Το ρουσφέτι






...αναπαράγει την αδικία

Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι κάτοικοι αυτής της μικρής χώρας είναι ότι το ρουσφέτι, είναι μια κοινωνική νόσος, η οποία δεν έχει προσβάλει μόνο το κάθε κόμμα του πολιτικού συστήματος, αλλά ολόκληρο το έθνος και αυτό συμβαίνει αιώνες τώρα.

Πολλοί συμπολίτες μας κραυγάζουν για κάτι που θεωρούν αδικία ενώ κολυμπούν μέσα του, το βιώνουν καθημερινά στις συνδιαλλαγές τους με τους άλλους και το χρησιμοποιώντας σε καθημερινή βάση με διαφορετικές μορφές. Βέβαια υπάρχουν οι νόμιμες και οι παράνομες συνδιαλλαγές οι οποίας επιζητούν να γίνουν νόμιμες και το καταφέρνουν. Έτσι όλοι έχουμε τις “άκριες” μας, σε διαπροσωπικό επίπεδο μέσω οικογενειακών και συγγενικών σχέσεων. Όλοι έχουμε δημιουργήσει σχέσεις συμπάθειας, “φιλίες” μέσω των οποίων προωθούμε τα συμφέροντά μας και τις χρησιμοποιήσουμε σε δύσκολες κοινωνικές καταστάσεις. Έτσι το ρουσφέτι εμφανίζεται σε οικογενειακό, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο

Το ρουσφέτι μπορεί να διεισδύσει παντού προβάλλοντας, σαν βασικό λόγο της παρουσία του, την προσπάθεια να δημιουργήσει μια “ευκολία” σε κάποιους, αναπαράγοντας συγχρόνως την δυσκολία στους άλλους. Βέβαια στο ρουσφέτι εμείς βλέπουμε μόνο την πλευρά της ευκολίας την οποία θέλει να δημιουργήσει και όχι τη δυσκολία και την ανισότητα που κατασκευάζει. Προβάλλεται η προσπάθεια να δημιουργεί μια ευκολία πρόσβασης για αυτούς που έχουν “ μέσο” σε μια π. χ. υπηρεσία, εργασία, θεραπεία, ενώ την ίδια στιγμή δημιουργεί δυσκολία πρόσβασης σε αυτές τις υπηρεσίες σε αυτούς που δεν έχουν “μέσο”. Εμφανίζεται λοιπόν σαν ευεργέτημα για τον εξυπηρετούμενο, αλλά συγχρόνως κατασκευάζει τον αδικούμενο. Παρουσιάζεται λοιπόν, ότι προσπαθεί να διορθώσει καταστάσεις τις οποίες το ίδιο αναπαράγει, έτσι ενώ έρχεται να αντιπαρέλθει την κοινωνική αδικία η παρουσία του, την μεγαλώνει.

Το ρουσφέτι δημιουργεί και αναπαράγει την αδικία ενώ προτίθεται να την εξαλείψει.


...είναι δωροδοκία

Το ρουσφέτι εκφράζει μια προσπάθεια να διακριθούμε από τον “άλλον”, να αποκτήσουμε ένα μεγαλύτερο πλεονέκτημα από αυτόν και ας μην τον γνωρίζουμε καν. Σε αυτή την περίπτωση ο “άλλος” εκλαμβάνεται σαν αντίπαλος ο οποίος μας απειλεί συνεχώς. Η υιοθέτηση του ρουσφετιού σαν μέσον μεγαλώνει την ικανότητα μας να τον αντιμετωπίσουμε. Σε αυτή την περίπτωση δεν ισχύουν ούτε οι κοινωνικές μας δεξιότητες, ούτε οι γνώσεις μας, ούτε οι επαγγελματικές μας ικανότητες, όσο η γνωριμίες που έχουμε συνάψει με πρόσωπα τα οποία πρόσκεινται στην εξουσία ή την κατέχουν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο που μας παρέχουν την δυνατότητα να επηρεάσουμε την εξέλιξη των καταστάσεων.

