Η "επάνω" και η "κάτω" θέση στην σχέση του ζευγαριού.
Το ζευγάρι 3
Όλες οι σχέσεις είναι σχέσεις ισχύος, είναι σχέσεις δύναμης, λέει ο Michel Grozier1. Για τον ίδιο λόγο και το ζευγάρι είναι μια σχέση δύναμης όπου, από την πρώτη στιγμή , αυτή η δύναμη εμφανίζεται σαν βασικός παράγοντας διαμόρφωσις του. Συνήθως όταν μιλάμε για ισχύ, σκεπτόμασταν ότι ο άνδρας είναι αυτός, τον οποίο θεωρούμε ότι κατέχει την μεγαλύτερη ισχύ μέσα στο ζευγάρι, λόγω του φύλου του και της κοινωνικής του θέσης, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Το ζευγάρι, είναι ένας χώρος και χρόνος αναζήτησης της αγάπης, της ηρεμίας, της κατανόησης και της επικοινωνίας, αλλά όλες αυτές οι ιδιότητες δεν είναι ιδιότητες αυτονόητες και αυτό-εκπληρούμενες. Δεν θα εμφανιστούν έτσι απλά, επειδή έχουμε πει σε κάποιον ότι τον αγαπάμε και το έχει πει και ο ίδιος. Το ζευγάρι καθώς και ο γάμος αποτελούν ένα καινούργιο χώρο και χρόνο όπου το άτομο καλείται να αντιπαρατεθεί απέναντι στο σύντροφό του και να πάρει θέση σε όλα θέματα που αφορούν την σχέση. Είναι ο χώρος και ο χρόνος όπου η λειτουργικότητα, η δημιουργικότητα και η πράξη του κάθε μέλους του, θα καθορίσουν την μορφή, και την βιωσιμότητα του.
Αυτό που παρατηρείται συνήθως στο ζευγάρι είναι ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές θέσεις τις οποίες καταλαμβάνουν συνήθως τα μέλη του. Η "επάνω" και η "κάτω" θέση. Είναι όπως λέει ο Augoustus Y Napier2, σαν να υπάρχει μια τραμπάλα όπου τα μέλη του ζευγαριού τραμπαλίζονται και πότε ανεβαίνει ο ένας επάνω και πότε ο άλλος. Πότε ο ένας παίρνει την "επάνω" θέση και ο άλλος την "κάτω". Πότε ο ένας είναι ο δυνατός και πότε ο άλλος. Στις περισσότερες περιπτώσεις συμβαίνει,
ο ένας κατέχει πάντα την "επάνω" θέση και ο άλλος την "κάτω". Αυτό το "πάνω", "κάτω" εκφράζει την ισχύ του καθε μέλους μέσα στην σχέση. Αυτή η κατάσταση, εκφράζει μια φυσιολογική δυναμική της σχέσης και βοηθάει τόσο στην επιβίωσης της, όσο και στην εξέλιξη και ανάπτυξη των μελων της. Βέβαια σε περιπτώσεις όπου οι συγκρούσεις οδηγούν στο χωρισμό, φυσιολογικά η σχέση παύει να εξελίσσεται, αλλά αυτό δεν παει να πει ότι δεν έξελίσσονται τα μέλη της. Συνήθως αυτό που περιμένουμε είναι μια κατάσταση ισορροπίας όπου η τραμπάλα θα σταματήσει τα "πάνω" "κάτω" και θα μείνει σε μια οριζόντια θέση. Η οριζόντια θέση είναι η ισορροπία του ζευγαριού.
.Βασικά όπως είπα όλοι έχουμε ανάγκη από τρυφερότητα, από προστασία, από ασφάλεια, όπως έχουμε και ανάγκη για αυτονομία και ανε ξαρτησία μέσα στην σχέση. Η ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη ασφάλειας και προστασίας και στην ανάγκη για ανεξαρτησία και αυτονομία αποτελούν βασικούς παράγοντες για την ίδια την ζωή. Δηλαδή, τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζουμε αυτές τις ανάγκες μέσα
στο ζευγάρι και στο γάμο επηρεάζουν αποφασιστικά την ζωή μας
εκτός από του χώρου και του χρόνου της σχέσης. Για να εκπληρωθούν όμως αυτές οι ανάγκες χρειάζεται να βρισκόμαστε σε μια σχέση ισότιμη. Έτσι το ζευγάρι αποτελεί ακόμα μια δοκιμασία για το κάθε
μέλος, το οποίο καλείται να επιδείξει μια υπεύθυνη συμπεριφορά απέναντι
στον εαυτόν του, αλλά και στον άλλον της σχέσης. Το οποίο καλείται να
συμβάλει στην καινούργια κατασκευή της σχέσης, η οποία είναι μια συνκατασκευή και αποτελεί τον καινούργιο χώρο και χρόνο της προσωπικής ανάπτυξης του καθένα και συγχρόνως της σχέσης.
Στο ζευγάρι, όπως και στο γάμο μπορούμε να βιώνουμε την δύναμη αλλά και την αδυναμία. Μπορούμε να αισθανθούμε την δύναμη να παρέχουμε υποστήριξη στον άλλον, όπως μπορούμε να αισθανθούμε αδύναμοι και να ζητάμε την υποστήριξη του. Αυτά τα συναισθήματα και οι αισθήσεις που έχουμε για τον εαυτό μας, είναι φυσιολογικά και αποτελούν διαδικασίες ωρίμανσης τόσο της σχέσης όσο και του εαυτού μας.
Στο βαθμό όμως που το ζευγάρι έρχεται να παγιώσει αυτές τις σχέσεις του "πάνω", "κάτω", δηλαδή του δυνατού και του αδύνατου χωρίς την δυνατότητα της εναλλαγής και της ισσοροπίας, τότε περιορίζεται η δυνατότητα ανάπτυξης των μελών του, καθώς και της ίδιας της σχέσης. Ο φόβος, η ανασφάλεια, η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον άλλον, μπορούν να
δημιουργήσουν σχέσεις όπου η δύναμη και η αδυναμία γίνονται παράγοντες
ανελευθερίας των μελών της μέσα σε αυτήν.
Για αυτό το λόγο το ζευγάρι, όπως και ο γάμος αποτελούν ένα καινούργιο πεδίο συνειδητοποίησης, ένα καινούργιο πεδίο δημιουργικής λειτουργικότητας, καθώς και ένα πεδίο αλλαγής του εαυτό μας, μέσα από τον άλλον, όπως και αλλαγής του άλλου μέσα από εμάς.
πίνακας: Georgia O Keeffe
Σχόλια