Οικογένεια και Οικογενειακές σχέσεις Ψυχολογία - Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία

Στη γονεϊκή σχέση Από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης μας στην γη η εμπιστοσύνη απετέλεσε το χώρο/ χρόνο των ευνοϊκών, η όχι συνθηκών για την ανάπτυξής μας. Από την σχέση με την μητέρα ξεκινάει το μακρινό ταξίδι της εμπιστοσύνης στην αλληλεπίδραση με τους άλλους που ορίζει και την σχέση με τον εαυτό. Από τότε αρχίζει να μπλέκεται η προσδοκία της παρουσίας του άλλου, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε το άτομο να αντιληφθεί την δική του παρουσία. Αυτή η σχέση καθορίζει τη μορφή ανάδυσης του εαυτού. Αυτή καθορίζει το ποσοστό εμπιστοσύνης που εκφράζεται από τη παρουσία της. Δημιουργεί τη δυνατότητα στο παιδί να κατασκευάσει τον εαυτό του μέσω της προσδοκούμενης ικανοποίησης των αναγκών του. Μέσα λοιπόν στην οικογένεια, οι συνθήκες δημιουργούν την εμπιστοσύνη τόσο για το παιδί όσο και για τους γονείς του. Οι γονείς δοκιμάζουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους καθώς το παιδί δοκιμάζει την εμπιστοσύνη των γονιών του. Γονείς και παιδί εμπλέκονται σε ένα συνεχές αλληλεπιδραστ...

Τι είναι ο παραδοσιακός εκφοβισμός (Bulling);   Ο εκφοβισμός είναι μία επιθετική συμπεριφορά με πρόθεση να βλάψει ένας πιο δυνατός κάποιον πιο αδύναμο, μπορεί να περιλαμβάνει σωματική αλλά και ψυχολογική βία για παράδειγμα: «αν είσαι φίλος με αυτόν κανείς από εμάς δεν θα σου ξαναμιλήσει». Η πιο συνήθης μορφή εκφοβισμού τόσο για αγόρια όσο και για κορίτσια είναι η λεκτική, με τη χρήση υποκοριστικών ή με παρατσούκλια που σχετίζονται με την εμφάνιση ή τον τρόπο που μιλάει κάποιος. Οι συνέπειες του εκφοβισμού κατά πρόσωπο φαίνεται να είναι τα υψηλά επίπεδα κατάθλιψης, άγχους και ψυχοσωματικών συμπτωμάτων στα θύματα καθώς και το γεγονός ότι οι μαθητές που έχουν εκφοβιστεί γίνονται λιγότερο αποτελεσματικοί κοινωνικά και έχουν περισσότερες δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις όπως επίσης χαμηλότερες ακαδημαϊκές ικανότητες και απουσιάζουν περισσότερο από το σχολείο.   Τι είναι ο Εκφοβισμός μέσω του Διαδικτύου (Cyber Bullying);    Ο εκφο...

Η περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη αποκαλύπτει την δυσλειτουργία όλων σχεδόν των κοινωνικών θεσμών όπως της οικογένειας, της εκπαίδευσης, της δικαιοσύνης, της υγείας, και της ίδιας της πολιτείας. Η δυσλειτουργία αυτή στηρίζεται πάνω στην βίαιη απόρριψή του “διαφορετικού”, οδηγώντας την ετερότητα στην αποπομπή, και την ενοχοποίηση της. Αυτό σημαίνει ότι ο κάθε θεσμός ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί έχουν μια κοινή αντιμετώπιση της ετερότητας σαν το διαφορετικό να απειλεί την συγκρότηση και την λειτουργικότητα τους. Αυτό λοιπόν που είναι σημαντικό να αντιληφθούμε είναι ότι το “διαφορετικό” λειτουργεί σαν στοιχείο οριοθέτησης και κατασκευής της φυσιολογικότητας των κοινωνικών θεσμών. Έτσι το “φυσιολογικό” υπάρχει μέσα από τον ορισμό του “μη φυσιολογικού” σαν το μόνο στοιχείο που το καθιστά“ φυσιολογικό”. Τα κοινωνικά πρότυπα πάνω στα οποία κατασκευάζεται το “φυσιολογικό” τουλάχιστον όσο αφορά τον Βαγγέλη, προέρχονται από μια κοινωνία σαν την Κρητική όπου ο άντρας κουβαλά με ...

Οι συνθήκες μέσα στις οποίες το υποκείμενο αναπτύσσεται, είναι αυτές οι οποίες καθορίζουν την ικανότητα προσέγγισης της πραγματικότητας (αν υπάρχει) ξέχωρα από το ίδιο. Οι συνθήκες δημιουργούν τον εαυτό στο βαθμό που του επιτρέπουν να εκφράσει την παρουσία του σαν μοναδικότητα και ατομικότητα ξέχωρη από τους άλλους. Η αστείρευτη επιβεβαίωση επιζητείται από αυτόν, μέσα από την καθημερινότητα που δυστυχώς τις περισσότερες φορές καταλήγει σε ανεπιβεβαίωτες ιδέες για την μικρότητα και την ανεπάρκειά του. Οικογένεια, εκπαίδευση, κοινωνία και πολιτική εργάζονται νυχθημερόν για την αποτροπή της αταξίας και την προσαρμογή στην ασφάλειας της γενικότητας με την αποφυγή του εαυτού, σαν στοιχείο διαφοροποίησης. Όλοι οι κοινωνικοί μηχανισμοί λειτουργούν για την κατασκευή των ανεπαρκών υπάρξεων στο γεωγραφικό ορίζοντα των περιορισμών της αυτονομίας των ιδεών και των προσεγγίσεων. Η ομοιομορφία αποτελεί το παράγοντα επιτυχίας στην προκρούστεια κλίνη του κοινωνικού. Η τάση αποφυγής των ...

Το άγχος αποτελεί ένα βασικό στοιχείο στην ζωή των παιδιών και των ενηλίκων. Το άγχος έχει σχέση με την δυνατότητες προσαρμογής γενικά σε αλλαγές που συμβαίνουν στο οικογενειακό τους και στο ευρύτερο περιβάλλον. Εκφράζει την προσπάθεια να ελέγξουν αυτές τις αλλαγές. Οι αλλαγές που έχουν σχέση με την οικογενειακή κατάσταση και το συναισθηματικό πεδίο της οικογένειας το οποίο νιώθουν και αντιλαμβάνονται τα παιδιά,  πολλές φορές λανθασμένα. Επίσης έχουν σχέση με τον χώρο και το χρόνο ΄ταν φθάνει η ώρα να "αφήσουν" την οικογενειακή τους εστία και να πάνε στον παιδικό σταθμό, μετά στο νηπιαγωγείο, στο δημοτικό, στο γυμνάσιο. Οι αλλαγές αυτές προκαλούν άγχος το οποίο εκφράζεται με διαφορετικές τρόπους. Πολλές φορές οι γονείς βρίσκονται μπροστά σε μια ανεξήγητη, για αυτούς, έκφραση άγχους των παιδιών τους, η οποία τους προβληματίζει και μπορεί να τους κάνει να αισθανθούν πολύ άσχημα, με τέτοιο τρόπο ώστε μέσα από τις προσπάθειές τους να τα ηρεμήσουν, μπορούν να προκαλ...

Η λέξη «τραύμα» είναι ελληνική, προερχόμενη από τη λέξη της Ιωνικής και Δωρικής διαλέκτου «τρώμα» («Ετυμολογικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής», σελ.450). Χρησιμοποιείται από τους αρχαίους συγγραφείς όπως τον Αριστοτέλη [ «… μυεί τρώμα», (αποσπ.159) ] και τον Θουκυδίδη [ «τραυματισθεί πολλά…», (Θουκυδ.4,12) ]. Στα παραπάνω κείμενα η αναφορά του τραύματος αφορά τα σωματικά και όχι τα ψυχικά. Σήμερα, διαχωρίζεται το τραύμα σε σωματικό και ψυχικό. Με το ψυχικό τραύμα ασχολείται ο κλάδος της Ψυχολογίας, προσεγγίζοντας το από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Στην εγκυκλοπαίδεια «Σύγχρονη Ψυχολογία» (Ευρωεκδοτική, 2000:166), το ψυχολογικό τραύμα ορίζεται ως «η ασυνήθιστη κατάσταση κινδύνου για τη σωματική ακεραιότητα ή την ευημερία ενός ατόμου. Συνήθως εμφανίζεται απότομα και έχει μικρή διάρκεια, αν και μπορεί να έχει και μεγαλύτερη καμιά φορά. Οι επιπτώσεις σε ψυχικό επίπεδο μπορεί να εμφανιστούν άμεσα (οξύ άγχος) ή να αργήσουν να εκδηλωθούν (μετατραυματική πίεση), και δυσκολεύουν ...

[1 1]   Εννοιολογική προσέγγιση και ο ορισμός του όρου ‘Ηγεσία’ Η εννοιολογική προσέγγιση του όρου ‘Ηγεσία παραπέμπει ευθέως στα συνώνυμα: Αρχηγία, Διοίκηση, Εξουσία, Ηγεμονία και υποδηλώνει τη σχέση μεταξύ του υποκειμένου, του Φορέα της Ηγεσίας, δηλαδή του Ηγέτη και του αντικειμένου της, δηλαδή των ηγουμένων, των οπαδών. Τα μέσα που θεμελιώνουν, υπηρετούν και στηρίζουν, εναλλακτικά ή και σε συνδυασμό αυτή τη σχέση είναι η Δύναμη, το “Χάρισμα” , ως φυσική προίκα, ή το Χρίσμα, ως οικογενειακή ή ταξική προίκα, η Γοητεία, η Γνώση, η Πανουργία, η Βία, το Πάθος για εξουσία και ο Πλούτος, από την πλευρά του ‘Ηγέτη’ , αλλά και η Ανάγκη, ο Φόβος, η Πίστη και η Ελπίδα από την πλευρά των ηγουμένων. Αυτή η σχέση εκφράζεται ως άτυπο ‘Συμβόλαιο’ με βάση το Όραμα, ή το Σχέδιο του κατά περίπτωση κοινωνικού, πολιτικού ή άλλου τύπου Ηγέτη, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό έχει υιοθετηθεί από την κοινωνία, την τάξη, την ομάδα, ή από τους οπαδούς, με ...