Αναρτήσεις

Επιθυμία και εξαναγκασμός στα πλαίσια των οικογενειακών σχέσεων

Εικόνα
Η οικογένεια στηρίζεται στην επιθυμία ή τον εξαναγκασμό;    Ήταν επιθυμία η οποία έγινε εξαναγκασμός, ή εξαναγκασμός που έγινε επιθυμία;    Αυτό είναι τα ερωτήματα που διαμορφώνονται μέσα μου, παρακολουθώντας περισσότερο εξαναγκασμένα άτομα παρά ικανοποιημένα. Παρακολουθώντας ζευγάρια και μέλη οικογενειών, όπου ο εξαναγκασμός, ο φόβος, η ανασφάλεια έχουν γίνει οι συνδετικοί κρίκοι μιας ζωής που στηρίζεται στην αναπαραγωγή μια σχέσης χωρίς ευχαρίστηση. Η βάση της συνεύρεσης δυο ανθρώπων είναι η επιθυμία με απώτερο στόχο την ικανοποίηση της. Είναι το φάντασμα της ηδονής που θέλει να πάρει την σάρκα και οστά των ερωτευμένων. Η ερωτική έλξη και την σεξουαλική συνεύρεση, αποτελούν στοιχεία στην βάση της συνκατασκευής της σχέσης. Πάνω σε αυτά στηρίζεται η δημιουργία του ζευγαριού. Η κοινωνική αποδοχή αυτής της σχέσης γίνεται με τον γάμο. Ο γάμος με τελετουργικούς εξαναγκασμούς επιβάλλει μια κοινωνική συμπεριφορά στο ζευγάρι, και διαμορφώνει συγχ...

Ήρωες Θεραπευτές

Εικόνα
 Η αναζήτησή μας για τα ίχνη της λατρείας του Ασκληπιού μας οδηγεί διαρκώς προς τα πίσω από τη Ρώμη στην Επίδαυρο και κατόπιν ανατολικά, στο νησί της Κω. Χρειάζεται επίσης να ταξιδέψουμε στη Μικρά Ασία, να ρίξουμε μια ματιά στο Ασκληπιείο της Περγάμου. Σε όλο αυτό το ταξίδι στο χρόνο και το χρόνο, βέβαια, δεν πρέπει να ξεχάσουμε την περιοχή και την πόλη που διαμόρφωσε το κέντρο του ελληνικού κόσμου, την Αττική και την Αθήνα, ούτε τη μεγάλη ποίηση και τους ομηρικούς μύθους που συνδέθηκαν με το όνομά του. Με αυτούς τους μύθους άλλωστε ήταν στενά συνδεδεμένοι οι Ασκληπιάδες, όσο και με τη λατρεία του θείου προγόνου τους. Αφ' ενός έχουμε την ομηρική ποίηση και αφ' ετέρου λατρευτικούς μύθους από ένα Ασκληπιείο, ή μάλλον ιερό αλσύλλιο του Απόλλωνα Κυπαρισσίου. Αυτοί οι δύο εντελώς διαφορετικοί τύποι αφήγησης διαφωνούν σε ένα ουσιαστικό σημείο. Για τον Όμηρο και τους επικούς ποιητές της ομηρικής σχολής ο Ασκληπιός  δεν ήταν θεός αλλά θνητός ήρωας, ένας ήρωας...

Οι καταλήψεις σχολείων σαν μέσον επαναπροσδιορισμού της γνώσης

Εικόνα
Ο ρόλος της σημερινής εκπαίδευσης   Ο ρόλος της σημερινής εκπαίδευσης είναι η διαιώνιση μιας κοινωνικής πραγματικότητας ανισοτήτων. Μιας εσωτερικεύσης του κυρίαρχου κοινωνικού μηχανισμού με σκοπό την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του. Ενός κατακερματιζμού της γνώσης, δημιουργώντας ένα ανελεύθερο σύστημα που δεν βοηθά στην απελευθέρωση του μαθητή, αλλά στην υποδούλωση του.   Ο ρόλος της σημερινής εκπαίδευσης βοηθά την οικονομική μηχανή στην εργαστηριακή παραγωγή αφεντικών και δούλων, νομοταγών πολιτών σε μια άνομη τάξη συμφερόντων, η οποία καμιά σχέση δεν έχει με το συμφέρον των μαθητών. Κατακερματισμένη γνώση, κατακερματισμένος μαθητής που συναντά κατακερματισμένους καθηγητές σε ένα κατακερματισμένο κοινωνικό σύστημα. Ο ρόλος των καταλήψεων Οι καταλήψεις είναι ένα μέσο πίεσης των νέων απέναντι στην πίεση που τους ασκείται χωρίς να λαμβάνει υπόψιν τον χρόνο το χώρο αλλά και την δυνατότητα τους να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού κα...

Ψυχολογικές προσεγγίσεις για τη σεξουαλική συμπεριφορά

Εικόνα
Πρώτος ο Freud (1962) προσέγγισε από την ψυχολογική σκοπιά τη σεξουαλικότητα του ατόμου, διατυπώνοντας τη θεωρία για τα στάδια ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης. Υποστήριξε, λοιπόν, ότι πηγή των ενστίκτων είναι οι καταστάσεις σωματικής έντασης που επικεντρώνονται στις ερωτογενείς ζώνες του σώματος, οι οποίες μεταβάλλονται κατά τη διαδικασία της ανάπτυξης του ατόμου. Σύμφωνα με τη θεωρία του Freud , το πρώτο στάδιο ανάπτυξης είναι το στοματικό, κατά το οποίο η περιοχή διέγερσης είναι το στόμα. Σ’ αυτό το στάδιο το άτομο είναι παθητικό και δεκτικό αρχικά, ενώ αργότερα παρατηρείται κάποια συγχώνευση σεξουαλικών και επιθετικών απολαύσεων. Το δεύτερο στάδιο ανάπτυξης είναι το πρωκτικό, κατά το οποίο η ηδονή που σχετίζεται με τη συγκεκριμένη ερωτογενή ζώνη θέτει τον οργανισμό σε σύγκρουση, την πρώτη σύγκρουση ανάμεσα στο άτομο και την κοινωνία. Η τρίτη φάση ανάπτυξης είναι η φαλλική. Τότε είναι που η βιολογική διαφοροποίηση των φύλων οδηγεί τη συγκέντρωση της διέγερσης και της ηδονής ...

Οικογένεια και ταυτότητα

Εικόνα
Σκέπτομαι ότι, η οικογένεια είναι ένα εργοστάσιο της φύσης. Το εργοστάσιο παραγωγής ανθρώπων και των σχέσεων τους που ξεδιπλώνονται μέσα στο χρόνο. Η οικογένεια ασφαλίζει και κάνει νόμιμη την ηδονική αναπαραγωγή μιας νέας ζωής η οποία αλλάζει και δίνει ένα καινούργιο νόημα στο κάθε μέλος της ξεχωριστά αλλά και στην ίδια σαν σύνολο. Η οικογένεια είναι το όριο μέσα στο οποίο διαμορφώνεται η προσωπικότητα, λένε άλλοι. Η οικογένεια είναι η αρχή και το τέλος μου, λέω εγώ Αρχή, διότι αυτή με έφερε και με πήρε στα χέρια της μόλις βγήκα στην ζωή και στα δικά της χέρια θα φύγω από αυτή. Αυτή θα με συνοδεύσει, όπως λένε, στην τελευταία μου κατοικία. Μέσα σε αυτή ένιωσα και νιώθω τις μεγάλες χαρές καθώς και τις μεγάλες λύπες. Αυτή η ίδια είναι η πηγή της χαράς και της λύπης. Η παρουσία της είναι εξωτερική αλλά και εσωτερική μου υπόθεση. Έτσι την οικογένεια την κουβαλάω πάντα μαζί μου, άλλες φορές για να με προστατεύει και άλλες για να την προστατεύω εγώ. Άλλες φορές για να με δυναστε...

Οι Οικογενειακές Σχέσεις και το Διπλό Μήνυμα

Εικόνα
Το διπλό μήνυμα    Η σημαντικότητα του διπλού μηνύματος στην επικοινωνία και στην οργάνωση των σχέσεων μέσα στην οικογένεια αλλά και στην κοινωνία αποτέλεσε ένα σταθμό στην προσπάθεια κατανόησης του τι συμβαίνει μεταξύ των ανθρώπων . Το “ανακάλυψε”, θα μπορούσαμε να πούμε, ο Gregory Bateson 1 το 1952 κατά την διάρκεια ερευνών για την κατανόηση των παραδόξων στην επικοινωνία των ανθρώπων. Ο Bateson χρησιμοποίησε αυτό τον όρο παρατηρώντας την επικοινωνία στους κατοίκους του Μπαλί, ανάμεσα στις μητέρες και τα παιδιά τους και μετά μετέφερε αυτή την παρατήρηση στον “πολιτισμένο” κόσμο, σε νέους σχιζοφρενείς στην σχέση με την μητέρα τους καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η αρρώστια δεν ήταν μια κατάσταση που αφορούσε ένα άτομο αλλά το αποτέλεσμα ενός συστήματος επικοινωνίας ανάμεσα σε δυο ή περισσότερα πρόσωπα. Στην επικοινωνία, ανάμεσα σε δυο η περισσότερα άτομα το ένα γίνεται πομπός και το άλλο δέκτης, μετά ο πομπός γίνεται δέκτης και ο δέκτης πομπός. Το μή...