Οικογένεια και Οικογενειακές σχέσεις Ψυχολογία - Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία

Σύμφωνα με τη νεοκλασική θεωρία της γονιμότητας, η οικογένεια θεωρείται ως μία αυτοτελής-αυτόνομη οντότητα, με δικές της φιλοδοξίες και σκοπιμότητες, προς τις οποίες ευθυγραμμίζονται τελικά οι βουλήσεις, οι αντιλήψεις και οι συμπεριφορές των μελών της. Υποτίθεται ότι δρα σαν άτομο και αποφασίζει ελεύθερα για τον τρόπο που κάθε μέλος της θα κατανείμει το χρόνο του σε δραστηριότητες οι οποίες σχετίζονται με την αγορά εργασίας και με τις ανάγκες του σπιτιού. Ειδικότερα, ο G. Becker (1960) ήταν ο πρώτος που προέβη στην παραδοχή ότι οι γονείς αποφασίζουν να κάνουν ένα ή περισσότερα παιδιά σταθμίζοντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα σε σχέση με άλλες δραστηριότητες στις οποίες θα μπορούσαν να επιδοθούν και πιθανόν να παρεμποδίζονται από την απόκτηση των παιδιών. Συνήθως, οι οικογένειες με σχετικά υψηλότερα εισοδήματα επιλέγουν να αποκτήσουν λίγα παιδιά,8 σύμφωνα με τις απόψεις του Becker, αλλά με υψηλότερη «ποιότητα».9 Αντίστοιχα, οι οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα απο...

Τα άτομα από πολύ μικρά εκτίθενται σε κοινωνικές συνθήκες οι οποίες προκαλούν φόβο, στέρηση, άγχος, σύγχυση, αναστολή των επιθυμιών. Από πολύ μικρά είναι αναγκασμένα να αποποιηθούν τον εαυτό τους και να προσαρμοστούν σε συνθήκες του κοινωνικού συνόλου για την αποφυγή της απόρριψης και του στιγματισμού. Η αποποίηση αυτή δεν είναι παρά η συνκατασκευή τους σύμφωνα με τα δεδομένα της κοινωνικής ομάδας που ανήκουν, τα οποία τις περισσότερες φορές, δεν υπολογίζουν την επιθυμία τους ή την γνώμη τους πάνω στην εξέλιξη των καταστάσεων που τα αφορούν. Αυτή η διαδικασία μπορεί να είναι οικογενειακή, εκπαιδευτική, κοινωνική και τέλος πολιτική. Έτσι κάθε φορά που το κοινωνικό σύνολο, δηλαδή οι κοινωνικοί μηχανισμοί, έρχονται να οριοθετήσουν το άτομο μέσα από την λειτουργία τους η οποία θεωρείται “φυσιολογική”, απαιτούν από αυτό την υποταγή και την προσαρμογή. Για οποιαδήποτε άτομο που εκφράζει τις αντιρρήσεις του σε αυτόν τον εξαναγκασμό, οι αντιρρήσεις αυτές, η άρνηση να δεχτεί αυ...

Ο μύθος, λένε μερικοί ερευνητές, ήταν η γλώσσα της παιδικής ηλικίας της ανθρωπότητας. Ο μύθος αποτελεί την πρωταρχική δημιουργία ενός ψυχό - διανοητικού και κοινωνικού πλαισίου μέσα στο οποίο γινόταν η προσπάθεια να εξηγήσουν, να ερμηνεύσουν και να οργανώσουν οι άνθρωποι την ζωή τους. Με την δύναμη της μεταφοράς και της παρομοίωσης δημιουργήθηκε ένα σύστημα αξιών και κανόνων. Γύρω από αυτό έγινε η οργάνωση των σχέσεων των μελών μιας ομάδας, ενός πληθυσμού, μιας χώρας. Από τις απαρχές της ανθρωπότητας λοιπόν ο μύθος είχε την δύναμη να προσφέρει νόημα στο άτομο για τις καταστάσεις που συναντούσε ώστε να δημιουργήσει ένα πλαίσιο αναφοράς που το προστάτευε απέναντι στο φόβο του αγνώστου. Μέσα από αυτόν ο άνθρωπος προσπάθησε να εξηγήσει την απαρχή των πραγμάτων, και τη καταγωγή, τόσο του φυσικού περιβάλλοντος, όπως του ήλιου, των άστρων, και εν γένει του σύμπαντος, όσο και των των ίδιων των ανθρώπων, της ζωής και του θανάτου τους. Ο μύθος κινείται ανάμεσα στο συνειδητό και το ...

Ας αρχίσουμε από τα εσωτερικά όργανα. Ο πλέον γενικός όρος για να δηλωθούν τα εσωτερικά όργανα ενός ανθρώπου είναι τα σπλάχνα . Η λέξη αποκτά την πλήρη σημασία της μόνο αν λάβουμε υπ΄ όψιν αυτό που τα σπλάχνα αντιπροσωπεύουν στο τελετουργικό της αιματηρής θυσίας Ευθύς ως σφαγιασθεί το ζώο, πρέπει να σχίσουν την κοιλιά του για να αποκαλυφθούν τα σπλάχνα του΄, να αποσπασθούν και να εξετασθούν προσεκτικά. Αόρατα και κρυμμένα, τα σπλάχνα δηλώνουν, στο σώμα του θύματος, όχι μόνο την ζωή που τα κινεί, αλλά, από τα σημάδια που είναι εγγεγραμμένα επάνω τους σαν πινακίδα, αυτό που θα πρέπει ο θύτης να γνωρίζει σε σχέση με το θείον. Τα σπλάχνα αντιστοιχούν σε μια αληθινή προφητεία΄. Κρυμμένα καθώς είναι στο εσωτερικό του σώματος, τα σπλάχνα χαράζουν και φωτίζουν, αλάθητα και απροκάλυπτα, τους δρόμους επικοινωνίας των θνητών με τους θεούς. Ακόμα και στους ίδιους τους ανθρώπους, ο εσωτερικός κόσμος είναι σκοτεινός και κρυμμένος. Για να γνωρίσουμε αυτό που είναι ο άνθρωπος, τον χαρακ...

«...Διανοούμενο δεν αποκαλώ το άτομο που χρησιμοποιεί το κεφάλι περισσότερο από τα χέρια, αλλά οποιονδήποτε εργάζεται για την απώθηση των επιθυμιών της ζωής... Η διανοητικότητα βρίσκεται μέσα στον καθένα μας, [είναι] το αγκυροβόλημα της οικονομίας μέσα στο άτομο... Ο διανοούμενος δεν αντιλαμβάνεται τίποτα χωρίς αναγκαιότητα, χωρίς καταναγκασμό, εξωτερικό αίτιο [ετερονομία]... Όποιος θεμελιώνει τον εαυτό του πάνω στη διανοητική λειτουργία τοποθετείται αναγκαστικά πάνω στον αντίποδα των επιθυμιών, καταστέλλει τη θέληση για ζωή προς όφελος της θέλησης της δύναμης... Όποιος αποδέχεται τη διανοητική λειτουργία ως μοναδική μορφή νοημοσύνης, εργάζεται για την απώθηση των επιθυμιών της ζωής, για την αύξηση της καταπίεσης... Η διανοητικότητα ολοκληρώνει το φιλτράρισμα της γλωσσάς από την οικονομία...Ο μετασχηματισμός της ζωής σε παραγωγική δύναμη εκφράζεται... με τις αφηρημένες μορφές που μας στραγγίζουν από την ανθρωπιά μας... Η κοινωνία ανάγεται σε αγορά, οι απολαύσεις... γίνοντα...

Δεν είμαι μόνος, φωνές με περιτριγυρίζουν, διάλογοι εσωτερικοί με κατακλύζουν. Διάλογοι, από φωνές τις οποίες τις περισσότερες φορές δεν τις αντιλαμβάνομαι, εκτυλίσσονται μέσα στο κεφάλι μου και όταν τις παίρνω χαμπάρι, εξαφανίζονται. Τρέχουν να κρυφτούν στα ανήλια λημέρια τους και με αφήνω να τις ψάχνω. Μάταια προσπαθώ να τις αποφύγω, να τις καταπνίξω, να τις ξεχάσω και να μην τους δώσω σημασία. Μάταια επίσης προσπαθώ να τις συλλάβω, να τις αιχμαλωτίσω. Να τις ακινητοποιήσω και να δω την ταυτότητα τους, από που προέρχονται και ταξιδεύουν μαζί μου χωρίς να το ξέρω; Ξεπετάγονται χωρίς να το καταλάβω, χωρίς να αντιλαμβάνομαι ότι είναι εκεί και κλέβουν λέξεις, φτιάχνουν προτάσεις, δημιουργούν ατελείωτα αποσπασματικά κείμενα τα οποία αναφέρονται σε μένα και στις σχέσεις μου με τους άλλους. Αναρτούν το καθημερινό του ανακοινωθέν στην οθόνη του μυαλού που σπάνια το αντιλαμβάνομαι και του δίνω σημασία. Φωνές που έρχονται από μακριά, φωνές που έρχονται από κοντά, φωνές που θρυμματί...

�� Συνήθως το στίγ μ α αναφέρεται σε κάποιο ε μ φανές , κυρίαρχο γνώρισ μ α μ ιας ο μ άδας . Ό μ ως ο στιγ μ ατισ μ ός είναι καθαρά κοινωνική διεργασία . �� Ο στιγ μ ατισ μ ός βασίζεται στις κυρίαρχες πεποιθήσεις για το γνώρισ μ α - στίγ μ α και όχι στο ίδιο το γνώρισ μ α . �� Η αξιολόγηση του γνωρίσ μ ατος εξαρτάται από το πλαίσιο . Δεν είναι απλώς απόκλιση , είναι αρνητική απόκλιση . �� Επο μ ένως , δεν ενδιαφέρει το αντικεί μ ενο του στίγ μ ατος , αλλά η ίδια η διαδικασία του στιγ μ ατισ μ ού και οι επιπτώσεις της . Τύποι ή διαστάσεις του κοινωνικού στίγ μ ατος ; �� Τύποι : φυλετικό , σω μ ατικό , χαρακτηριολογικό στίγ μ α . �� Διαστάσεις : ευλογοφάνεια , ικανότητα ελέγχου . �� Ευλογοφάνεια : το στίγ μ α είναι εξωτερικά ορατό ή μ πορεί να παρα μ είνει κρυφό ; �� Ικανότητα ελέγχου : ( θεωρείται ότι ) το άτο μ ο είναι υπεύθυνο για την κατάστασή του ; �� Οι επιπτώσεις και οι στρατηγικές αντι μ ετώπισης διαφέρουν ανάλογα μ ε τ...