Ψυχολογική Βία στην εργασία
Βία 6
Μερικές περιπτώσεις.......
Πρώτη περίπτωση
Η τέλεια ανικανότητα
Η Κατερίνα 25 χρονών, μετά από σπουδές στην λογοτεχνία και εξειδίκευση στα επαγγέλματα του ήχου, βρήκε, μετά από πολύ χρόνο ψαξίματος, την δουλειά που ονειρευόταν:παραγωγός σε ένα τοπικό ράδιο της περιοχής της. Η Κατερίνα έδωσε όλο τον εαυτό της σε αυτή την δουλειά περνώντας ατελείωτα βράδια να ερευνά για καινούργια θέματα και σαββατοκύριακα να μαζεύει υλικό και να τελειοποιεί τις συνεντεύξεις της.
Για τον εργοδότη της όμως τίποτα από αυτά που έκανε δεν ήταν ικανοποιητικό. Της έκανε συνέχεια παρατηρήσεις και συστάσεις και την κατηγορούσε για “ηλίθια τελειότητα” Αυτή κατάσταση επαναλαμβανόταν πολλές φορές και μάλιστα μπροστά στους συναδέλφους της πράγμα το οποίο την καταρράκωνε ψυχολογικά καθώς και πολλά από τα θέματα τα οποία είχε διαλέξει να παρουσιάσει αναβάλλονταν την τελευταία στιγμή με δικαιολογία ότι είναι βλακώδη και αδιάφορα. Σιγά, σιγά η Κατερίνα άρχισε να χάνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και στις ικανότητες της, τις οποίες είχε αποκτήσει όταν έκανε την πολύμηνη εκπαίδευση σε ένα μεγάλο κρατικό ραδιόφωνο. Πολλές φορές επιχείρησε να ξανανακτήσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και να σταθεί στην θέση της αλλά οι προσωπικές επιθέσεις του εργοδότη της συνεχίζονταν μέχρι που της ζητά να παραιτηθεί από την θέση της. Αυτό την κάνει να βουλιάξει εκ νέου ψυχολογικά και να ξεκινήσει μια ψυχοθεραπεία Μετά από συμβουλές των φίλων κάνει μια καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας και καταφέρνει να απολυθεί, αντί να παραιτηθεί.
Περίπτωση δεύτερη
Η σιωπή που ροκανίζει
Για 15 χρόνια ο η Γιάννης Φ. Είναι εμπορικός υπεύθυνος σε μια μεγάλη επιχείρηση: Τα αποτελέσματα της εργασίας του είναι καταπληκτικά και κρατάει την θέση του ακόμα και όταν η επιχείρηση. αγοράζεται από μια ξένη εταιρία Για έξη μήνες οι σχέσεις με τα καινούργια διεύθυνση είναι πολύ καλές. Σε αυτό το χρονικό διάστημα ο Γιάννης μεταφέρει την γνώση του πάνω στην επιχείρηση, την οποία μόνο αυτός κατέχει, στους καινούργιους συνεργάτες του. Μετά όμως από αυτή την διαδικασία, το κλίμα μέσα στην εταιρεία αλλάξει ξαφνικά για αυτόν. Κανείς πλέον δεν του απευθύνει τον λόγο. Κάθε υπάλληλος, όταν εκείνος πλησιάζει, σταματάει να μιλάει και κρατάει μόνο ένα χαμόγελο ειρωνικό. Οι αποφάσεις του, που μέχρι τώρα ήταν σημαντικές για την εταιρεία, τώρα βρίσκουν αντιρρήσεις. Οι μεγάλες υπευθυνότητες που είχε, του αφαιρούνται και τις αναλαμβάνουν άτομα από την νέα ομάδα της επιχείρησης. Ο Γιάννης προσπαθεί να διατηρήσει την ψυχραιμία του μπροστά σε αυτή την σιωπηλή κατάσταση που ροκανίζει την θέση του και προσπαθεί να μάθει τον λόγο που συμβαίνουν όλα αυτά. Μαθαίνει λοιπόν ότι στην επιχείρηση συζητιέται πολύ η προσωπική του ζωή και οι συνήθειές του , πράγμα που τον οδηγεί να πάρει την απόφαση να εγκαταλείψει την επιχείρηση, μετά από μια σύγκρουσή με το αφεντικό του, που έφτασε στο σημείο να πιαστούν στα χέρια. Ο Γιάννης αρνείται να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσον για να αμυνθεί και λέει ότι δεν θέλει να έχει οποιαδήποτε σχέση με αυτή την επιχείρηση. Ψάχνει για άλλη δουλειά.
