H Κοινωνική Αναπηρία

Στο βαθμό που, 

η καθημερινότητα ορίζει τις καταστάσεις με αυταρχικό τρόπο, δημιουργεί μια επαναλαμβανόμενη πραγματικότητα πέρα από την επιθυμία του ατόμου, το οποίο μετατρέπει σε ένα απλό διεκπεραιωτής της και όχι σε συν-δημιουργό της.

Στο βαθμό επίσης που, 

το οικογενειακό περιβάλλον απαιτεί την ολοένα προσαρμογή σε απαιτήσεις και οικογενειακές προδιαγραφές, οι οποίες διαπερνούν τις γενιές αποζητώντας την ανεφ' όρων επικύρωσή τους από το άτομο, σε αυτή την περίπτωση, αυτό, δεν αποτελεί τον πόλο συσσώρευσης εμπειρίας σαν αποτέλεσμα της κοινωνικής του πράξης, αλλά βιώνεται σαν το κέντρο συσσωρευμένης δυσφορίας από τις αναγκαιότητες που ωθείται να ακολουθήσει...

Τότε, 

η αίσθηση της ακεραιότητας του εαυτού εξαφανίζεται και την θέση της καταλαμβάνει μια γενικευμένη ανεπάρκεια, η οποία μπορεί να οδηγήσει τον καθένα σε μια κοινωνική αναπηρία, δηλαδή σε αδυναμία προσαρμογής στην κοινωνική πραγματικότητα.

Κερεντζής Λάμπρος