Στη κόλαση του κέρδους

Οι φωτογραφίες των νεκρών παιδιών έχουν γεμίσει το παράλογο σύμπαν που μας τυλίγει φανερώνοντας την εγκληματική του υφή.

Η μυρουδιά του αίματος των αθώων, μπουκώνει τα ρουθούνια του μυαλού μας. Μας εξοικειώνει με το ανεπίτρεπτο, το οδυνηρό, το ακατονόμαστο. Μας εξοικειώνει με την οργανωμένη εξόντωση, με την συστηματική εξολόθρευσης ολόκληρων πληθυσμών.

Το εγχείρημα αυτό θέλει να περάσει την φρικαλεότητα του σαν φυσιολογικό επακόλουθο μιας πραγματικότητας που δεν ορίζουμε αλλά της ανήκουμε ανεπιστρεπτί.

Η ευκολία με την οποία καταστρέφονται οι “άλλοι” μας βιάζει καθημερινά ψυχολογικά, διανοητικά, ακόμα και σωματικά υπενθυμίζοντάς μας τι μπορεί να συμβεί αν... 

Αν δεν κάνουμε την υποταγή προπύργιο της συμπεριφοράς, απέναντι στην κυριαρχία της παγκόσμια απρόσωπης εξουσίας του κέρδους

Είμαστε και εμείς εν δυνάμει θύματα της κόλασης που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας και δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την κόλαση του κέρδους. Απλώνει τα καταστροφικά πλοκάμια της με διαφόρους τρόπους και στα πιο κρυφά μέρη της γης. Έχε την ικανότητα να ιδιοποιείται το κάθε τι. 

Τα πάντα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ανήκουν στη κόλαση του κέρδους, και εσείς και εγώ.

Κερεντζής Λάμπρος

πίνακας H.R. Giger