Περίπτωση τρίτη
Ψυχολογικά ανισόρροπη
Η Σοφία 40 ετών εργάζεται περίπου 15 χρόνια σε ένα κλάδο ο οποίος δεν της πηγαίνει. Τελειώνει τις σπουδές τις οποίες έκανε παράλληλα με αυτή την εργασία, και ενδιαφέρεται να προσφέρει στο χώρο της κοινωνικής εργασίας. Μετά από πολύμηνη αναζήτηση τις προτείνουν μια θέση διευθυντική σε μια ανθρωπιστική μην κερδοσκοπική οργάνωση. Μόλις αυτή μπαίνει στην δουλειά όλο το άλλο προσωπικό παραιτείται. δεν μένει παρά ο διευθυντής και η γυναίκα του. Η Σοφία δεν αναρωτιέται για αυτή την κατάσταση, αυτό που την ενδιαφέρει είναι να πραγματοποιήσει αυτή την αλλαγή που ήθελε στην ζωή της και ξεκινάει να εργάζεται με μεγάλη όρεξη. Ο πρώτος χρόνος περνάει σχετικά καλά. Κατά την διάρκεια αυτού του χρόνου εκείνη προσφέρει στην δουλειά της χωρίς να υπολογίζει τις ώρες και την ενέργεια που καταναλώνει και καταφέρνει να οργανώσει την δουλειά της και τους άλλους. Μετά από αυτή την περίοδο και με την συμφωνία της διεύθυνσης παίρνει τις διακοπές της, στην επιστροφή της όμως τίποτα δεν πηγαίνει καλά. Την κατηγορούν ότι φεύγοντας για διακοπές άφησε δουλειά δικιά της που την έκαναν οι άλλοι. Το πριμ το οποίο είχε συμφωνηθεί με την διεύθυνση δεν το παίρνει. Ο διευθυντής και η γυναίκα του αρχίζουν να μπαίνουν μέσα στο γραφείο της αιφνιδιαστικά και χωρίς να την ειδοποιούν, δίνοντας της περισσότερη δουλειά και κάνοντας της κακόβουλη κριτική για αυτό που κάνει. Αρχίζουν να την κατηγορούν για μη σταθερότητα και εκείνη αρχίζει να κλείνεται στον εαυτό της. Υποφέρει αλλά η δουλειά της την ενδιαφέρει πολύ. Στην προσπάθεια να ξεφύγει από αυτό τον κλοιό που σχηματίζεται γύρω της, κλείνει ένα ραντεβού με τον γενικό διευθυντή της οργάνωσης. Μετά από αυτή την συνάντηση η παρενόχληση μετριάζεται, αλλά μαθαίνει αργότερα ότι ο διευθυντής της μιλάει εις βάρος της λέγοντας ότι είναι ψυχολογικά ανισόρροπη. Τελικά αντέχει για δυο χρόνια σε αυτή την εργασία κλεισμένη κυριολεκτικά στο κόσμο της και μετά από μια περίοδο κατάθλιψης παραιτείται χωρίς να αμυνθεί.
Περίπτωση τέταρτη
Ένας ανάξιος και ξένος
Ο Βασίλης Π. είναι μηχανικός είναι 36 χρονών όταν στέλνεται με μετάθεση στην επαρχεία για να αναλάβει μια καινούργια ομάδα εργασίας, θέση η οποία αποτελεί για αυτόν μια προώθηση στην επιχείρηση Αυτή η μετάθεσης είχε ανατεθεί αναγκαστικά από τον διευθυντή του, ο οποίος του είχε υποσχεθεί αυτή την θέση. Από την αρχή όμως σε αυτή την θέση ο Βασίλης νιώθει ότι του συμπεριφέρονται σαν να είναι ξένος και σαν να μην μπορεί να καταλάβει την νοοτροπία της ομάδας την οποία πρέπει να διευθύνει. Επίσης του δείχνουν ότι δεν είναι ικανός να καταλάβει τις πραγματικές ανάγκες της επιχείρησης, άρα δεν είναι ικανός σε ότι αναλαμβάνει. Η απόρριψη του διευθυντή του διαχέεται και προς την ομάδα που πρέπει να διευθύνει. Ξεχνάνε λοιπόν να τον καλέσουν στις συναντήσεις εργασίας κατηγορώντας τον ότι δεν βρίσκεται ποτέ εκεί που πρέπει. Του επικοινωνούν πληροφορίες οι οποίες δεν έχουν καμία σημασία για την εργασία και τον κοροϊδεύουν που δεν είναι ενήμερος για το τι γίνεται στην επιχείρηση. Μετά από έξη μήνες ο Βασίλης θα έχει ένα σοβαρό τροχαίο και μένει μακριά από την εργασία του για δυο μήνες.. Στην επιστροφή του, το γραφείο του είχε μεταφερθεί σε ένα άλλο όροφο και βρίσκεται μακριά από τους συνεργάτες του. Αισθάνεται τελείως απομονωμένος και αποφασίζει να κάνει κάτι που δεν έκανε μέχρι τώρα, δηλαδή να απευθυνθεί και να μιλήσει για την κατάσταση που αντιμετωπίσει στην έδρα της εταιρείας. Μετά από αυτό το ραντεβού μετατίθεται σε μια άλλη πόλη. Αν και η καινούργια θέση εργασίας είναι λιγότερο ενδιαφέρουσα από την προηγούμενη, χαίρεται που έχει καταφέρει να βγει, προσέχοντας, από εδώ και πέρα, να μην ξαναπέσει σε μια τέτοια κατάσταση, λέγοντας “ Την κόλαση την γνωρίζω και δεν θα ξαναγυρίσω ποτέ σε αυτή”
πηγή:
Σχόλια