Η εμπορία παιδιών αυξάνεται ανά τον κόσμο
(τι συνέβαινε το 2005)
Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) εκτιμά ότι 1,2 εκατομμύρια είναι ο αριθμός των παιδιών - θυμάτων, τα οποία πωλούνται κάθε χρόνο για να χρησιμεύσουν ως εργάτες στη γεωργία, στην εξόρυξη μεταλευμάτων, ή το εμπόριο του σεξ. Οι φτωχές χώρες είναι οι πρώτες που πλήττονται από το φαινόμενο, και καμία περιοχή του κόσμου δεν έχει γλιτώσει από αυτό.
Στο περιθώριο ενός συμποσίου στη Βιέννη, Η Helga Konrad, εκπρόσωπος αρμόδιος στον τομέα της εμπορίας ανθρώπων, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), δήλωσε : "Δεν έχουμε ακριβή αριθμό, αλλά γνωρίζουμε ότι αυτός ο αριθμός αυξάνεται παντού. Αυτό το γνωρίζουμε μέσω των αστυνομικών εκθέσεων και των πληροφοριών που μας παρέχονται από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Προφανώς, όλες χώρες, οι 55 χώρες στην Ευρώπη, στην βόρεια Αμερική και την Κεντρική Ασία έχουν πληγεί από αυτό το φαινόμενο." και, σύμφωνα με τις δηλώσεις της, ένας "σταθμός ελέγχου εγκατεστημένου στο Βελιγράδι, για την παρακολούθηση των Βαλκανικών χωρών, επέτρεψε να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι"Εμπορία παιδιών κάτω των 18 ετών, [είχε] διπλασιαστεί στη νοτιοανατολική Ευρώπη κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών".
Έχουμε περίπου 1,2 εκατομμύριο θύματα, εκ των οποίων τα παιδιά αντιπροσωπεύουν το 30% της εμπορίας ανθρώπων στον κόσμο. Η προέλευση του φαινομένου αυτού ωφείλεται στην φτώχεια η οποία πλήτει τις χώρες αυτές και θεωρείται ότι είναι η πρωταρχική αιτία και κίνητρο για τους γονείς, ώστε να πουλήσουν τα παιδιά τους για μια χούφτα δολάρια ή ευρώ. Η παράνομη διακίνηση παιδιών για σεξουαλική εκμετάλευση, αυξάνεται λόγω του ότι οι λαθρέμποροι πιστεύουν ότι τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό να είναι φορείς του ιού του AIDS. Τα παιδιά πωλούνται επίσης για οικιακές ή αγροτικές εργασίες.
Κύριος παράγωντας ευθύνης, η φτώχεια των χωρών
Σύμφωνα με το Mike Dottridge, ειδικός στα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των παιδιών, η διακίνηση παιδιών στην Ευρώπη αναπτύχθηκε μετά την πτώση του κομμουνισμού το 1989 και το άνοιγμα του σιδηρού παραπετάσματος, που χώριζε την Ανατολή και την Δύση τον καιρό του Ψυχρού Πολέμου: "Η εμπορία παιδιών ανθεί πάρα πολύ στη Ρωσία". Επιπλέον παιδεραστίας έχει ενθαρρυνθεί από το Internet.
Στην Αφρική, η παράνομη διακίνηση παιδιών είναι πολύ ανησυχητική. Η Νιγηριανή Αστυνομίας, για παράδειγμα, στις 5 Μαρτίου 2005 στο Amukoko, μια περιοχή του Λάγος, σε ένα φορτηγό ανακάλυψαν 64 άτομα συμπεριλαμβανομένης μιας γυναίκας η οποία θεωρείται ως ο κύριος ύποπτος για την παράνομη διακίνηση παιδιών. Στο φορτηγό - ψυγείο το οποίο χρησήμευε κανονικά για την μεταφορά κατεψυγμένων αλιευμάτων, βρήκαν 52 παιδιά ηλικίας 1-14, προερχόμενα ως επί το πλείστον από το κράτος της Νιγηρίας (νότια Νιγηρία). Τα παιδιά, σύμφωνα με δηλώσεις των υπόπτων " προορίζονταν να εργαστούν σε οικογένειες του Lagos".
Η χρηματοδότηση των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (Unicef) και το Υπουργείο Κοινωνικών Υποθέσεων της Υεμένης καταγγέλει την παράνομη διακίνηση παιδιών της Υεμένης, μεταξύ των οποίων "το νεώτερο είναι επτά"-προς την Σαουδική Αραβία. "Η πλειοψηφία των θυμάτων ήταν αγόρια ηλικίας 10-16 ετών" υπογραμίζει ο Said Ramesh Shrestha, εκπρόσωπος της UNICEF στην Σαναά. Αυτή η διακίνηση, η οποία επηρεάζει χιλιάδες παιδιά, προκύπτει από την ακραία φτώχεια στο βόρειο τμήμα της Υεμένης, ιδιαίτερα της επαρχίας του Hajjar, στα σύνορα με τη Σαουδική Αραβία. Σύμφωνα με μια μελέτη του Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών της Υεμένης, η κατάσταση αυτή, είναι η έμμεση συνέπεια του πρώτου Πολέμου του Κόλπου. Τα παιδιά αποστέλλονται στη Σαουδική Αραβία για την εργασία, "και στέλνουν κάθε μήνα από το 200 έως πεντακόσια δολάρια στις οικογένειές τους" λέει ο Said Ramesh Shrestha.
Μηδενική ανοχή
Για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου, είναι επιτακτική η ανάγκη να τεθούν σε εφαρμογή μέτρα για την προστασία των παιδιών. Ο ΟΑΣΕ προωθεί τη χορήγηση σε αυτά τα παιδιά "στέγασης, και παιδαγωγούς με τελικό στόχο τον επαναπατρισμό τους, αντί να τακτοποιήσουν την κατάστασή στις χώρες οι οποίες έχουν αποτύχει σε αυτό τον τομέα. Περιστασιακά, την Πέμπτη 17 Μαρτίου 2005, μετά την παρέμβαση του Γάλλου διπλωμάτη Yves πρεσβευτής Gaudeul στη Νιγηρία, η Γαλλία προέβει σε χορήγηση € 30,000 για τους υπαλλήλους του Εθνικού Οργανισμού για την Απαγόρευση και την καταπολέμηση της παράνομης διακίνησης ανθρώπων (NAPTIP), για να βοηθήσει παιδιά τα οποία είχαν σύλληφθεί στο Amukoko, και για να ξαναβρούν τούς δικούς τους στη Νιγηρία. "Αυτά τα χρήματα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την αγορά ειδών ένδυσης, των τροφίμων, και για φαρμάκα για πρώτες βοήθειες. Επίσης για να πληρωθεί η μεταφορά τους έτσι ώστε να ενταχθούν οι οικογένειές τους".
Φυσικά η κίνηση που σχετίζοται με την παιδική πορνεία είναι μόνο και μόνο επειδή υπάρχει ο πελάτης, επιμένει η Helga Konrad : "εκτός από την μηδενική ανοχή για τέτοιες πρακτικές, αυστηροί νόμοι θα πρέπει [επίσης] να θεσπιστούν και να εκτελούνται. Η Helga Konrad διαμαρτύρεται για το γεγονός ότι
"Μόνο 32 χώρες έχουν νομοθεσία που διώκουν τους υπηκόους τους, οι οποίοι κατηγορούνται για σεξουαλική κακοποίηση στο εξωτερικό.
http://www.rfi.fr/actufr/articles/063/article_34895.asp
Dominique Raizon
Σχόλια