Η συμμετοχή του μαθητή
   βασικός στόχος του σχολείου 
 

Η αποστολή του σχολείου εκφράζεται σε τρεις διαστάσεις :
σε αυτή
α) της εκπαίδευσης,
β) της κοινωνικοποίησης,
γ) και της αξιολόγησης.

Εάν σκεφτούμε ότι η εκπαίδευση αποτελεί ένα βασικό στοιχείο της κοινωνικοποίησης και η αξιολόγηση δεν είναι παρά και αυτή μια πράξη κοινωνικοποίησης τότε μπορούμε να πούμε ότι το σχολείο έχει μια μόνο αποστολή η οποία περιλαμβάνει αυτές τις παραπάνω διαστάσεις και είναι η κοινωνικοποίηση. Δυστυχώς το σχολείο είτε το θέλει είτε όχι, λαμβάνει αυτές τις διαστάσεις στην σχέση του με το μαθητή αλλά και με την ομάδα των μαθητών μιας κλάσης. Έτσι είναι αναγκασμένο να αναζητήσει παιδαγωγικές προσεγγίσεις οι οποίες προσκαλούν τον μαθητή να συμμετάσχει και να επενδύσει προσωπικά, δηλαδή να γίνει παράγοντας ενεργός στην εκπαίδευσή του.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χρειάζεται ο καθηγητής να είναι συνεργατικός, και να εφαρμόζει παιδαγωγικές μεθόδους που τις διακρίνουν το άνοιγμα στο διάλογο και την συνεργασία. Μεθόδους που βοηθάνε στην συμμετοχή του μαθητή μέσα από την αλληλεπίδραση μαζί του, απαιτώντας την συνδιαλλαγή και την κατανόηση καθώς και την διαπραγμάτευση σαν στοιχεία βασικά της παιδαγωγικής σχέσης. Είτε μιλάμε λοιπόν για την κοινωνικοποίηση του μαθητή μέσα στην τάξη, είτε για την εκπαίδευση του, η συμμετοχή του μαθητή αποτελεί το βασικό στοιχείο, από την μια, για την υγεία του εκπαιδευτικού συστήματος και από την άλλη για την ψυχική και οργανική υγεία του μαθητή.

Αυτό που έχει παρατηρηθεί είναι ότι υπάρχουν τριών μορφών συμμετοχής στην τάξη
Πρώτον,
έχουμε αυτούς τους μαθητές που συμμετέχουν πολύ λίγο στις δραστηριότητες που προτείνει ο καθηγητής.
Δεύτερον,
αυτούς που συμμετέχουν παθητικά και κάνουν ότι λέει ο καθηγητής χωρίς να παίρνουν πρωτοβουλίες,
και τρίτον,
σε αυτούς που είναι μέσα σε όλα, που θέλουν να απαντούν όλο αυτοί και καταλαμβάνουν μια τεράστια θέση μέσα στην τάξη.

Βασικά ο στόχος του σχολείου είναι να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες που θα βοηθήσουν τον κάθε μαθητή να προσαρμοστεί στο σχολικό περιβάλλον, να πετύχει δηλαδή εκπαιδευτικά, πράγμα που προαναγγέλλει τόσο την επαγγελματική του επιτυχία, όσο και την ολοκλήρωση του σαν πολίτη.

Το σχολείο λοιπόν δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά και να πραγματοποιήσει τους
στόχους του, εάν δεν πυροδοτεί κάθε στιγμή, μέσα από τον τρόπο που λειτουργεί, την συμμετοχή του μαθητή με τέτοιο τρόπο ώστε ο μαθητής να μην καταλαμβάνει μια παθητική θέση και ρόλο μέσα στη τάξη, αλλά σιγά σιγά να τον βοηθήσει να γίνει ένας βασικός παίχτης του εκπαιδευτικού συστήματος. Να πάρει δηλαδή την θέση που του αρμόζει. Αυτή η λειτουργία του σχολείου, αλλά και της τάξης δημιουργεί την ευχαρίστηση μέσω της επιτυχίας στο μαθητή και καθορίζεται σαν η απαρχή της πρόληψης για οτιδήποτε μπορεί να προσβάλει την ψυχική αλλά και σωματική του υγεία.

Από την στιγμή που το σχολείο ποντάρει για την λειτουργία του στην συμμετοχή του μαθητή, τότε μόνο μπορεί να τον βοηθάει να πάρει την θέση του ανάμεσα στην ομάδα των μαθητών, που σημαίνει την επικύρωση και επιβεβαίωση του εαυτού του μέσω της αποδοχής, παρέχοντας του την δυνατότητα να αποκτήσει την δική του γνώμη πάνω στην πραγματικότητα και να είναι ελεύθερος και ασφαλής να την εκφράσει.

Μόνο μέσω της συμμετοχής ο μαθητής αποκτά τον σεβασμό προς τον εαυτό του, αλλά και προς τους άλλους, με τρόπο τέτοιο ώστε ο χώρος της τάξης να γίνει ένας χώρος έκφρασης και κατάχτησης της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης του.

πίνακας: Mihoubi A. Azeddine

Σχόλια

Ο χρήστης Δια Βίου Ανέλιξη ΚοινΣΕπ είπε…
παντα χρήσιμη η άποψη οταν ακουγεται
καλή εβδομάδα
Ο χρήστης Λάμπρος Κερεντζής είπε…
Ευχαριστώ να είσαι καλά

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα