Οικογένεια και Οικογενειακές σχέσεις Ψυχολογία - Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία

Οικογένεια και ναρκωτικά Τρεις διαφορετικές πορείες για την λειτουργικότητα της τοξικομανίας Πορεία πρώτη Η πρώτη πορεία χαρακτηρίζεται από αυτό που ονομάζει ο S.Cirrilo “ η κρυμμένη εγκατάλειψη” όπου ο πατέρας του χρήστη ήταν στην παιδική του ηλικία ένα παιδί εξαρτώμενο από τους γονείς του και η μητέρα είχε συγκρουσιακές σχέσεις με την μητέρα της. Αυτές οι ελλείψεις αναγνωρίζονται από τους γονείς αλλά δεν θεωρούνται σημαντικές Η δημιουργία του ζευγαριού βασίζεται σε ένα γάμο συμφερόντων, αλλά κανείς από τους γονείς δεν μπορεί να ικανοποιηθεί μέσα στο γάμο διότι συνεχίζουν να είναι εξαρτημένοι συναισθηματικά από τις οικογένειες καταγωγής τους. Έτσι λοιπόν η ποιότητα της σχέσης ανάμεσα στην μητέρα και το παιδί είναι απογοητευτική διότι είναι “προσποιητή”, και κτίζεται πάνω στην ανάγκη αναγνώρισης της μητέρας από την δική της μητέρα, περισσότερο από ότι στην συναισθηματική δέσμευση μητέρας/παιδιού. Το παιδί ή ο έφηβος καταλαβαίνει ότι αποτελεί αντικείμενο στην προσπάθεια επίλυσης στην σ...

Σχολικός εκφοβισμός : Φαινόμενο θυματοποίησης ή μαγκιά Βια 15 Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού ή bullying, όπως είναι γνωστός ο όρος στη διεθνή βιβλιογραφία, έχει αρχίσει να παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις στη σχολική κοινότητα και να τρομάζει τους γονείς. Όλο και περισσότερος αριθμός παιδιών παραπονιούνται ότι έχουν κατά καιρούς πέσει θύματα κοροϊδίας άλλων παιδιών και εκφράζουν την απόγνωσή τους και τις δικές τους εμπειρίες ως θύματα εκφοβισμού από συμμαθητές, συνομηλίκους τους ή παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Με τον όρο σχολικός εκφοβισμός εννοούμε το σύνολο φαινομένων λεκτικής βίας, απειλής, εκβιασμού και κοινωνικού αποκλεισμού καθώς και την κοροϊδία ή διάδοση φημών για ένα παιδί ή ακόμα και τη σεξουαλική παρενόχληση προς αυτό από άλλα σωματικά ή λεκτικά. Οι πιο συχνές μορφές του σχολικού εκφοβισμού που παρατηρούνται ανάμεσα σε παιδιά σχολικής ηλικίας είναι α. η σωματική επίθεση (σπρωξίματα, κλωτσιές, χαστούκια), β. η συναισθηματική επίθεση (εκβιασμός, απομόνωση του παιδιού-θύματο...

Καταλήψεις και εγκαταλείψεις του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΟΣΧΟΥ* Θεωρώ ότι το άρθρο του κ. Μόσχου γραμμένο πριν από τρία χρόνια μένει πάντα επίκαιρο και διαφωτιστικό τόσο για τους γονείς όσο και τους εκπαιδευτικούς . Για ρίξτε μια ματιά . Για μια ακόμη χρονιά, ο Οκτώβρης συνδέεται στη χώρα μας, σχεδόν επετειακά, με το φαινόμενο των καταλήψεων σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Καταλήψεων που, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις σχετίζονται με σοβαρά κτιριακά ή άλλης μορφής προβλήματα των σχολείων, πολλές φορές αποφασίζονται με αμφισβητούμενες διαδικασίες, συνοδεύονται από ασαφή αιτήματα και έλλειψη συνείδησης σχετικά με τους λόγους για τους οποίους λαμβάνουν χώρα. Ο Συνήγορος του Παιδιού βρέθηκε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια κοντά σε μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων και συζήτησε μαζί τους για ζητήματα που τους απασχολούν, μεταξύ των οποίων η ποιότητα της εκπαίδευσης, αλλά και σχετικά με τη σκοπιμότητα και τη νομιμότητα των καταλήψεων. Επίσης, κάλεσε το υπουργείο Παιδείας να δώσει έμφαση στην ουσι...

Έριχ Φρόμ, 1900-1980 (Erich Fromm) Ποιος είναι Έριχ Φρομ, γερμανικής καταγωγής αμερικανός ψυχαναλυτής και κοινωνικός φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Φρανκφούρτη του Μάιν το 1900 και πέθανε στο Μπουράλτο της Ελβετίας το 1980. Άρχισε να ασκεί ψυχανάλυση ως μαθητής του Φρόιντ, αλλά σύντομα διαφώνησε μαζί του. Εγκαταλείπει την ναζιστική Γερμανία το 1933 για τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχοντας ήδη μεγάλη φήμη. Το 1934 γίνεται μέλος του διδακτικού προσωπικού του πανεπιστημίου Κολούμπια. Το 1941 μέλος του διδακτικού προσωπικού του Κολεγίου Μπένινγκτον στο Βερμόντ και το 1951 διορίζεται καθηγητής της Ψυχανάλυσης στο Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού. Από το 1957 ως το 1961 ήταν συγχρόνως καθηγητής και στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, για να επιστρέψει τελικά στην Νέα Υόρκη το 1962 ως καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Ο άνθρωπος ως ιστορικό ον Απορρίπτοντας τον βιολογικό προσανατολισμό του Φρόιντ, στρέφεται, για την κατανόηση του ανθρώπινου χαρακτήρα και του ψυχισμού του, στην ...

Η επιθετική συμπεριφορά στο νηπιαγωγείο Η έκφραση επιθετικής συμπεριφοράς στα μικρά παιδιά αποτελεί ένα κοινωνικό πρόβλημα το οποίο εκδηλώνεται σε όλες τις μοντέρνες κοινωνίες. Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν σε σημαντικά δείγματα παιδιών ηλικίας, από την παιδική μέχρι την εφηβική, η επιθετικότητα αγγίζει τον υψηλότερο δείκτη στην ηλικία των τριών ετών (Hasan, Drolet, & Paquin, 2003). Ευτυχώς, ένα παιδί αυτής της ηλικίας δεν αποτελεί κίνδυνο για την κοινωνία. Είναι επίσης ευτυχές το γεγονός ότι τα περισσότερα παιδιά με δυσκολίες συμπεριφοράς, μαθαίνουν και επιλύουν αυτά τα προβλήματα πριν να μπουν στο Δημοτικό σχολείο. Τα παιδιά όμως που δεν καταφέρνουν να επιλύσουν τέτοιου είδους προβλήματα πριν την είσοδό τους στο Δημοτικό σχολείο, γίνονται, μεγαλώνοντας, βίαιοι έφηβοι. Σύμφωνα με αυτή τη φυσιολογική ανάπτυξη, η περίοδος της προσχολικής ηλικίας αποτελεί την ιδανική περίοδο για την πρόληψη και θεραπεία των περιπτώσεων χρόνιας σωματικής επιθετικότητας. Αλλά τι ακριβώς εννοούμε με τον...

Η Πορνογραφία Πολύ μελάνι έχει χυθεί για το αν η πορνογραφία βλάπτει, ωφελεί ή δεν έχει καμία επίδραση. Τελικά τι ισχύει ; του Κωστή Σπηλιώτη Η πολιτική και κοινωνική συζήτηση για τις επιδράσεις της πορνογραφίας στις στάσεις και τη συμπεριφορά των υποκειμένων που την καταναλώνουν έχει υπάρξει θερμότατη ήδη από τις δεκαετίες του ’60 και ’70 και το δεύτερο κύμα του φεμινισμού, ενώ εμπλουτίστηκε από τις συμβολές του τρίτου κύματος, του μεταφεμινισμού και της κουήρ θεωρίας τις τρεις δεκαετίες που ακολούθησαν. Το μέρος βέβαια της συζήτησης που αντιλαμβάνεται τα υποκείμενα ως σκυλάκια του Παβλώφ σε οίστρο, εγκλωβισμένα σε προβλέψιμες συμπεριφορές του τύπου «ερέθισμα – αντίδραση», είναι πια παρωχημένο, όποια και από τις δύο αντίπαλες θέσεις να υποστηρίζει: η πορνογραφία είναι σαφές ότι δεν μπορεί να επιβάλει στους ανθρώπους να γίνουν είτε σεξιστές, είτε σεξουαλικά απενοχοποιημένοι με μηχανικό τρόπο. Παίρνοντας ως δεδομένο λοιπόν ότι οι άνθρωποι δεν αναπαρ...

ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ( αλκοόλ) βια 14 Μια από τις βασικότερες έννοιες που σχετίζονται με την αγωγή υγείας είναι αυτή της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς. Ξεκινώντας, λοιπόν, την αναφορά μας στις αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, κρίνεται σκόπιμο να τεθεί το ερώτημα: «Βλάπτουν οι άνθρωποι τους εαυτούς τους σκόπιμα και με συστηματικό τρόπο;»( Baumeister,Scher, 1987) Οι αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές ορίζονται ως οι εθελούσιες συμπεριφορές που, σύμφωνα με τη συναινετική αντίληψη των μελών μιας ή περισσότερων ομάδων στις οποίες εντάσσεται εκούσια ή ακούσια το «αυτοκαταστροφικό» άτομο, υποσκάπτουν την ψυχο-κοινωνική ευεξία και την προσαρμογή του στο κοινωνικό περιβάλλον. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, η αυτοκαταστροφικότητα θεωρείται προσωπική απόφασητου ατόμου, η οποία παραβιάζει τις νόρμες που συντηρούν τη συνοχή και τοναυτοπροσδιορισμό της ομάδας και, τελικά, απειλεί την ίδια τη λειτουργία της κοινωνικής ταυτότητας, η οποία θεωρείται ότι οικοδομεί τον αυτοσεβασμό τόσο του αυτοκατ...

Βία 13 ...........................Η βία είναι ένα πράττειν που πλησιάζει πλαγίως κάθε ον και κάθε ελευθερία Η βία είναι το πράττειν που συλλαμβάνει το ον εξαπίνης, αδράχνοντάς το εν την απουσία του, από αυτό που δεν είναι πραγματικά ο ίδιος. Η σχέση με τα πράγματα, η κυριαρχία, επί των πραγμάτων, ο τρόπος με τον οποίο κατασχύουμε επί των πραγμάτων συνίσταται ακριβώς στο να μην τα προσεγγίζουμε ποτέ κατά την ατομικότητα τους. Η ατομικότητα του πράγματος, το αριστοτελικό "τόδε τι" αυτό που μπορεί να δεχτεί και που ως φαίνεται είναι το μόνο υπαρκτό δεν προσεγγίζεται στην πραγματικότητα παρά με απαρχή τον ορίζοντα του γενικού και του καθολικού, των ιδεών, του νόμου. Συλλαμβάνουμε τα πράγματα στον ορίζοντα των εννοιών τους Η βία ενώ, εκ πρώτης όψεως, μοιάζει να είναι απ' ευθείας εφαρμογή μιας δύναμης σε ένα ον, στην πραγματικότητα αρνείται κάθε ατομικότητα του όντος. Η βία συλλαμβάνει το ον ως υπολογιστικό δεδομένο, ως ιδιαίτερη περίπτωση μιας έννοιας................ πηγή: Εμ...

Η ομιλία μεταξύ των παιδιών, ως παράγοντας υποστήριξης της μάθησής τους 1. Εισαγωγή Στην εργασία αυτή επιχειρούμε, αφού οριοθετήσουμε αρχικά την έννοια της ομιλίας, να αναδείξουμε τη συμβολή της συνεργατικής ομιλίας στη μάθηση. Αναφέρουμε συνοπτικά τις θεωρίες μάθησης, οι οποίες αντιμετωπίζουν τις συνομιλίες μεταξύ ομηλίκων ως σημαντικό γεγονός, τόσο στην τυπική, .όσο και στην άτυπη μαθησιακή διαδικασία. Στη συνέχεια αναδεικνύουμε τη συμβολή της συνεργατικής ομιλίας στη γνωστική αναδιοργάνωση του παιδιού και προτείνουμε στρατηγικές προώθησης της ομιλίας μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία. 2. Γλώσσα και ομιλία Στην κοινωνικοποίηση και στη διαδικασία της επικοινωνίας μεταξύ των ατόμων η γλώσσα διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο (Βοσνιάδου, 1992:17). Η γλωσσική επικοινωνία αποβλέπει τόσο στην καλλιέργεια της γλωσσικής ικανότητας, όσο και στην ικανότητα του ατόμου να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του. Η διαπροσωπική επικοινωνία προϋποθέτει τουλάχιστον δύο άτομ...

Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΛ. ΔΕΛΜΟΥΖΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Σκοπός της Παιδείας για το Δελμούζο είναι η δημιουργία ανθρώπων, οι οποίοι θα είναι ηθικά και πνευματικά αυθύπαρκτοι. Με την έννοια αυτή ο Δελμούζος εννοεί ότι θα μπορεί μόνος του ο άνθρωπος να διαχειριστεί τη ζωή του, να βρει το επάγγελμα που του ταιριάζει και να είναι ικανός να αντιμετωπίσει μόνος του τα προβλήματα που του παρουσιάζονται. Να γίνει άξιο και ενεργό μέλος της κοινωνίας, να διαθέτει λόγο και βούληση και να αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεών του (Χατζηστεφανίδης, 1990: 152). Για τους λόγους αυτούς ο Δελμούζος θέλησε να εφαρμόσει στην πράξη τις αρχές της Νέας Αγωγής και του Σχολείου Εργασίας, οργανώνοντας με τέτοιο τρόπο το αναλυτικό πρόγραμμα στο σχολείο -δεύτερη βασική αρχή του δημοκρατικού σχολείου- και εφαρμόζοντας μεθόδους διδασκαλίας και αξιολόγησης, που να δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να αναπτυχθεί, να σκεφτεί, να προβληματιστεί, να συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες του σχολείου, στην οργάνωση και τη διοί...

Εφηβεία 9 Η Παρέα Οι γονείς και η παρέα Κατά την είσοδο στην εφηβεία πολλοί γονείς αισθάνονται ότι τα παιδιά απομακρύνονται από την οικογένεια. Αισθάνονται ότι θεωρούν καλύτερους συνομιλητές, τους φίλους από αυτούς τους ίδιους. Τα βλέπουν να είναι συνέχεια σε επικοινωνία μαζί τους, να ντύνονται όπως αυτοί, να μιλάνε και να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο και αισθάνονται ότι το παιδί τους έχει χάσει την “προσωπικότητα του”, ενώ στην ουσία αυτό βρίσκεται στην αναζήτηση της. Αυτή η αλλαγή μπορεί να τους βρει απροετοίμαστους. Την συμπεριφορά αυτή μπορούν να την θεωρήσουν σαν μην φυσιολογική και να αποζητήσουν την χαμένη για αυτούς παρουσία των παιδιών τους, με τρόπους που θέτουν εμπόδια στις αναζητήσεις τους μακριά από αυτούς. Μπορούν να παραπονεθούν ότι τα παιδιά τους δεν τους δίνουν σημαία, ότι δεν τους έχουν ανάγκη και ότι τους χρησιμοποιούν μόνο για το συμφέρον τους. Τέτοιες σκέψεις μπορούν να καθορίσουν και την συμπεριφορά τους, οδηγώντας τους σε στάσεις που ...

Η συναισθηματική εξάρτηση 1 Στην παιδική ηλικία Μιλώντας για την συναισθηματική εξάρτηση μιλάμε για την κατάσταση εκείνη όπου, η εκτίμηση που το υποκείμενο τρέφει για τον εαυτό του, εξαρτάται ολοκληρωτικά από το βλέμμα και την γνώμη των άλλων για αυτό. Η συναισθηματική εξάρτηση έχει τις ρίζες της στην παιδική ηλικία. Το παιδί γεννιέται εξαρτώμενο από τους γονείς του και η πορεία του προς την ζωή και την ανάπτυξη του έχουν σαν βάση το ξεπέρασμα αυτής της εξάρτησης και το “κτίσιμο” θα λέγαμε, της αυτονομίας του. Η αυτονομία του όμως εξαρτάται από συναισθηματικούς και παιδαγωγικούς παράγοντες όπου οι γονείς αποτελούν τους σημαντικοί φορείς αυτών των παραγόντων. Η παρουσία, ή, η απουσία του γονέα μπορεί να εκφραστεί με διαφορετικούς τρόπους και αποτελεί το συναισθηματικό περιβάλλον, το συναισθηματικό τοπίο, θα λέγαμε , όπου το παιδί καλείται να κάνει τα βήματα προς την αυτονομία του. Η απουσία του γονέα, καθώς και η παρουσία του μπορεί να το εμποδίσει να αισθα...