Οικογένεια και Οικογενειακές σχέσεις Ψυχολογία - Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία

Ακόμα μια φορά αναγκάζομαι να μιλήσω για την κοινωνική κατάσταση προσπαθώντας να κατανοήσω την συμβαίνει χρησιμοποιώντας την επαγγελματικές μου γνώσεις σε ένα θέμα που ξεφεύγει των αρμοδιοτήτων μου. Θα ήθελα να έχω την επιείκειά σας… Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κοινωνία μας βίωσε και βιώνει δύσκολες κοινωνικές συνθήκες, (μνημόνια) οι οποίες αποδόθηκαν  βέβαια σε παράγοντες που δεν έχουν να κάνουν με αυτή, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν μεγάλωσαν την αμφισβήτησης των διαφόρων πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων   καθώς και των θεσμών που συμμετείχαν σε αυτές,  εγχώριων και αλλοδαπών. Η κοινωνία μας λοιπόν βίωσε την οικονομική απειλή και στο βαθμό που δεν αναγνώρισε την δική της ευθύνη, η απειλή θεωρήθηκε κατευθυνόμενη από αυτούς που μια ζωή επιβουλεύονται την παρουσία της.   Η ύπαρξη μιας νέας απειλής από την συμφωνία των Πρεσπών προκαλεί μια καινούργια κοινωνική αναστάτωση. Πυροδοτεί μέσα μας κάτι το αρχέγονο   το οποίο θα έλεγα ότι συνορεύει με το έν...

Πολλές φορές η συνειδητοποίηση ορισμένων καταστάσεων μπορεί να δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα στην ζωή μας, οπότε το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τις… αγνοήσουμε. Βέβαια η αγνόηση μεταθέτει το πρόβλημα… δεν το επιλύει.   Η μετάθεση από την επίλυση ενός προβλήματος διατηρεί την αγωνία της αναμονής, δίνοντας την εντύπωση ότι το πρόβλημα φαίνεται ακόμα πιο σημαντικό από ότι είναι. Έτσι προσφέροντας του μια περίοπτη θέση το κάνει ρυθμιστή της κοινωνικής μας συμπεριφορά. Διατηρώντας λοιπόν το πρόβλημα και μεταθέτοντας την επίλυση του, διατηρούμε την παρουσία του, πράγμα που δηλώνει ότι το πρόβλημα προσφέρει και όχι ότι εμποδίζει την κοινωνική μας λειτουργία . Ότι αποτελεί και αυτό ένα λειτουργικό στοιχείο το οποίο παρόλο που παρουσιάζεται σαν εμπόδιο στην ουσία μας παρέχει μια διέξοδο… από άλλες προβληματικές καταστάσεις. Με αυτό τον τρόπο επαληθεύεται ένα βασικό αξίωμα της συστημικής ψυχοθεραπείας όπου ορίζει  ότι  « το πρόβλημα δεν είνα...

Μιλώντας για τον αποχωρισμό στην οικογένεια, καταλαβαίνουμε ότι αυτός αποτελεί αναπόσπαστο κεφάλαιο στην ζωή της. Υπάρχει και αναπτύσσεται σαν συστατικό των οικογενειακών σχέσεων. Αναπτύσσεται με τον ίδιο τρόπο που αναπτύσσονται τα «παιδιά» μέσα σε αυτή, και αποτελεί την υλική πραγματικότητα της ικανότητα της να δημιουργεί και να κοινωνικοποιεί ανεξάρτητες οντότητες με επιτυχία. Ο αποχωρισμός πραγματώνεται με την απομάκρυνση των «παιδιών» από την οικογενειακή εστία η οποία επιφέρει την αλλαγή της έννοιας και της μορφής της γονικής σχέσης, εισάγοντας την απόσταση η οποία εμπεριέχει τον πόνο αλλά και την χαρά της αλλαγής, την αναγκαία αντιμετώπιση μιας καινούργιας διάστασης του βίου του γονέα, αλλά και του παιδιού. Η διαφορά είναι ότι το «παιδί» με τον αποχωρισμό ανακαλύπτει συνεπαρμένο, όλο και περισσότερο τις δυνατότητες, τις ικανότητες, τον εαυτό του και κατ’ επέκταση την ζωή που ανοίγεται μπροστά του με τις άπειρες επιλογές του, ενώ ο γονέας βιώνει τον αποχωρισμό σαν ένα περ...