Υπάρχουν στιγμές…



Υπάρχουν στιγμές που αίσθηση των ορίων περιπλέκεται.
 Χάνεται το διαχωριστικό ανάμεσα στους άλλους και σε εμάς. 
Ένα βιασμένο χαμόγελο παίρνει την θέση του εαυτού. 
Την θέση του προσώπου εναλλασσόμενες μορφές που ζητάν να επιβιώσουν μέσα από εμάς.

Η ιστορικότητα της οικογένειας σβήνει το προσωπικό χρόνο, 
καλύπτει την ιδιωτικότητα μας.

 Υπάρχουν στιγμές που  η μαζική αντιμετώπιση της παρουσίας, μας κλειδώνει στο δωμάτιο των οικογενειακών ποινών και ανταμοιβών.
 Που χάνεται και η αίσθηση των ορίων του σώματος.

 Νιώθουμε ότι είμαστε το ίδιο το δωμάτιο, και ότι ο τοίχος γίνεται ένα ζαρωμένο μέτωπο από γδαρμένο σοβά που ματώνει αλλά δεν το βλέπει κανείς…

Κερεντζής Λάμπρος


Πίνακας: Aneta Solecka

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα