“Ο μύθος της οικογένειας”


Ο μύθος, λένε μερικοί ερευνητές, ήταν η γλώσσα της παιδικής ηλικίας της ανθρωπότητας. Ο μύθος αποτελεί την πρωταρχική δημιουργία ενός ψυχό - διανοητικού και κοινωνικού πλαισίου μέσα στο οποίο γινόταν η προσπάθεια να εξηγήσουν, να ερμηνεύσουν και να οργανώσουν οι άνθρωποι την ζωή τους. Με την δύναμη της μεταφοράς και της παρομοίωσης δημιουργήθηκε ένα σύστημα αξιών και κανόνων. Γύρω από αυτό έγινε η οργάνωση των σχέσεων των μελών μιας ομάδας, ενός πληθυσμού, μιας χώρας.
Από τις απαρχές της ανθρωπότητας λοιπόν ο μύθος είχε την δύναμη να προσφέρει νόημα στο άτομο για τις καταστάσεις που συναντούσε ώστε να δημιουργήσει ένα πλαίσιο αναφοράς που το προστάτευε απέναντι στο φόβο του αγνώστου. Μέσα από αυτόν ο άνθρωπος προσπάθησε να εξηγήσει την απαρχή των πραγμάτων, και τη καταγωγή, τόσο του φυσικού περιβάλλοντος, όπως του ήλιου, των άστρων, και εν γένει του σύμπαντος, όσο και των των ίδιων των ανθρώπων, της ζωής και του θανάτου τους. Ο μύθος κινείται ανάμεσα στο συνειδητό και το ασυνείδητο, ανάμεσα στο ατομικό και το συλλογικό, ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο, ανάμεσα στο κρυφό και το φανερό. 
Όπως και η κοινωνία έτσι και η οικογένεια είναι μια ομάδα ανθρώπων η οποία, μεταφέροντας διαχρονικά τις ιδέες, τις αξίες και τις δοξασίες που την καθορίζουν, αναπτύσσεται από γενεά σε γενεά, και δημιουργεί το δικό της μύθο τον “οικογενειακό μύθο”. Δηλαδή τα μέλη της οικογένειας δεν τα συνδέει μόνο μια βιολογική συγγένεια, αλλά και η ψυχοκοινωνική διάσταση αυτής της συγγένειας η οποία τα “ντύνει” με νοήματα, με τέτοιο τρόπο ώστε οριοθετεί το “έξω” και το “μέσα” από αυτή.
Αυτή η οριοθέτηση στηρίζεται στην καταγωγή και την ιστορία της εκάστοτε οικογένειας. Στηρίζεται επίσης στο τρόπο που σκέπτεται και επικοινωνεί, καθώς και σε εσωτερικές τελετουργίες που ενδυναμώνουν τις δοξασίες και τα πιστεύω της. Έτσι η οικογένεια δημιουργεί τρόπους συμπεριφοράς και μορφές σχέσεων, των οποίων η σταθερότητα και η αναπαραγωγής τους εξασφαλίζει την επιβίωση της. Αυτό το επιτυγχάνει με την απαίτηση μιας “πίστης” των μελών της σε αυτή, καθορίζοντας τι θεωρείται “φυσιολογικό” και τι όχι.
Όλα τα πάρα πάνω κατασκευάζουν την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της οικογένειας, τον ”μύθο” της οικογένειας. Ο “οικογενειακός μύθος” δημιουργεί ένα όριο ασφαλείας ανάμεσα στα μέλη της και το κοινωνικό περιβάλλον. Λειτουργεί αμυντικά απέναντι σε εξωτερικά γεγονότα που την απειλούν, αλλά και εσωτερικά όταν κάποιο από τα μέλη της με την συμπεριφορά του απειλεί την συνοχή της. Ο “οικογενειακός μύθος” στόχο έχει την επαναφορά της ηρεμίας του εξωτερικά, ή εσωτερικά “διαταραγμένου” συστήματος δηλαδή επαναφέρει την κατάσταση ομοιόσταση του.
Ο όρος “'Οικογενειακός μύθος” δημιουργήθηκε από τον Φερέιρα, Αμερικάνο θεραπευτή του Πάολο Άλτο το 1963 σαν αμυντικό μηχανισμό της οικογενειακής ομάδας. Καλλιεργεί μια ιδέα της οικογένειας την οποία τα μέλη της πρέπει να εσωτερικεύσουν, να διατηρήσουν και να αναπαράγουν. Αυτή η ιδέα, τις περισσότερες φορές, αντιστέκεται σε οποιαδήποτε αλλαγή, επηρεάζοντας την ελευθερία των αποφάσεων, αλλά και την εν γένει συμπεριφορά των μελών της.
Όπως λέει και ο Alberto Eiguer ο “οικογενειακός μύθος” είναι ένα σύνολο από πιστεύω που μοιράζονται τα μέλη της οικογένειας χωρίς να γνωρίζουν τον δημιουργό τους, ούτε και από που ξεκίνησε αυτή η πίστη.
Ο R. Neuburger στο βιβλίο του ο “μύθος της οικογένειας” το 1995 θεωρεί ότι προσφέρει στην οικογενειακή ομάδα μια ταυτότητα η οποία την διαφοροποιεί από τον εξωτερικό κόσμο προβάλλοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, τα οποία ανήκουν μόνο σε αυτή κατασκευάζοντας, με λίγα λόγια, την “προσωπικότητα” της οικογένειας
Για να κατανοήσουμε τον όρο “οικογενειακός μύθος” μπορούμε να αντλήσουμε πολλά παραδείγματα από τον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο, αλλά και από τα σημερινά σήριαλ, όπου όλα σχεδόν τα σενάρια άλλο δεν κάνουν παρά να μιλάνε για αυτόν. Έτσι στις περισσότερες παλιές ταινίες προβάλλεται η στήριξη του “οικογενειακού μύθου” προσπαθώντας να προβάλλουν την εικόνα της “καλής οικογένειας” αυτής που είχε ένα όνομα ηχηρό στην κοινωνία, το οποίο στηρίζεται στις αιώνιες κοινωνικές και θρησκευτικές αξίες και πιστεύω. Ενώ στα σημερινά σήριαλ βλέπουμε την δήθεν καταστροφή του “μύθου” της οικογένειας παρουσιάζοντας την έλλειψη αξιών και κανόνων και την εκ νέου αναζήτηση τους.
Απλά πράγματα...

Κερεντζής Λάμπρος
πίνακας 
:http://medinasaludo.blogspot.gr/2013/05/ma-object-exposition-internationale.html


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα