Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2009
Εικόνα
Θέλετε να κάμετε με την βία τους ανθρώπους να ενεργούν διότι αισθάνεστε φρίκη για την στασιμότητα. Τους βιάζεται να δρουν δίχως να σκέφτεσθε ότι όσο περισσότερο επεμβαίνετε στην στην διαμόρφωση των πράξεων τους τόσο λιγότερο αυτές οι πράξεις εξαρτώνται από αυτούς. Για το λόγο αυτό η δική σας ευθύνη αυξάνει, ενώ η δική τους ελαττώνεται αναλόγως. Και καθώς είναι γνωστό, μόνο η ευθύνη των πράξεων μπορεί να προσδιορίσει στον καθένα και την σημασία τους. Ενώ αντιθέτως η πατρότητα των πράξεων δεν σημαίνει τίποτα. Andre Gide Οι Βάλτοι Πίνακας: George Grozs
Εικόνα
Αναστοχαστική σκέψη Η συνείδηση είναι το μέσον δια του οποίου το υποκείμενο μετατρέπεται σε υποκείμενο για τον εαυτό του, στοχαζόμενο εαυτόν, ορίζοντας τον εαυτό του ως στοχαστικό και αναστοχαστικό ον. Το “εγω” δεν είναι απλώς κάποιος/κάποια που στοχάζεται τον εαυτό του/της, αλλά ορίζεται από αυτήν την ικανότητα στοχαστικής αυτοσχεσίας ή αναστοχαστικότητας. Για τον Νίτσε η αναστοχαστικότητα είναι μια συνέπεια της συνείδησης, η δε αυτογνωσία έλκει την καταγωγή της από την αυτοτιμωρία (Ως εκ τούτου, δεν “γνωρίζει” ποτέ κανείς προ της οπισθοχώρησης της εν λόγω επιθυμίας.) Προκειμένου να τιθασεύσει κανείς την επιθυμία μετατρέπει τον εαυτό του σε αντικείμενο στοχασμού . Ενόσω παράγει κανείς την ίδια του την ετερότητα, θεμελιώνει τον εαυτό του σαν αναστοχαστικό ον με την έννοια του όντος που μπορεί να εκλάβει τον εαυτό του ως αντικείμενο. Η αναστοχαστικότητα γίνεται το μέσο του οποίου η επιθυμία μεταστοιχιώνεται αδιαλείπτως στο κύκλωμα του αναστοχασμού. Judith Butler : Η ψυχική ζωή της εξου
Εικόνα
Η επιθυμία του άλλου Κοινωνικοποίηση 5 Ο Henri Wallon 1 πάντα έλεγε ότι είναι αδύνατον να καταλάβουμε την πρόοδο της κοινωνικοποίησης αν αρνιόμαστε να δούμε την κοινωνικότητα σαν ομοούσια της ανθρώπινης φύσης Ο άλλος δεν είναι για το παιδί μόνο ένα μέσα αναγκαίο για την ανάπτυξη του, αλλά είναι ένας βασικός πόλος γύρω από τον οποίο κτίζεται η προσωπικότητα του. Διότι οι αντιδράσεις απέναντι στον άλλον εμπεριέχουν την δυνατότητα του σχηματισμού του ΕΓΩ του. Ο άλλος τον βοηθά να ανακαλύψει καινούργιους τρόπους κοινωνικής ύπαρξης και πράξης. Κατ' αρχάς η παρουσία της μητέρας προσφέρει στο παιδί την δυνατότητα, από τις πρώτες στιγμές της ζωής του, να ικανοποιήσει τις οργανικές του ανάγκες, πράγμα που σημαίνει ότι έχει την ανάγκη του άλλου για την επιβίωση του, πριν ακόμα κοινωνικοποιηθεί. Σ' αυτό το στάδιο, το οποίο θα το λέγαμε αρχέγονο, παρατηρούμε ότι υπάρχουν τα πρώτα δείγματα μιμητισμού ήχων και κινήσεων και η πρώτη εκδήλωση ικανοποίησης, η οποία προκαλείται από το θέαμα του
Εικόνα
Ο φόβος της επαφής Τίποτα δεν φοβάται ο άνθρωπος περισσότερο από το άγγιγμα του αγνώστου. Θέλουμε να βλέπουμε αυτό που απλώνει να μας αγγίξει, θέλουμε να το αναγνωρίζουμε ή τουλάχιστον να μπορούμε να το κατατάξουμε. Παντού ο άνθρωπος αποφεύγει την επαφή από το Ξένο. Τη νύχτα, ή, γενικά, στο σκοτάδι, ο τρόμος μιας αναπάντεχης επαφής μπορεί να φθάσει έως τον πανικό. Ούτε καν τα ρούχα δεν μας δίνουν αρκετή σιγουριά, πόσο εύκολο είναι να σχιστούν, πόσο εύκολο είναι ο επιτιθέμενος να φθάσει ως την γυμνή, λεία, ανυπεράσπιστη σάρκα του θύματος. Ελία Κανέττι Μάζα και Εξουσία
Εικόνα
Η οικονομική και ερωτική κακομοιριά « Ο Χίτλερ τα ξέρει όλ' αυτά καλύτερα από τον καθένα” "Ο Χίτλερ θα τα καταφέρει οπωσδήποτε” Εδώ εκφράζεται καθαρά η παιδική ανάγκη καταφυγής στην προστασία του πατέρα. Στην κοινωνική πραγματικότητα, αυτό ακριβώς το ομαδικό αίσθημα καταφυγής κι εμπιστοσύνης δίνει κατ' αρχήν την δύναμη στον δικτάτορα να “ κατορθώσει το πάν”. Αυτή η συναισθηματική έξη των μαζών εμποδίζει την κοινωνική αυτοκυβέρνηση, δηλαδή την έλλογη ανεξαρτησία και συνεργασία. Η γνήσια δημοκρατία δεν μπορεί μα ούτε και της επιτρέπεται να στηριχτεί στ' αγελαία συναισθήματα. Ακόμα πιο ουσιαστική όμως είναι η ταύτιση του αγελαίου ατόμου με τον “ηγέτη” . Όσο πιο παθητικό και άπραγο έχει καταντήσει το αγελαίο άτομο εξαιτίας της ανατροφής του, τόσο πιο έντονα εκδηλώνεται η ταύτιση με τον ηγέτη, τόσο περισσότερο μεταμφιέζεται η παιδική ανάγκη καταφυγής στο γονιό και παίρνει την μορφή του “αισθάνομαι ένα με τον ηγέτη' . Αυτή η ταυτιστική ροπή είναι η ψυχολογική βάση του εθ
Εικόνα
Η Καθυπόταξη Καθυπόταξη: Το να εξαρτάται κανείς από κάποιον άλλον ή να τελεί υπό την κυριαρχία του Ως εκ τούτου γενικότερα υποταγή.(....) Το να υπάγεται κανείς σε, να εκτίθεται σε, να υπόκειται σε Υπόκειμαι (...) Oxford English Dictionary Ως μορφή εξουσίας η καθυπόταξη είναι παράδοξη. Η κυριαρχία την οποία υφίσταται κανείς από μια εξωτερική προς αυτόν εξουσία συνιστά μια οικεία και βασανιστική μορφή εξουσίας. Είναι όμως εντελώς άλλης τάξεως ζήτημα να διαπιστώνει κανείς ότι αυτό που ο ίδιος είναι, η διαμόρφωση που έχει σαν υποκείμενο, εξαρτάται κατά μια έννοια από αυτή ακριβώς την εξουσία. Υφίσταται να σκεφτόμαστε την εξουσία ως κάτι που ασκείται στο υποκείμενο απ' έξω κάτι που υποτάσσει, που υποβιβάζει και εκτοπίζει σε μια κατώτερη τάξη. Πρόκειται, βέβαια για μια θεμιτή περιγραφή ενός μέρους των αποτελεσμάτων που έχει η εξουσία. Αν όμως, ακολουθώντας τον Φουκώ, κατανοήσουμε την εξουσία ως κάτι το οποίο διαμορφώνει το υποκείμενο,ως αυτό που προσφέρει στο υποκείμενο την συνθήκη της ύ