3…Αποχωρισμός



Μιλώντας για τον αποχωρισμό στην οικογένεια, καταλαβαίνουμε ότι αυτός αποτελεί αναπόσπαστο κεφάλαιο στην ζωή της. Υπάρχει και αναπτύσσεται σαν συστατικό των οικογενειακών σχέσεων. Αναπτύσσεται με τον ίδιο τρόπο που αναπτύσσονται τα «παιδιά» μέσα σε αυτή, και αποτελεί την υλική πραγματικότητα της ικανότητα της να δημιουργεί και να κοινωνικοποιεί ανεξάρτητες οντότητες με επιτυχία.
Ο αποχωρισμός πραγματώνεται με την απομάκρυνση των «παιδιών» από την οικογενειακή εστία η οποία επιφέρει την αλλαγή της έννοιας και της μορφής της γονικής σχέσης, εισάγοντας την απόσταση η οποία εμπεριέχει τον πόνο αλλά και την χαρά της αλλαγής, την αναγκαία αντιμετώπιση μιας καινούργιας διάστασης του βίου του γονέα, αλλά και του παιδιού. Η διαφορά είναι ότι το «παιδί» με τον αποχωρισμό ανακαλύπτει συνεπαρμένο, όλο και περισσότερο τις δυνατότητες, τις ικανότητες, τον εαυτό του και κατ’ επέκταση την ζωή που ανοίγεται μπροστά του με τις άπειρες επιλογές του, ενώ ο γονέας βιώνει τον αποχωρισμό σαν ένα περιορισμό των δυνατοτήτων του, σαν αφαιρέσει μιας πλευράς της ταυτότητας του, η οποία του πρόσφερε νόημα και στόχο, και σαν συρρίκνωση του ορίζοντα της ζωής και των επιλογών του. 
Έτσι ο αποχωρισμός στην γονική σχέση συνιστά από την μια την χαρά της ελευθερίας και από την άλλη το πόνο της απώλειας.
Σε αυτή την περίπτωση η ελευθερία κρύβει πάντα μια μορφή απώλειας, και η απώλεια μια μορφή ελευθερίας και για τα δύο μέλη της σχέσης, απλά ο γονέας βιώνει περισσότερο την απώλεια και δεν ξέρει τι να κάνει την ελευθερία, ενώ το «παιδί» βιώνει την ελευθερία και δεν ξέρει τι να κάνει την απώλεια…
Κερεντζης Λάμπρος
Φωτος: Alexey Bednij

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα