατακτητές δίνουν αυτό το διεγερτικό στους ντόπιους για να μπορούν να τους εκμεταλλεύονται περισσότερο στα ορυχεία. Το 1865 ένας αυστριακός χημικός διαχωρίζει και εφευρίσκει την καθαρή φόρμουλα της κοκαΐνης. Δέκα χρόνια αργότερα άλλες φόρμου
Εικόνα
Ναρκωτικά (Όπιο) 100 χρόνια πολέμου και εξάρτησης Το 2009 σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών σηματοδοτεί «το τέλος του πρώτου αιώνα της μάχης του ελέγχου και περιορισμού των ναρκωτικών", καθώς εκτιμάται, ότι όλα ξεκίνησαν στη Σαγκάη το 1909. Σήμερα η παγκόσμια παράνομη αγορά των ναρκωτικών, έχει καταστεί μια τρομακτική βιομηχανία κέρδους που φθάνει τα 320 δις δολάρια ετησίως. Η βιομηχανία αυτή έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε κάθε σημείο του πλανήτη. Παρακάτω παρουσιάζονται ορισμένες καταπληκτικές, αλλά παράλληλα πολύ "σκληρές" φωτογραφίες Ο Ganamgul είναι εξαρτημένος από την ηρωίνη 17 χρόνια. Βρίσκεται μόλις δύο ημέρες στο κέντρο απεξάρτησης της Καμπούλ στο Αφγανιστάν και νοιώθει αφόρητους πόνους. Το κέντρο άνοιξε το Μάιο του 2009 και το πρόγραμμα αποτοξίνωσης που ακολουθεί διαρκεί για 45 ημέρες. Έκθεση στελέχους του Αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για το 2009, αναφέρει ότι υπάρχουν περίπου δύο εκατομμύρια χρήστες ναρκωτικών στο Αφγανιστάν, ενώ τουλάχιστον 50-60.
Εικόνα
Το κύρος του πατέρα κοινωνικοποίηση 10 Πολλοί γονείς ψάχνουν τα αίτια της ανυπακοής των παιδιών ή της παραβατικότητας των εφήβων, σε καταστάσεις εκτός οικογένειας. Τις περισσότερες φορές οι γονείς αντιδρούν στην προσπάθεια των ψυχολόγων ή άλλων ειδικών να εξετάσουν τις διαδικασίες ταυτοποίησης του παιδιού με μοντέλα που οφείλουν την ύπαρξή τους στην οικογένεια και στις αξίες καθώς και τις συνήθειες που εκφράζονται μέσα σε αυτήν. Βασικά, αν υπάρχει μια κρίση εξουσίας, η οποία εκφράζεται με την ανυπακοή και την δίχως όρια συμπεριφορά των παιδιών, αυτή οφείλεται στους γονείς και στην χαλαρή έως και τη μη αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης μέσα στην οικογένεια και ιδίως στην δυσλειτουργία του πατρικού ρόλου. Σε επισταμένες έρευνες με αντικείμενο την παραβατικότητα των νέων, τα αποτελέσματα απέδειξαν ότι, η παραβατικότητα έχει άμεση σχέση με την ανικανότητα του πατέρα να παίξει τον ενδιάμεσο ρόλο ανάμεσα στο παιδί και την κοινωνία, ανάμεσα στην κοινωνία και την οικογένεια. Η παραβατικότητα
Εικόνα
Πατέρας ή Άνδρας; Άνδρας ή Πατέρας; κοινωνικοποίηση 9 Έχω την εντύπωση ότι ο άνδρας πολλές φορές δεν αναλαμβάνει τις υπευθυνότητες του στα πλαίσια του οικογενειακό του ρόλου και φαίνεται ότι δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του σε μια τέτοια δραστηριότητα όπως αυτή του πατέρα. Σαν ο κοινωνικός του ρόλος να μην αποδέχεται μια άλλη πλευρά του αυτή του πατέρα. Σαν να μην αναγνωρίζει στον εαυτό και να μην ιδιοποιήται την λειτουργία του πατέρα, αλλά να μένει στάσιμος σε παλιές ιδιότητες του ρόλου του, όπου ο άνδρας κρατούσε αυτό το απόμακρο εξουσιαστικά απαιτητικό προφίλ του, το οποίο χωρίς να το καταλάβει τον μετέτρεπε και τον μετατρέπει και εκείνο σε παιδί εξαρτημένο από την γυναίκα του. Βασικά αυτοί οι άντρες οι οποίοι συμπεριφέρονται με αυτό το σκεπτικό, το μόνο που κάνουν είναι να απαιτούν από την γυναίκα τους την ίδια εξάρτηση που είχαν με την μαμά τους και που για εκείνους αυτή η λειτουργία θεωρείται ότι εμπεριέχει τον ανδρισμό τους όμως στην ουσία φαίνεται ότι δεν είναι ικανοί να αναλάβουν
Εικόνα
ΣΤΕΛΛΑ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΥ Δασκάλα με όραμα το σχολείο 6 Η πρώην διευθύντρια του 132ου δημοτικού, που διώκεται επειδή αντιμετώπισε τα παιδιά «των άλλων» ως δικά της, ξεκινά τη νέα σχολική χρονιά απτόητη και ηθικά δικαιωμένη. ΤΗΣ ΜΑΝΙΝΑΣ ΝΤΑΝΟΥ/ΠΟΡΤΡΕΤΟ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ Καμιά άλλη εκπαιδευτικός δεν έχει δει τόσο πολλά δημοσιεύματα για το όνομα της. Κρίνοντας από τη δουλειά που έκανε ως διευθύντρια στο 132ο δημοτικό σχολείο της Γκράβας, θα φανταζόταν κανείς πως η αφορμή γι' αυτά θα ήταν η αναγνώριση ή η επιβράβευση του έργου της από την Πολιτεία. Στην πραγματικότητα, η Στέλλα Πρωτονοτάριου εδώ και πολλούς μήνες απλώς τιμωρείται, με την απομάκρυνση της από το σχολείο της και την ποινική της δίωξη . Το παράπτωμα της ήταν ότι πήρε στα σοβαρά την αποστολή της. Δέκα χρόνια πριν ανέλαβε ένα σχολείο με 70 % μετανάστες μαθητές και με τη συνεργασία των δασκάλων και των γονιών ξεκίνησε μια σειρά δράσεων για να αμβλύνει τις αντιθέσεις, να βελτιώσει τις επιδόσεις και να άρει τον αποκλεισμό και την ξεν
Εικόνα
Σε τι χρησιμεύει ο Πατέρας ; κοινωνικοποίηση 8 Εδώ και μισό αιώνα οι ερευνητές των κοινωνικών επιστημών έχουν σκύψει πάνω από το ρόλο του πατέρα και την θέση την οποία πρέπει να καταλαμβάνει μέσα στην οικογένεια. Εδώ και μισό αιώνα ερευνούν και μιλούν για την σπουδαιότητα αυτού του ρόλου και την σημαντικότητα της επίδρασης που έχει για την κτίσιμο του ψυχικού κόσμου του παιδιού. Τόσο για τα κορίτσια, όσο και για τα αγόρια, ο πατέρας αποτελεί με διαφορετικούς τρόπους ένα πρόσωπο απαραίτητο στην ομαλή ανάπτυξή τους Ένα βασικό χαρακτηριστικό, ίσως το πρώτο, είναι η βοήθεια στο διαχωρισμό του παιδιού από την μητέρα. Με αυτή του την επέμβαση, ο πατέρας εισάγει το παιδί στην διαφορετικότητα. Είναι ο άλλος, το άλλο σεξ, ο οποίος επεμβαίνει στην σχέση παιδιού - μητέρας, εμποδίζοντας την επέκταση της σχέσης και την συγχώνευση μητέρας - παιδιού περισσότερο από αυτό το οποίο θεωρείται αναγκαίο για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Ένα δεύτερο αποδεδειγμένο χαρακτηριστικό του ρόλου του είνα
Εικόνα
Η Μίμηση κοινωνικοποίηση 7 Για τον Ζαν Πιαζέ, 1 (1945) η μίμηση αρχίζει από τους πρώτους τέσσερις μήνες της ζωής του παιδιού και αποτελείται από την νοητική εσωτερική επανάληψη των ενεργειών του γονέα με στόχο να τις επαναλάβει το ίδιο. Ο Ζαν Πιαζέ θεωρεί ότι το παιδί δεν μπορεί να μιμηθεί μια χειρονομία-μοντέλο αν δεν την αφομοιώσει, αν δεν την εσωτερικεύσει σαν οργανωμένο σχήμα μέσα του. Έτσι σε ένα πρώτο στάδιο ανάπτυξης η προσπάθεια μετάδοσης συμπεριφορών εκ μέρους των γονέων δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν το παιδί δεν μπορεί να παρατηρήσει αυτές τις συμπεριφορές από μόνο του. Η προσεχτική παρατήρηση των ενεργειών του γονέα από το παιδί, του δίνουν την δυνατότητα να τις μιμηθεί ευκολότερα. Οι ενέργειες και η συμπεριφορά του παιδιού κτίζονται με βάσει την μίμηση των ενεργειών και των συμπεριφορών των ενηλίκων. Ενέργειες οι οποίες έχουν σχέση κατ΄ αρχάς με την εκφραστικότητα του γονεϊκού προσώπου, όπως, ανοιγόκλεισμα του στόματος, το γέλιο, το κούνημα του κεφαλιού και μετά
Εικόνα
Π αράνομη διακίνηση γυναικών και παιδιών με σκοπό τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση ( Διεθνική Σωματεμπορία ). http://www.stop-trafficking.org/statistika/index.htm πίνακας: William Bleke
Εικόνα
Η εξάρτηση βασικό συστατικό των οικογενειακών σχέσεων Αυτονομία και Αποτοξίνωση 1 Ίσως ο υπότιτλος αυτού του κειμένου να σας ξενίζει και να δημιουργεί ερωτηματικά, όμως όσο και αν φαίνεται ότι το ένα μέρος του τίτλου αναιρεί το άλλο εν τούτοις πιστεύω ότι, το πρώτο μέρος αποτελεί το βασικό άξονα πάνω στον οποίο πρέπει να κινηθούμε για να καταφέρουμε το δεύτερο Εάν η σχέση του χρήστη με το προϊόν καθορίζεται από τον εθισμό και την εξάρτηση, αυτό φανερώνει ότι η εξάρτηση εμπεριέχεται σαν στοιχείο της σχέσης με την ουσία, αλλά αποτελεί επίσης το βασικό στοιχείο των σχέσεων που δημιουργεί ο χρήστης με το περιβάλλον κατ΄ αρχάς το οικογενειακό και μετά το κοινωνικό. Δηλαδή παρατηρούμε ότι, στο περιβάλλον του χρήστη, η εξάρτηση αποτελεί βασικό όρο στην λειτουργία των σχέσεων μέσα στην οικογένεια με διαφορετικούς τρόπους. Σε αυτή την περίπτωση το πρόβλημα της εξάρτησης δεν είναι ένα ατομικό πρόβλημα αλλά ένα οικογενειακό και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, πράγμα που σημαίνει ότι ο ασθενής
Εικόνα
Η ψυχοθεραπεία = Αυτονομία Αυτονομία και Αποτοξίνωση 2 Η χρήση μπορεί να ερμηνευτεί σαν κάλεσμα για βοήθεια όπως μπορεί να ερμηνευτεί και σαν απόπειρα αυτονόμησης. Που βρίσκεται η αλήθεια όμως ανάμεσα σε αυτές τις διαφορετικές ερμηνείες της χρήσης; Μα και στις δύο. Και κάλεσμα για βοήθεια είναι, αλλά και προσπάθεια αυτονόμησης. Άρα πρέπει να τις λάβουμε και τις δύο υπ΄ όψιν με τέτοιο τρόπο ώστε η μία να μην γυρίσει ενάντια στην άλλη, αλλά και η βοήθεια να λειτουργήσει και η αυτονόμηση να επιτευχθεί. Δηλαδή πολύ απλά η βοήθεια να οδηγήσει στην αυτονόμηση η οποία δεν έχει να κάνει μόνο με το σταμάτημα της χρήσης, αλλά με την εν γένει αλλαγή του χρήστη, που σημαίνει ότι η ψυχοθεραπεία πρέπει να θεωρήσει τον χρήστη σαν ουσιαστικό παράγοντα της αποτοξίνωσης του. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει η βοήθεια που οδηγεί στην αυτονομία,να είναι αυτόνομη, δηλαδή όπως λέει και ο Κορνήλιος Καστοριάδης “ Αυτονομία μέσα από αυτόνομες διαδικασίες”.Σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με την Πράξη “Απ
Εικόνα
Το παράλογο Αυτός ο νόμος του μέτρου ισχύει επίσης για όλες τις αντινομίες της επαναστατημένης σκέψης . Ούτε τα πράγματα είναι ολότελα λογικά ούτε το λογικό είναι ολότελα πραγματικό. Όπως είπαμε σχετικά με τον σουρεαλισμό, επιθυμία ενότητας δεν απαιτεί να είναι όλα λογικά. Θέλει και το παράλογο να μην θυσιάζεται. Δεν μπορούμε να πούμε πως τίποτα δεν έχει νόημα, αφού επιβεβαιώνουμε μια αξία που καθιερώνεται με μια κρίση ούτε πως όλα έχουν νόημα, αφού η λέξη “όλα” δεν σημαίνει τίποτα για μας. Το παράλογο περιορίζει το λογικό που και αυτό με την σειρά του του δίνει το μέτρο του. Κάτι τέλος πάντων έχει νόημα, κάτι που πρέπει να το καταχτήσουμε μέσα από την έλλειψη νοήματος.Που να πιάσουμε την ουσία αν όχι στο επίπεδο στο επίπεδο της ύπαρξης και του γίγνεσθαι. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε πως το είναι είναι μόνο ύπαρξη. Αυτό που γίνεται πάντα δεν θα μπορούσε να υπάρχει, χρειάζεται μια αρχή. Η ύπαρξη μπορεί να δοκιμαστεί μόνο μέσα στο γίγνεσθαι, το γίγνεσθαι δεν είναι τίποτα χωρίς την ύπαρξη.
Εικόνα
Η Παρέα κοινωνικοποίηση 6