Η παιδική εργασία σήμερα.
μέρος πρώτον
παιδική εργασία 2

Νέα στατιστικά στοιχεία από το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO) (1)

Πρέπει να σημειωθεί ότι η παιδική εργασία αποτελεί ένα κομμάτι του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο αριθμός των παιδιών κάτω των 14 ετών "οικονομικά ενεργός" κυμαίνεται μεταξύ 176 και 211 εκατ. ευρώ, συν τις εκατοντάδες των εκατομμυρίων παιδιών από 15-17 ετών.
Παρά τη σταδιακή μείωση, η διατήρηση της παιδικής εργασίας σε αυτή την κλίμακα, υφίσταται ακόμα, λόγω των περιορισμών που αντιμετωπίζουν οι πολιτικές για το σχολείο και κυρίως η διατήρηση της φτώχειας (2,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι επιβιώνουν με λιγότερο από δύο δολάρια την ημέρα και ένα δισεκατομμύριο υποφέρουν από την πείνα).
Τα παιδιά μέσω της εργασίας τους συμβάλουν στην ζωή των οικογενειών τους, απασχολούμενα σε διάφορους τομείς ή παιρνοντας μέρος στις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις στον τομέα της παραοικονομίας (πλανόδιους πωλητές, οι συσκευές διαλογής απορριμμάτων ...), η συμβολή τους μπορεί να φθάσει έως και 20% ή 25% του εισοδήματος της οικογένειας . Στις κοινωνίες του Νότου, όπου η έλλειψη κοινωνικής προστασίας, και η ύπαρξη χαμηλών εισοδημάτων, η παρουσία των εργαζόμενων παιδιών μετριάζει την ανασφάλεια των οικογενειών είναι επίσης εν μέρει μετριάσουν την ανασφάλεια των οικογενειών: η απώλεια της δραστηριότητας ή από την αναχώρηση του επικεφαλής της οικογένειας, ή από την ανεπάρκεια της σοδειάς, ή από φυσική καταστροφή, ή την παρουσία μιας νόσου ή άλλων κινδύνων για τη ζωή, όλα αυτά είναι αρκετά για να εισάγουν τα παιδιά στον σκληρό κόσμο της εργασίας.
Ως εκ τούτου, η οικονομική κρίση ενδέχεται να αυξήσει περαιτέρω τον αριθμό των ενεργών παιδιών, επιδεινώνοντας την επισφαλή εργασία των ενηλίκων. Η ΔΟΕ εκτιμά ότι μεταξύ 2008 και 2009, 41-109000000 ενεργητικού πληθυσμού έχουν ενταχθεί στις τάξεις των ευάλωτων εργαζομένων, των οποίων ο αριθμός είναι τώρα κοντά στο 1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το ήμισυ του εργατικού δυναμικού του κόσμου (2).

Ήδη από το 1998, η ασιατική κρίση οδήγησε σε αύξηση της εγκατάλειψης του σχολείου και ο αριθμός των ενεργών παιδιών στις Φιλιππίνες, την Ταϊλάνδη και την Ινδονησία μεγάλωσε, και σήμερα τα ίδια αποτελέσματα θα μπορούσαν επίσης να προκύψουν. "Από την κατάρρευση του Ντουμπάι. Παρατηρούνται για παράδειγμα, λέει ο Kailash Satyarthi, ο οποίος ηγείται στο Νέο Δελχί, του συνασπισμού στη Νότια Ασία κατά της υποτέλειας των παιδιών (SACCS), ότι η Ινδία και το Πακιστάν έχουν πίσω χιλιάδες μετανάστες εργάτες που είχαν την υποστήριξη των οικογενειών τους από το εμιράτο. Χωρίς δουλειά, σίγουρα θα επιδιώξουν και θα ζητήσουν τα παιδιά τους να βοηθήσουν για την επιβίωση των οικογενειών τους.
Εάν η παιδική εργασία αυξάνεται σε περιόδους κρίσης, με την επιστροφή της ευημερίας, η παιδική εργασία θα ήταν φθίνουσα, όπως θα πίστευε κανείς; Δεν είναι τόσο απλό: οι καρποί της ανάπτυξης εξακολουθούν να είναι άνισα κατανεμημένοι. Πουθενά η οικονομική άνθηση της δεκαετίας του 2000 δεν ήταν σε θέση να ξεπεράσει τις βαθιές τσέπες της φτώχειας, οι οποίες αποτελούν πραγματικές δεξαμενές εργαζομένων παιδιών. Αρκεί να δει κανείς τις χώρες όπου η οικονομία δεν ήταν ποτέ τόσο ευημερούσα, όπως στην Ασία, όπου περισσότερα από 96 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 14 ετών εξακολουθούν να εργάζονται.
Στην πραγματικότητα, το φαινόμενο αυτό δεν έχει σχέση με το βαθμό οικονομικής ανάπτυξης και τα επίπεδα εισοδήματος και της ευημερίας των κατοίκων μιας χώρας. Αποτελεί ακόμη ένα σχετικό δείκτη του βαθμού ευαισθησίας των ατόμων στις οικονομίες που θεωρούνται δυνατές. Κοινωνικές ομάδες, αναγκάζονται να βάλλουν τα παιδιά τους στην εργασία, ενέργεια η οποία είναι αποτέλεσμα του αποκλεισμού της μόνιμης ευημερίας, που συνδυάζουν τη φτώχεια, το χρέος, τον αναλφαβητισμό και την έλλειψη κοινωνικής προστασίας. Δηλαδή εκατοντάδες εκατομμύρια των αστικών ανέργων, ακτημόνων αγροτών χαμένων μέσα στις φτωχογειτονιές των πόλεων, φτωχών εργαζομένων, εσωτερικών μεταναστών με παιδιά εκτός σχολείων, μονογονεικές οικογένειες και μέλη εθνικών μειονοτήτων ή μέλη από χαμηλότερες κάστες .

Η ευπάθεια των πληθυσμών αυτών, ανοίγει την πόρτα σε όλες τις μορφές εκμετάλλευσης,
Ορισμένα από τις οποίες είναι ακραίες ( δουλεία των παιδιών έναντι του χρέους των γονέων, λαθρεμπορίο). Στην Ινδία, για παράδειγμα, οι αγρότες βαμβακιού στην ευημερούσα περιοχή του Γκουτζαράτ αποστέλουν μεσαζόντες να στρατολογίσουν παιδιά από φτωχές φυλετικές γειτονικές περιοχές του Rajasthan . Στη Νικαράγουα και την Ονδούρα επίσης τα παιδιά των αυτοχθόνων μειονοτήτων γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης στα ορυχεία, δήλωνει η ΔΟΕ, ενώ στη Βραζιλία, τις διαδρομές της διακίνησης παιδικής εργασίας περνά από τη φτωχή βοριοανατολική περιοχή της χώρας.

Στην πραγματικότητα, η παιδική εργασία εξακολουθεί να υφίσταται, κυρίως επειδή αποδεικνύεται χρήσιμη σε ένα οικονομικό μοντέλο που βασίζεται σε περικοπές του κόστους εργασίας.
Ο πολύ χαμηλός μισθός των παιδιών - περίπου το ήμισυ του μισθού των ενηλίκων, και ακόμα κάτω από το νομιμό ελάχιστο - ενθαρρύνεται σε τομείς έντασης εργατικού δυναμικού για χρήση στην κατασκευή με χαμηλή ειδίκευση (χειροτεχνία, τούβλο, τοποθετήσεις ...).

Η χρήση αυτού του ευέλικτου εργατικού δυναμικού, υπάκουου και χαμηλού κόστους, πράγμα που αντανακλάται επίσης σημαντικά στο προφίλ των εθνικών οικονομιών.
Στο δέκατο ένατο αιώνα στην Ευρώπη, αυτός συνοδευόταν από τη βιομηχανική επανάσταση στις διαδικασίες εξόρυξης και κλωστοϋφαντουργίας. Αυτό αληθεύει ακόμη σήμερα: στις χώρες εξαγωγής, η παιδική εργασία να είναι χρονίος παρόντας στην παραγωγή των πρώτων υλών, ζωτικής σημασίας, όπως οι καλλιέργειες σε μετρητά (κακάο, καπνό, βαμβάκι, καφές ...) στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Ασία, καθώς και στην εξόρυξη των λίθων και μετάλλων. Σύμφωνα με τη ΔΟΕ, περισσότερα από ένα εκατομμύριο παιδιά 5-17 ετών (κορίτσια περιλαμβάνομένων) που εργάζονται σε μεταλλεία χρυσού, αλάτι, άνθρακα, γύψο ή τα διαμάντια.
Στις αναδυόμενες χώρες της Ασίας, αυτό το είδος εργασίας αγκαλιάζει τις πρόσφατες οικονομικές εξελίξεις, που λειτουργεί μια μερική μετατόπιση από τη γεωργία στη βιομηχανία και τη βιομηχανία στον τριτογενή τομέα. Η εξόρυξη και η παραγωγή (υφάσματα, φως της μηχανικής, γυαλί, τούβλο ...) χρησιμοποιούν εργαζομένους κάτω των 14 ετών, συχνά από τις φτωχές αγροτικές περιοχές στην Ινδία και το Μπαγκλαντές, ενώ στην Καμπότζη και την Κίνα χρησημοποιούν παιδιά ηλικίας λιγότερο από 16 χρονών , ακόμα και η κατασκευάστρια εταιρεία υπολογιστών Apple έχει αναγνωρίσει, το Φεβρουάριο του 2010, τη παρουσία των περίπου εργαζομένων 15 χρονών στα εργοστάσια συναρμολόγησης της στην Ασία.
Συνεχίζεται.....

Σχόλια

Ο χρήστης Καλυψώ είπε…
ευαισθητο το θεμα σου
Λαμπρο!!
εγω απλα να πω πως ειμαστε
ολοι μας υπευθυνοι για αυτο το φρικτο εγκλημα..

καληνυχτα να εχεις..:):)
Ο χρήστης Λάμπρος Κερεντζής είπε…
Καλημέρα καλυψω

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα