Συναίσθημα και Εκλογές










Η προεκλογική περίοδος τελείωσε.
 Η οικονομική κατάσταση αποτέλεσε το βασικό πρόβλημα, δηλαδή το εφαλτήριο και το μέσον για να εκφραστούν τα πιο αντίθετα συναισθήματα κατά αυτή την περίοδο. Η προσπάθεια του κάθε κόμματος ήταν να διαμορφώσει την ψυχική διάθεση, την ψυχολογία του πολίτη, παρουσιάζοντας την δική του εκδοχή για την κοινωνική πραγματικότητα, προσπαθώντας να τον πείσει, τι είναι σωστό και τι λάθος. 

Η προσπάθεια αυτή στηριζόταν τόσο στη διαμόρφωσης της γνωστικής, όσο και της συναισθηματικής κατάσταση του πολίτη με στόχο να τον πείσει ότι ο τρόπος που αυτό ερμηνεύει την πραγματικότητα είναι ο πιο σωστός. Δηλαδή εκτός από την αντίληψη της πραγματικότητας, προσπαθούσε να διαμορφώσει το συναίσθημα του πολίτη, ώστε αυτή η ερμηνεία να μπορέσει να αφομοιωθεί κάτω από την διαμόρφωση του συναισθήματος του ψηφοφόρου και να προκαλέσει την επιθυμία της ψήφου για το συγκεκριμένο κόμμα. Έτσι το κάθε κόμμα προβάλλοντας την κοινωνικοοικονομική κατάσταση της χώρας πόνταρε στην διαμόρφωση εκείνης της ψυχικής διάθεσης που θα έκανε τον πολίτη να το ψηφίσει. Καταστάσεις ψυχικές όπως η ανασφάλεια, ο φόβος, μοναξιά, η δύναμη, η αδυναμία, η ελπίδα, η υπομονή, η διεκδίκηση, η συνεργασία, η διαπραγμάτευση, η ισχύς, η υποταγή, η απογοήτευση, η κατάθλιψη κ.λ.π. αποτέλεσαν λέξεις-σήματα μέσω των οποίων το κάθε κόμμα προσπάθησε να διαμορφώσει το συναίσθημα του πολίτη και να τον κάνει ψηφοφόρο του. 
 
Επίσης άλλα κόμματα ζητούσαν την απλή συγκατάβαση του πολίτη και άλλα την ενεργητική του στάση. Άλλα λέγαν ότι η λύση του προβλήματος εξαρτάται από τον ηγέτη, και άλλα ότι εξαρτάται από τον πολίτη. Δηλαδή άλλα ζητούσαν την παθητική στάση αναγορεύοντας τον εαυτό τους σαν σωτήρες και άλλα την παρουσία του κόμματος μέσω του οποίου θα εκδηλωνόταν η ενεργητική στάση του πολίτη. Άλλα, όπως είπα, πόνταραν στο εγώ και άλλα στο εμείς. 
 
Πρέπει να ξέρουμε ότι η πίστη στον ηγέτη, τον έναν και μοναδικό, αυτόν που μπορεί να μας οδηγήσει στην νίκη και την λύση του προβλήματος, έρχεται να πυροδοτήσει συναισθήματα πατριαρχικού χαρακτήρα βάζοντας τον πολίτη στην θέση του παιδιού και τον ηγέτη στην θέση του πατέρα. Σε αυτή την περίπτωση από την μια καλλιεργείται το συναίσθημα της μικρότητας του παιδιού και της ανασφάλειας απέναντι στην πραγματικότητα, έχοντας σαν βασικό στοιχείο την αίσθηση της αδυναμία του, και από την άλλη, πυροδοτείται η εξάρτηση από τον ηγέτη- πατέρα και η αναζήτηση της ασφάλειας μόνο μέσα από αυτόν, όπως κάνει ένα παιδί σε σχέση με τον γονέα του.
Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να εκδηλωθεί το αίσθημα της ανικανότητα του πολίτη – παιδιού η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό σαν παράγοντα της διαμόρφωσης της πολιτικοοικονομικής πραγματικότητας.

Στο βαθμό λοιπόν που το κόμμα πυροδοτεί τέτοιου είδους συναισθήματα δημιουργεί το πλαίσιο της απαραίτητης ύπαρξης του ηγέτη σαν κινητήρια δύναμη της ύπαρξης του πολίτη. Σε αυτή την περίπτωση από την μια καλλιεργεί την ασφάλεια σε σχέση με την εξάρτηση από τον ηγέτη-πατέρα και από την άλλη καλλιεργείται η μικρότητα του πολίτη – παιδιού. 

Άρα τα κόμματα που ποντάρουν στο Εγώ του ηγέτη, ποντάρουν επίσης στο αίσθημα της μικρότητας του πολίτη – παιδιού. Δηλαδή δεν καλλιεργούν την ικανότητα και την εμπιστοσύνη στον εαυτό του πολίτη – παιδιού, αλλά την εμπιστοσύνη στην ικανότητα του ηγέτη – πατέρα για την επίλυση των προβλημάτων σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο .

Αντίθετα τα κόμματα που προβάλουν την συνεργασία και την ενεργητική στάση του πολίτη, αντιλαμβάνονται και ποντάρουν στην ισχύ του πολίτη σαν ενήλικα, ενώ μειώνουν την ισχύ του ηγέτη - πατέρα. Σε αυτή την περίπτωση δεν πυροδοτούν το αίσθημα της μικρότητα του πολίτη ταυτίζοντας τον με το παιδί, αλλά πυροδοτούν το αίσθημα της ικανότητας του σαν ενήλικα, μέσω της συνεργασίας του με άλλους πολίτες – ενήλικους, δηλαδή της ενεργητικής τους στάσης και συμμετοχής και μόνο μέσω αυτής της στάσης θα μπορέσει ο πολίτης να δώσει λύση στα προβλήματα που συναντά σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. 
 
Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να εκδηλωθεί το αίσθημα της ικανότητας του πολίτη – ενήλικα και η καλλιέργεια της εμπιστοσύνης στον εαυτό σαν παράγοντα διαμόρφωσης της πολιτικοοικονομικής πραγματικότητας.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα