Η Μίμηση
κοινωνικοποίηση 7

Για τον Ζαν Πιαζέ,1 (1945) η μίμηση αρχίζει από τους πρώτους τέσσερις μήνες της ζωής του παιδιού και αποτελείται από την νοητική εσωτερική επανάληψη των ενεργειών του γονέα με στόχο να τις επαναλάβει το ίδιο. Ο Ζαν Πιαζέ θεωρεί ότι το παιδί δεν μπορεί να μιμηθεί μια χειρονομία-μοντέλο αν δεν την αφομοιώσει, αν δεν την εσωτερικεύσει σαν οργανωμένο σχήμα μέσα του.
Έτσι σε ένα πρώτο στάδιο ανάπτυξης η προσπάθεια μετάδοσης συμπεριφορών εκ μέρους των γονέων δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν το παιδί δεν μπορεί να παρατηρήσει αυτές τις συμπεριφορές από μόνο του. Η προσεχτική παρατήρηση των ενεργειών του γονέα από το παιδί, του δίνουν την δυνατότητα να τις μιμηθεί ευκολότερα. Οι ενέργειες και η συμπεριφορά του παιδιού κτίζονται με βάσει την μίμηση των ενεργειών και των συμπεριφορών των ενηλίκων. Ενέργειες οι οποίες έχουν σχέση κατ΄ αρχάς με την εκφραστικότητα του γονεϊκού προσώπου, όπως, ανοιγόκλεισμα του στόματος, το γέλιο, το κούνημα του κεφαλιού και μετά την κίνηση των χεριών και την εν γένι κίνηση του σώματος, αποτελούν τα πρώτα ερεθίσματα μίμησης για το παιδί
Σε αυτό το στάδιο, το παιδί μπορεί να μιμηθεί ευκολότερα κινήσεις οι οποίες έχουν σχέση με το σώμα και περιοχές του σώματος, οι οποίες αντιστοιχούν με τις περιοχές του σώματος των ενηλίκων. Η κοινωνικοποίηση, κατ' αρχάς επιτυγχάνεται με την εσωτερίκευση των σωματικών χαρακτηριστικών του γονέα. Με αυτόν τον τρόπο η εικόνα σώματος του παιδιού σχηματίζεται με βάση το συναίσθημα το οποίο πηγάζει από τα κιναισθητικά ερεθίσματα τα οποία λαμβάνει και παρατηρεί στην κίνηση του σώματος του γονέα. Αυτός ο μηχανισμός βοηθάει να επιτευχθεί μια σύζευξη ανάμεσα στην συμπεριφορά του παιδιού με αυτή του γονέα. Με αυτό τον τρόπο η εικόνα του σώματος κτίζεται με βάση την εικόνα σώματος του άλλου.
Η επαναλαμβανόμενη κίνηση, ή, συμπεριφορά, δηλαδή η αλληλεπίδραση γονέα και παιδιού δημιουργεί τα πρώτα δείγματα επικοινωνίας στο χώρο της οικογένειας. Για αυτό το λόγο το παιδί ψάχνει τον τρόπο να ανταποκριθεί, να επικοινωνήσει μέσω αυτών των ενεργειών με τον ενήλικα αναμένοντας μια απάντηση από αυτόν.
Με το πέρασμα του χρόνου, όλη του η προσπάθεια εκφράζει την ανάγκη να προσαρμοστεί στις οικογενειακές τελετουργίες, όπου η μίμηση αποτελεί μέσον για το παιδί να γίνει ένα κοινωνικό πρόσωπο. Για αυτό το λόγο η συμπεριφορά του παιδιού εξαρτάται από καταστάσεις, οι οποίες απαιτούν από αυτό, να έχει τις ίδιες αντιδράσεις με έναν ενήλικα. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μια “εξημέρωση” του παιδιού από το περιβάλλον του, το οποίο καθορίζει την συμπεριφορά του σύμφωνα με τις προβαλλόμενες απαιτήσεις του. Η προσπάθεια επικοινωνίας του παιδιού με το περιβάλλον του αποτελεί μια καινούργια εξέλιξη στην κοινωνικοποίηση του.
Το παιδί εξαρτώμενο από την συμπεριφορά του μοντέλου-γονέα αντιλαμβάνεται ότι υιοθετώντας την συμπεριφορά αυτή, γίνεται πιο αποδεχτό και η διαβίωσή του μέσα στην οικογένεια είναι πιο ευχάριστη Το παιδί σχετίζει τις αντιδράσεις του σύμφωνα με την αντίληψη τις συμπεριφοράς των γονέων. Χαίρεται όταν απαντά με επιτυχία σε ένα κάλεσμα, σε μια προτροπή, ή ανταποκρίνεται θετικά σε μια κατάσταση.
Γι' αυτό το λόγο
Η εξάρτηση της συμπεριφοράς του παιδιού από το μοντέλο συμπεριφοράς των γονέων είναι ένα γεγονός το οποίο δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς
και αποτελεί βασικό παράγοντα κοινωνικοποίησης του παιδιού
Οι ενέργειες και η συμπεριφορά του παιδιού κτίζονται με βάσει την μίμηση των ενεργειών και των συμπεριφορών των γονέων
.

1Ζαν Πιαζέ 1896-1980 Ελβετός Φυσικός, Φιλόσοφος, Ψυχολόγος
φωτό: Τέχνη τών Μάγια

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα