Θλίψη και κατάθλιψη


Ανάμεσα στην θλίψη και την κατάθλιψη υπάρχει μια σημαντική διαφορά στον τρόπο έκφρασης των δυο συναισθημάτων. Κατ΄ αρχάς η θλίψη φαίνεται. Ο θλιμμένος άνθρωπος ξεχωρίζει, φαίνεται ότι βιώνει κάποιο γεγονός άσχημα, ότι περνάει μια απώλεια ότι έχει πένθος. Φαίνεται από το πρόσωπό του την συμπεριφορά του. Στην κατάθλιψη αυτό μπορεί να μην είναι φανερό. Η κατάθλιψη μπορεί να κρυφτεί πίσω από άλλα συμπτώματα, όπως τον αλκοολισμό, τα ναρκωτικά ή πίσω από άλλες ψυχικές δυσλειτουργίες.

Η κατάθλιψη δεν θέλει να φαίνεται, όπως δεν θέλει να σκέφτεται. Η κατάθλιψη θέλει να αποφύγει την θλίψη. Στην κατάθλιψη τα πάντα παγώνουν μέσα στο άνθρωπο, δεν θέλει να αισθάνεται. Απωθεί τον φόβο, απωθεί την συγκίνηση, ενώ η θλίψη αποτελεί την συναίσθηση του πόνου. Η Θλίψη αποτελεί το περιεχόμενο της απώλειας και την έκφρασής της, σαν περίοδο σημαντική για την ανάπτυξή του ανθρώπου. Το πένθος, η οδύνη όχι μόνο είναι κάτι φυσικό, αλλά αποτελεί μια λειτουργία απαραίτητη για εξέλιξη της ζωής. Διότι .τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο η θλίψη αποτελεί στοιχείο βασικό στην εξέλιξη τόσο του ατόμου όσο και των κοινωνιών. Οι κοινωνίες οι ίδιες, στο πέρασμα των αιώνων, επένδυσαν τελετουργικά την απώλεια και το πένθος φανερώνοντας το αναγεννητικό τους ρόλο σαν στοιχεία απαραίτητα για την εξέλιξη της κοινωνίας και το πέρασμα σε κάτι άλλο.

Τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο το βίωμα της θλίψης είναι ένα πέρασμα με ορισμένο χρόνο, είναι μια περίοδος η οποία θα περάσει. Μετά από το βίωμα αυτής της περιόδου η επόμενη μπορεί να είναι ένα καινούργιο ελπιδοφόρο ξεκίνημα. Η θλίψη λοιπόν περνάει, η κατάθλιψη παραμένει διαιωνίζεται μέσα στο χρόνο διότι το άτομο δεν έχει μάθει να βιώνει τον πόνο και τον αποφεύγει συσσωρεύοντας τον μέσα του.

Η σχέση θλίψης κατάθλιψης εμφανίζεται από τούς πρώτους μήνες ζωής του παιδιού και έχει σχέση με τον αποχωρισμό παιδιού-μητέρας και τα συναισθήματα και των δύο για αυτό τον αποχωρισμό. Ο αποχωρισμός αυτός πρέπει να ξέρουμε ότι είναι μια βασική λειτουργία της ανάπτυξης της ζωής και ξεκινά από την γέννηση δηλαδή από τον πρώτο και σημαντικό χωρισμό και έξοδο από το σώμα της μητέρας και συνεχίζεται μέχρι τον τελικό αποχωρισμό από την ζωή. Άρα η απώλεια, η θλίψη, το πένθος αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής το οποίο όμως μπορεί να μην επιτρέπεται να το βιώσει το παιδί. Η Υγιής, θα λέγαμε θλίψη αποτελεί το συναίσθημα που γεννάται από τον σταδιακό αποχωρισμό από την μητέρα. Είναι σημαντικό διότι βοηθάει το άτομο να γνωρίσει την εαυτό του και να δημιουργήσει μέσα του καινούργια δεδομένα, την γνώση για την αντιμετώπιση της.

Η μητέρα συνήθως προσπαθεί να αποφύγει το παιδί της αυτό το συναίσθημα της θλίψης, πλησιάζοντας το, από την στιγμή που βλέπει την θλίψη να εμφανίζεται στο πρόσωπό του. Έτσι το παιδί μαθαίνει κοντά στην μητέρα, αποφεύγοντας την θλίψη που στην ουσία την χρειάζεται για να μάθει να την χειρίζεται.

Ο τρόπος που μπορεί να δομηθεί μαι τέτοια σχέση ξεφεύγει από το καθαρά συνειδητό επίπεδο και δημιουργείται ένας συνδυασμός ασυνείδητων συμπεριφορών, ανάμεσα στην μητέρα και το παιδί. Η μητέρα συνήθως δεν κατανικά το άγχος της (υπέρ-προστατευτική) και δεν επιτρέπει στο παιδί της να βιώσει τον πόνο και την θλίψη του. Εάν το παιδί δεν νιώσει αυτή την θλίψη, να την βιώσει και να μάθει να ζει μαζί της χωρίς να φοβάται. Η αποκοπή αυτού του συναισθήματος και της γνώσης που το συνοδεύει, δημιουργεί ένα κενό, μια νέκρα μέσα στο άνθρωπο. Δημιουργεί την απουσία του βιώματος, την απουσία του εαυτού, την απουσία της ζωής και της αληθινής συγκινησιακής σχέσης με τους άλλους. Η απουσία του βιώματος δημιουργεί την κατάθλιψη.

Ηκατάθλιψη λοιπόν φανερώνει την προσπάθεια αποφυγής της θλίψης, κατ΄ αρχάς στην σχέση μητέρας-παιδιού, η οποία στην συνέχεια, μπορεί να εξελιχτεί, σε αποφυγή της ίδιας της ζωής.

H θλίψη είναι η προσπάθεια απαλλαγής από το βίωμα της απώλειας και του πένθους, μέσα από την βίωση του.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα