Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2016

ΕΥΧΟΜΑΙ...

Εικόνα
ΕΥΧΟΜΑΙ η οικογένεια να φροντίσει να υπάρξουν οι συνθήκες που θα βοηθήσουν τα παιδιά της να εισέλθουν στον κοινωνικό στίβο και να λειτουργήσουν παράλληλα με τον ενήλικα και ισότιμα με αυτόν. ΕΥΧΟΜΑΙ να καταλάβουμε ότι η οικογένεια δεν είναι ένας χώρος και χρόνος που βρεθήκαμε τυχαία μέσα της. Αντίθετα ότι είναι ένας χωρόχρονος που κατασκευάστηκε από μας και συνεχίζει να κατασκευάζεται, με την ισότιμη συμμετοχή των παιδιών μας. Εύχομαι να καταλάβουμε ότι είναι μια συνκατασκευή στην οποία συμμετέχουν όλοι το ίδιο από οποιαδήποτε θέση και αν βρίσκονται. ΕΥΧΟΜΑΙ να καταλάβουμε ότι η οικογενειακή σχέση είναι μια παιδαγωγική σχέση. Ότι, με τον τρόπο του, το παιδί “διαπαιδαγωγεί” και αυτό τους γονείς του, με την έννοια ότι τους επηρεάζει και καθορίζει τις αντιδράσεις τους τόσο στην σχέση μαζί του, όσο στις μεταξύ τους σχέσεις. ΕΥΧΟΜΑΙ λοιπόν στην συνειδητοποίηση της διεστραμμένης αντιμετώπισης του παιδιού σαν ένα ανάπηρο άτομο που χρειάζεται πάντα κάποιο άλλον για να μπορεί να αν

Η ισχύς στις διαπροσωπικές σχέσεις

Εικόνα
Το υποκείμενο Το υποκείμενο καθορίζεται γενετικά και επίκτητα από την οικογένεια καταγωγής του. Καθορίζεται επίσης από την εκπαίδευση καθώς και την κοινωνία μέσω της αλληλεπίδρασής του με το περιβάλλον. Η παρουσία του δηλώνει μια ενότητα από ένα σύνολο χαρακτηριστικών που απαρτίζουν την ύπαρξή του και το καταστούν διαφορετικό από τους άλλους. Είναι ένα υποκείμενο εξόριστο μέσα στην μοναδικότητα του και η μοναδικότητα του εξόριστη μέσα στην συλλογικότητα. Σαν κάτι ξεχωριστό, ανόμοιο ψάχνει την ομοιότητα του, θέλοντας να διατηρήσει την διαφορετικότητα του. Πρώτον το υποκείμενο βρίσκεται στο μεταίχμιο της σταθερότητας σαν οργανισμός και της συνεχούς αλλαγής του. Όπως επίσης βρίσκεται στο μεταίχμιο της διατήρησης της ατομικότητας του και της ανάγκης αποδοχής και συμμετοχής του στην ομάδα. Στο μεταίχμιο της σταθερότητας σαν οργανισμός και της αλλαγής, όπως λέει ο Francisco Barela1 το υποκείμενο διακρίνεται από δύο καταγραφές. Η πρώτη περιλαμβάνει τα στοιχεία τα οποία παραμένουν αμε

ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ 2 Θεωρίες της εργασιακή ικανοποίησης

Εικόνα
Η επαγγελματική ικανοποίηση είναι ένα δημοφιλές θέμα έρευνας για τους ερευνητές που έχουν ως αντικείμενο την οργάνωση και τη διαχείριση των μελετών οργανωσιακής συμπεριφοράς και εξετάζεται ως στάση που συντελεί στη διαμόρφωση ορισμένων άλλων συμπεριφορών ή στάσεων και σε αυτή την περίπτωση θεωρούμε την εργασιακή ικανοποίηση ως ανεξάρτητη μεταβλητή. Επίσης η εργασιακή ικανοποίηση μπορεί να μελετηθεί ως εξαρτημένη μεταβλητή, δηλαδή ως μια στάση που καθορίζεται από παράγοντες εργασίας (όπως είναι η αμοιβή, το αντικείμενο εργασίας, κλπ), ατομικά ή προσωπικά χαρακτηριστικά (δημογραφικά στοιχεία) και άλλους κοινωνικούς παράγοντες (Shajahan & Shajahan, 2004:116). Δύο ομάδες μεταβλητών που την επηρεάζουν ως εξαρτημένη μεταβλητή, είναι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες και τα προσωπικά χαρακτηριστικά του ατόμου (Moynihan & Pandey, 2007). Οι κυριότερες θεωρητικές προσεγγίσεις είναι οι ακόλουθες: Η θεωρία του Maslow για την ιεραρχία των αναγκών (1943, 1970) είχε ως στόχο να προσδιορίσε

ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ 1. Εννοιολογικός προσδιορισμός

Εικόνα
Η εργασιακή (ή επαγγελματική) ικανοποίηση αποτελεί μία από τις πιο σύνθετες έννοιες που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι διευθυντές και τα στελέχη στη σύγχρονη αγορά. Παρά τη χρήση του όρου τόσο στην επιστημονική έρευνα, όσο και στην καθημερινή ζωή, εξακολουθεί να μην υπάρχει γενική συμφωνία σχετικά με το τι είναι η ικανοποίηση από την εργασία. Διαφορετικοί συγγραφείς και ερευνητές έχουν προσεγγίσει με διαφορετικό τρόπο τον όρο αυτό. Ο Hoppock το 1935 1. προσδιόρισε την εργασιακή ικανοποίηση ως οποιονδήποτε συνδυασμό ψυχολογικών, φυσιολογικών και περιβαλλοντικών περιστάσεων που προκαλούν ένα πρόσωπο να εκφράσει με ειλικρίνεια ότι είναι ικανοποιημένος με τη δουλειά του. Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, παρότι η ικανοποίηση από την εργασία επηρεάζεται από πολλούς εξωτερικούς παράγοντες, παραμένει κάτι εσωτερικό, που έχει να κάνει με το πώς αισθάνεται ο εργαζόμενος. Ο Vroom το 1964 2. , στον ορισμό του για την εργασιακή ικανοποίηση, εστιάζει στο ρόλο των εργαζομένων στο χώρο εργασίας. Π

Ο Πλούτος (Δημόκριτος)

Εικόνα
[...]Εκτός από τις διαπροσωπικές σχέσεις, ο Αβδηρίτης αποδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στην απόκτηση του πλούτου. Ήδη από την εποχή του Σόλωνα, οπότε παρατηρούνται η διαμόρφωση και η άνοδος μιας εύπορης εμπορικής τάξης στην Αθήνα, ο παράνομος πλουτισμός φαίνεται ότι έχει αναδειχθεί σε οξύ κοινωνικό πρόβλημα. Για τον λόγο αυτόν ο σοφός νομοθέτης , στην ελεγεία του προς τις μούσες, τάσσεται ρητά υπέρ της απόκτησης πλούτου μόνο με έντιμα μέσα και απειλεί τους παραβάτες με τιμωρία. Και ο Δημόκριτος υπογραμμίζει ότι ο άδικος τρόπος πλουτισμού είναι αποτρόπαιο έγκλημα ή πηγή δυστυχίας. Ο ίδιος ο πλούτος, ωστόσο, δεν είναι χωρίς προβλήματα. Ο άνθρωπος ωθείται από το διακαή πόθο να γίνει πλούσιος. Όταν όμως πλουτίσει διακατέχεται από την βασανιστική αγωνία πως να τον διατηρήσει, ή να τον αυξήσει και, όταν τον χάσει, βυθίζεται σε άφαντη θλίψη. Για τον λόγο αυτόν η ψυχική γαλήνη εξασφαλίζεται, αν ο άνθρωπος αρκείται σε όσα έχει και δεν λυπάται για όσα του λείπουν, λαμβάνοντας υπόψη ότι άλ

Ο Ψυχοθεραπευτής; Ένας απλός συνοδοιπόρος

Εικόνα
Γεια σας, Σήμερα έρχομαι κοντά σας για να μιλήσω για τον ρόλο μου. Για την κατάσταση που βρίσκομαι ακολουθώντας αυτούς από εσάς που μου πρόσφεραν και μου προσφέρουν, την εμπιστοσύνη τους προσλαμβάνοντας με σαν συνοδοιπόρο τους. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Όχι, είναι μια πορεία και για εμένα οδυνηρή, στο βαθμό που είναι και για εσάς. Ακολουθώ τους βηματισμούς σας προσεκτικά, νωχελικά αλλά και νηφάλια. Σταματάω εκεί που σταματάτε. Περπατάω εκεί που περπατάτε. Πολλές φορές σας πιάνω από το χέρι χωρίς να το καταλαβαίνετε. Άλλες, πηγαίνω πιο μπροστά από εσάς. Προσπαθώ να σας ανοίξω το δρόμο! Η παρουσία μου διευκολύνει το περπάτημα και δίνει θάρρος για να πάτε ακόμα πιο βαθιά, για να δείτε αυτό που δεν βλέπεται και να μιλήσετε για αυτό που δεν μιλήσατε μέχρι τώρα. Δεν είσθε μόνοι μαζί μου, κανείς δεν έρχεται μόνος του. Φέρνετε πρόσωπα του συγγενικού σας περιβάλλοντος, μανάδες, πατεράδες, συζύγους, αδέλφια και παιδιά. Όπου και να πάτε, “οι δικοί σας”, μας ακολουθούν και τους