Όλοι λοιπόν, ψάχνουμε να βρούμε - είτε εξαγοράζοντας κάποιον, είτε πουλώντας τον εαυτό μας - ένα μέσον, βύσμα, δόντι, για να αποκτήσουμε την εύνοια των καταστάσεων εις βάρος των άλλων.

Το ρουσφέτι λοιπόν αποτελεί με τον έναν, ή τον άλλον τρόπο μια μορφή δωροδοκίας


...αποτελεί έκφραση της εξουσίας

Εκείνοι που προσφέρουν το ρουσφέτι είναι πάντα άνθρωποι που κατέχουν την εξουσία για να το πράξουν. Είναι αυτοί οι οποίοι μέσα από αυτό προσπαθούν να διατηρήσουν την κοινωνική τους ισχύ, δημιουργώντας εξαρτημένες υπάρξεις οι οποίες θα υπακούσουν στο κάλεσμά τους. Το ρουσφέτι πραγματοποιείται από τους υψηλά ιστάμενους κάθε φορά στην εκάστοτε κοινωνική ιεραρχία προς τους χαμηλά ευρισκόμενους σε αυτή την κλίμακα.

Το ρουσφέτι έχει σχέση πάντα με την εξουσία και καθορίζεται από αυτή αναπαράγοντας τόσο την μορφή της όσο και την ισχύ της. Άρα διατηρεί και αναπαράγει την κοινωνική ιεραρχία καθώς και τις κοινωνικές διαφορές τις οποίες διατείνεται ότι θέλει να εξαλείψει. Έχουμε να κάνουμε με μια πράξη ισχύος από όπου πηγάζει η κοινωνικής διαφθορά. Έτσι οργανώνει το σύμπαν της ηθικής παίρνοντας την θέση της. Δηλαδή η παρουσία του ρουσφετιού παραγκωνίζει την κοινωνική ηθική και καταλαμβάνοντας την θέση της παράγει την ηθική της ανηθικότητας με την οποία επενδύει τις πράξεις των πολιτών, προσπαθώντας να δικαιολογήσει και μάλιστα να νομιμοποιήσει την παρουσία της.

Με αυτό τον τρόπο το ρουσφέτι οργανώνει τον κόσμο σύμφωνα με τον τρόπο του καθορίζοντας την έννοια της ηθικής της πελατειακής σχέσης σαν στοιχείο που στο βάθος κουβαλάει το συμφέρον της ανταπόδοσης αλλά και της υποταγής.

Καλλιεργεί την υποταγή στο βαθμό που δημιουργεί την υποχρέωση, η οποία εκφράζεται με την σιωπή και την έλλειψη αντίθεσης, άρνησης, αλλά και μη διαφοροποίησης απέναντι σε αυτόν που σε εξυπηρετεί. Διότι ανάμεσα στον αυτόν που το προσφέρει και αυτόν που το δέχεται δημιουργείται μια ανισότητα η οποία δεν θα καταργηθεί ποτέ. Πάντα αυτός που θα έχει ευεργετηθεί θα εξαρτάται από τον ευεργέτη του ακόμα και αν η ευεργεσία έχει τελειώσει.

Πάντα ο ευεργετηθείς, θα αισθάνεται υπόχρεος που σημαίνει υποταγμένος στον ευεργέτη, εξαρτημένος από αυτόν, και αυτή η κατάσταση δηλώνει την αδιαίρετη σχέση του του ρουσφετιού με την εκάστοτε εξουσία.


...καταργεί την δημοκρατία

Το ρουσφέτι αντιτίθεται σε αυτό που ορίζει το σύνταγμα ότι όλοι οι πολίτες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις καταλύει τόσο τα δικαιώματα όσο και τις υποχρεώσεις. Αντιτίθεται επίσης στην ίδια την δημοκρατία, στο βαθμό που οι σχέσεις που δημιουργεί αναπαράγουν ένα συμφεροντολογικό πεδίο όπου καταργεί την αξιοκρατία, εφόσον η δημοκρατία μέσα από αυτή ανασαίνει.

Το συμφέρον της εκάστοτε εξουσίας να διατηρήσει την ισχύ της γίνεται το συνδετικό στοιχείο των κοινωνικών σχέσεων της κοινωνίας. Παραχωρώντας αυτή την εξουσία στους πολίτες, δηλαδή την ικανότητα εκμετάλλευσης των κοινωνικών καταστάσεων μέσω του ρουσφετιού, δηλαδή της “προσφορά” της σε αυτούς που θα την στηρίξουν, καταφέρνει την παραποίηση ή και την αντιποίηση των κοινωνικών δεδομένων εις βάρος της δημοκρατίας.

Έτσι το ρουσφέτι εκφράζει πάντα το άγχος της εξουσίας να κρατήσει την θέση της. Εκφράζει το φόβο της μην χάσει το προνόμιο της επιβολής του λόγου της και της πολιτικής της και καταφεύγει στο ρουσφέτι δηλαδή την κάθε μορφής δωροδοκία, όπως είπαμε παραπάνω, για να ασφαλίσει την επιβίωσης της. Για να κρύψει αυτό της το άγχος, προβάλλει ότι ο “αντίπαλος” της επιβουλεύεται τις κοινωνικές καταστάσεις, ώστε δικαιολογείται η χρησιμοποίηση οποιουδήποτε μέσου (ρουσφέτι) για να φτάσει στο σκοπό της και να κρατήσεις τους “πελάτες“ της... τους αυριανούς οπαδούς της .

Δηλαδή η εξουσία, μολύνει με το ρουσφέτι το οποίο είναι μηχανισμός επιβίωσης της την ίδια την κοινωνία καλλιεργώντας το στοιχείο αντιπαλότητας ανάμεσα στους πολίτες, δημιουργώντας με λίγα λόγια, τις συνθήκες εκείνες οι οποίες θα αναγκάσουν τους πολίτες να προσφύγουν στο ρουσφέτι δηλαδή στην μεσολάβησή της για να τους βγάλει από την κατάσταση που η ίδια δημιούργησε!

Όταν επικρατεί αυτή η κοινωνική πρακτική δεν επιτρέπει την ισότητα, την ισονομία, και την αξιοκρατία να αναπτυχθούν καθώς δεν επιτρέπει και την δημοκρατία να λειτουργήσει.


...διαχωρίζει την κοινωνία

Το ρουσφέτι λοιπόν, σαν πράξη της εξουσίας λειτουργεί διαχωριστικά, και διασπαστικά για την κοινωνία αλλά και τους θεσμού της.

α) Όσο αφορά τους πολίτες, τους διαιρεί καταργώντας την συνοχής τους, αποκλείοντας την δημιουργία κοινών στόχων και επιδιώξεων ανάμεσα τους, εφόσον αναπαράγει την αντιπαλότητα και το διαχωρισμό μέσω των διαφορετικών συμφερόντων που προβάλλει ότι μπορεί να ικανοποιήσει.

β) Όσον αφορά τους κοινωνικούς θεσμούς, τους διαβρώνει και υποβιβάζει την σημαντικότητα τους στην λειτουργία του κοινωνικού συστήματος, έτσι ώστε να μην μπορούν να ανταποκριθούν στον ρόλο τους για την οργάνωση και εύρυθμη λειτουργία του.

...Έτσι

Το ρουσφέτι ανενόχλητο θα συνεχίζει να καθορίζει την στρατιά των σιωπηλών οπαδών μιας εξουσίας, η οποία οργανώνει το σύμπαν της μέσα από την αδιαφάνεια και την αναξιοκρατία. 

Μιας εξουσίας, που ορίζει τις πύλες της ευημερίας, επιτρέποντας να περάσουν αυτοί που γλείφουν τα χέρια της, υποταγμένοι στο μηχανισμό εξάρτησης που έχει κατασκευάσει, ενώ οι άλλοι, οι οποίοι αρνούνται την λειτουργία της, θα υποστούν τις επιπτώσεις της ανεξαρτησίας τους.

Κερεντζής Λάμπρος


πίνακας: Νταλί

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα