ΚΕΘΕΑ: Πολύ έντιμο και ανεξάρτητο... για να ζήσει


Για να κατανοήσουμε την έκταση και την σημασία της καρατόμησης - από την κυβερνητική ομάδα - του ΚΕΘΕΑ, θα προσπαθήσουμε να υπενθυμίσουμε τι αυτό αντιπροσωπεύει για την Ελληνική κοινωνία. Σκεφτείτε λοιπόν ότι υπάρχει σαν στυλοβάτης εδώ και 37 χρόνια για χιλιάδες νέους και τις οικογένειες τους προκειμένου να βγουν από το τούνελ της εξάρτησης των πάσης φύσεως ναρκωτικών. Φανταστείτε ότι μέσα σε αυτό το τούνελ, σύρθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, θεραπευτές και θεραπευόμενοι, ο ένας δίπλα στον άλλον, ψηλαφώντας τους υγρούς του τοίχους, προσπαθώντας να φθάσουν το φως της εξόδου που διέκριναν στο βάθος.
Το ΚΕΘΕΑ φαίνεται ότι είναι γέννημα και θρέμμα της Ελληνικής κοινωνίας. Μπορούμε να το παρομοιάσουμε με μια “ΟΥΣΙΑ” που εκκρίνει η ίδια η κοινωνία για να γιατρέψει τις πληγές της. Το ΚΕΘΕΑ είναι ο αυτό-θεραπευτικός μηχανισμός της. Ένας μηχανισμός που δεν έχει να κάνει μόνο με την χρήση, αλλά με την εν γένει λειτουργία της οικογένειας στους κόλπους της.
Η “ΟΥΣΙΑ” αυτή διαμορφώνεται σαν ένας ανθρώπινος πόλος που συγκεντρώνει τις ανθρωπιστικές δυνάμεις της. Δηλαδή αυτές οι οποίες εκφράζουν νοιάξιμο, ανησυχία, ενδιαφέρον, αγάπη για τον “άλλον”. Όχι όμως οποιοδήποτε “άλλον”, αλλά για τον χρήστη!! Αυτόν που χωρίς να το καταλάβει, ανέλαβε να υποδυθεί έναν από τους “βρόμικους” κοινωνικούς ρόλους μέσα στην οικογένεια και την κοινωνία, αυτό του “αποδιοπομπαίου τράγου”.
Σαν ανθρώπινος πόλος η “ΟΥΣΙΑ” αυτή εκκρίνει την ευαισθησία η οποία παράγεται από την σχέση με την καθημερινή δυστυχία των υποβιβασμένων περιοχών, των υποβιβασμένων ζωών. Των νέων ανθρώπων οι οποίοι στην προσπάθεια της συναισθηματικής επιβίωσης, ξεπέρασαν τις αντοχές του ανθρώπινου. Των νέων ανθρώπων που χαμένοι στην αναζήτηση της πληρότητας οδηγήθηκαν στην στέρηση του ίδιου τους του εαυτού. Οδηγήθηκαν στον εγκλεισμό της εξάρτησης και την απώλεια της ταυτότητας τους. Μέσα από την παρουσία του ΚΕΘΕΑ η ελληνική κοινωνία γνώρισε αυτή την ομάδα των ανθρώπων, τους χρήστες.
Η “ΟΥΣΙΑ” αυτή είναι οι άνθρωποι του ΚΕΘΕΑ. Είναι αυτοί που ζούνε από κοντά την βία, την απογοήτευση, την απόρριψη, τον στιγματισμό, το αδιέξοδο του χρήστη. Ζούνε το μίσος για τον εαυτό του, την φυγή του και συγχρόνως ζούνε την νοσηρότητα της κοινωνίας φορτωμένη επάνω του. Είναι εκεί για να ακούσουν, να συμμερισθούν, να συναισθανθούν, να συμβουλεύσουν, να θεραπεύσουν και να θεραπευτούν. Είναι εκεί για να απογοητευτούν. Να πονέσουν. Να κλάψουν. Είναι εκεί για την αλληλεγγύη, την αγάπη, την αυταπάρνηση, την ταύτιση και την αποδοχή του διαφορετικού, το μιαρού, το αντικοινωνικού και βρώμικου. Είναι εκεί για την κοινωνική αντιμετώπιση της χρήσης για την αλλαγή της εικόνας του χρήστη και της οικογένειας του.
Οι άνθρωποι του ΚΕΘΕΑ μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι το πρόβλημά του δεν είναι μόνο ατομικό, αλλά πρωτίστως κοινωνικό. Διότι μέσα από τις δραστηριότητες τους, η ελληνική κοινωνία γνώρισε επίσης την οικογένειά του χρήστη. Τους γονείς του. Γονείς που ακούσαμε το βογκητό τους, την τσακισμένη φωνή τους, να περιγράφει την αγωνιώδη πορεία τους προς την αποσύνθεση, προς την συνεχή ματαίωση. Που περιέγραψαν την αίσθηση από την ανάσα του θανάτου που τους χαϊδεύει την ραχοκοκαλιά κάθε μέρα, κάθε νύχτα. Το ΚΕΘΕΑ τ ους πλησίασε, τους στήριξε τους έβγαλε από την μοναξιά, από την ενοχή. Τους έμαθε να επικοινωνούν το βίωμα τους. Έτσι έδειξε, ανέδειξε το γεγονός της ταξικής προέλευσης του χρήστη. Ότι η χρήση προσβάλει περισσότερο την εργατική τάξη. Περισσότερο τους γονείς του μεροκάματου των οποίων η κοινωνική κατάσταση δεν τους επέτρεψε να είναι πιο κοντά στα παιδιά τους...
Το ΚΕΘΕΑ έγινε 37 ετών. Γεννήθηκε και αναπτύσσεται από 1983... Ενηλικιώθηκε, αλλά συνεχίζει να μεγαλώνει, να εξελίσσεται, να ωριμάζει. Η προσφορά του εκφράζει την εμπειρία του. Τόσα χρόνια πολεμάει για την την ψυχική και οργανική υγεία του πληθυσμού της Ελληνικής κοινωνίας. Μετά από τόσα χρόνια έγινε η ίδια η κοινωνία. Ταυτίστηκε με την παρουσία της. Έγινε ένα κομμάτι από αυτή. Είναι ένα μέλος από το κορμί της και μάλιστα από τα ποιο ευαίσθητα. Της ανήκει .
Ακόμα και όταν η εξάπλωση της χρήσης το νικάει, το ΚΕΘΕΑ είναι εδώ. Πάντα είναι εδώ. Πληγωμένο, απογοητευμένο, και κουρασμένο, όμως δεν το βάζει κάτω. Όχι δεν το έβαλε κάτω, αλλά πάντα έχει βρει τον τρόπο να ενημερώνεται, να διαβάζει, να μαθαίνει, να αναζωογονείται. Είναι πάντα ανοικτό. Υιοθετεί καινούργιες προτάσεις, νέες ιδέες, νέες μεθόδους. Χρησιμοποιεί τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις των κοινωνικών επιστημών. Εφαρμόζει θεραπευτικές τεχνικές χωρίς πολλούς ενδοιασμούς. Αποδέχεται τις καινούργιες θεωρήσεις του προβλήματος, και δοκιμάζει προσεγγίσεις από τις πιο σύγχρονες μορφές θεραπείας.
Όλα αυτά λοιπόν το ΚΕΘΕΑ σαν αυτοθεραπευτικός μηχανισμός της κοινωνίας, τα κατάφερε μόνο του. Χωρίς κανένα κρατικό πατρονάρισμα, εκτός από την οικονομική ενίσχυση που δικαιούται από το κράτος, σαν μην κερδοσκοπικός οργανισμός. Χωρίς καμιά υποχρέωση στις διάφορες κυβερνήσεις. Με διαφάνεια στην κάθε του ενέργεια. Η διακίνηση των ιδεών, των τεχνικών, των θεραπειών γινόταν πάντα με γνώμονα την κοινωνία και την καλυτέρευσή της σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Πέτυχε διότι ήταν ανεξάρτητο, ήταν αυτόνομο.
Το ΚΕΘΕΑ είναι ένας κοινωνικός θεσμός πλέον. Είναι ένα κοινωνικός παράγοντας που διαμόρφωσε την πολιτική της χώρας σε θέματα τοξικομανίας. Ένας κοινωνικός σημαντικός εταίρος για την πολιτεία. Η παρουσία του μετράει απέναντι στην πολιτική εξουσία, απέναντι στην κρατική στρατηγική ενάντια στο κοινωνικό πρόβλημα των εξαρτήσεων. Πριν η κυβερνητική εξουσία είχε κάτι να πει, ή να αποφασίσει σε ότι έχει σχέση με αυτή θα έπρεπε να έχει συμβουλευτεί το ΚΕΘΕΑ!!
Δυστυχώς τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν αποτελούν στοιχεία που δικαιολογούν την λειτουργία του πλέον. Η τόση εντιμότητα και ευσυνειδησία φαίνεται ότι ενοχλεί τη σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας. Η ανεξαρτησία του είναι ένα αγκάθι για την ιδεολογική της τοποθέτηση. Η επιδίωξη του ελέγχου και η προσδοκία του κέρδους από την λειτουργία του έρχεται να καταστρέψει ότι η ανθρώπινη σχέση, 37 χρόνια τώρα... είχε κτίσει.
Κερεντζής Λάμπρος

Σχέδιο: ΚΕΘΕΑ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα