Οικογένεια και Οικογενειακές σχέσεις Ψυχολογία - Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία

Εκεί στην προ-εφηβεία ξεκινούσαν με υπερηφάνεια το μάλπουρο. Στην εφηβεία... το αλκοόλ συνόδευε την νικοτίνη. Μετά “πίνανε” κανένα τσιγαριλίκι. Άλλοι πηγαίναν κατευθείαν στην χημεία, στα “κουμπιά”, τα χάπια. Μπουμβλε, ύπνους, τρυπάκια σε κάτι πάρτι που κουβαλιόνταν με την παρέα. Πολλές φορές τα παίρναν όλα μαζί. Έτσι ξεκινούσε το μαρτύριο που φαινόταν ευδαιμονία. Κάποια στιγμή... κάποιος κουβαλούσε την ηρωίνη στην παρέα και από τότε άρχισαν σιγά, σιγά να ξανοίγονται με μεγαλύτερη σιγουριά... στο πέλαγος των ψευδαισθήσεων. Το απρόσμενο βάθος του, τους φόβιζε αλλά και τους καλούσε συγχρόνως. Πρώτα από την μύτη, μετά αλουμινόχαρτο και στο τέλος βελόνα. Πολλά μπορούν να σε κάνουν να περάσεις σε αυτή στη βελόνα. Κατ΄ αρχάς η έλλειψη χρήματος. Αν δεν έχεις πολλά λεφτά τότε κοιτάς να την ακούσεις περισσότερο με τα λιγότερα. Μετά το βάρεμα πάει κατευθείαν, στην καρδιά! Το φλας σε “στέλνει” που λένε... δεν περιμένεις καθόλου.!! Στην αρχή δεν ξέρεις, κάθεσαι να σου την ρίξουν. Αφήνεις τη...

Σήμερα θα μου επίτρεψε τε να ασχοληθώ με την πολιτική και ιδίως με την παραγωγή κοινωνικού νοήματος που καθορίζει την μορφή της καθημερινότητας του πολίτη και ορίζει τον τρόπο που “βλέπει” τα πράγματα. Όπως γράφει η Ιωάννα Τσιβάκου η οποία διδάσκει Θεωρία Οργάνωσης και Διοίκησης στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. “Η αυτοαναφερόμενες συνειδησιακές διεργασίες στην επαναληπτική αναφορά νοηματικών παρατηρήσεων ή διακρίσεων, η συνείδηση τις αντλεί και επεξεργάζεται από μια κοινωνικά κατασκευασμένη δεξαμενή νοήματος... Άρα το δρών άτομο προκειμένου να προβεί στο εννοιολογικό ενέργημα είναι υποχρεωμένο να επιλέξει από το κοινωνικό νόημα τις αντιστοιχούσες στο περιεχόμενό του γλωσσικές μορφές και σημασίες... Γι' αυτό, είναι σωστό να λέγεται πως τα εννοιολογικά ενεργήματα αναπτύσσονται μέσα σε ένα κοινοτικό ορίζοντα προσδοκιών, ο οποίος επηρεάζει την πρόθεση κατευθύνοντας την προς τις σημασίες που αυτό ήδη περικλείει. Η επίδραση των συλλογικώ...

διαμεσολάβηση 2 Οριοθέτηση του αντικειμένου Στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε γενικά για την διαμεσολάβηση και το ρόλο του διαμεσολαβητή, σε αυτό θα επικεντρωθούμε στην διαμεσολάβηση σαν οικογενειακή λειτουργία. Κατ' αρχάς καλό είναι να γνωρίζουμε ότι σε μια ευρύτερη διάσταση της έννοιας της διαμεσολάβησης, όλοι είμαστε διαμεσολαβητές του “άλλου” στην σχέση του με τον κόσμο, καθώς και οι “άλλοι” γίνονται διαμεσολαβητές για εμάς. Όλοι παρέχουμε μέσα από την σχέση μας με τον “άλλον”, ένα τρόπο να βλέπει και να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μέσα από εμάς, καθώς και εμείς μέσα από αυτόν. Όλοι αποτελούμε τον συμφιλιωτικό παράγοντα για τον “άλλον” με τον κόσμο, καθώς αντιπροσωπεύουμε ένα κομμάτι του. Η επαφή του μαζί μας, ή η δικιά μας μαζί του αποτελεί τον διακανονιστικό παράγοντα με τα άλλα του κομμάτια. Η διαμεσολάβηση, ποιο γενικά, αποτελεί το περιεχόμενο των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των υποκειμένων. Επίσης αποτελεί το περιεχόμενου ενός διαλόγου όπου το κάθε μέλος λειτουργεί ...

Η λέξη ρόλος προέρχεται από την μεσαιωνική λατινική λέξη rotolus, που σημαίνει ένα χαρτί τυλιγμένο κυλινδρικά πάνω στο οποίο, υπήρχε ένα γραφτό κείμενο, το οποίο στην περίπτωση του θεάτρου, ήταν τα λόγια τα οποία έπρεπε να απαγγείλει ο ηθοποιός που συμμετείχε σε μια παράσταση. Με την έννοια της κοινωνικής λειτουργίας χρησιμοποιήθηκε το ΧΙ αιώνα Από τότε , μολονότι ο ρόλος διατήρησε πάντα τις πρώτες του έννοιες, πολλές άλλες προστέθηκαν όπως: χαρακτήρας (θεατρικό πρόσωπο) παρουσιαζόμενος από ένα ηθοποιό, μάσκα, στάση συμπεριφοράς, τρόπος λειτουργίας μέσα σε ένα σύνολο και τελικά κοινωνικός ρόλος. Ωστόσο, μέσα σε όλες αυτές τις σημασίες, ο όρος διατηρεί μια καθαρά θεατρική έννοια, που είναι όμως δυσδιάκριτη μέσα στην έννοια του κοινωνικού ρόλου, ο οποίος καθορίζει, άλλοτε μεν την στάση συμπεριφοράς ενός ατόμου, ΄άλλοτε δε την λειτουργική του αξία για την κοινωνία Οι δύο αυτές σημασίες καθορίζουν το ρόλο διφορούμενο, επιτρέποντας του να “παίζει” σε πολλά επίπεδα συγχρόνως, δηλαδ...

Διαμεσολάβηση 1 Ορισμός Η διαμεσολάβηση είναι μια τέχνη, μια τεχνική των ανθρωπίνων σχέσεων για την καλυτέρευσή τους. Η χρήση του όρου εκτείνεται σε διάφορους επιστημονικούς τομείς, όπως η ψυχολογία, η νομική, η κοινωνιολογία,η ανθρωπολογία, η φιλοσοφία και οπωσδήποτε στην οικονομία και την πολιτική. Έχει σχέση με την εξεύρεση ενός τρόπου ή μέσου το οποίο βοηθά να λυθεί ένα πρόβλημα, ή να διευκολυνθεί μια κατάσταση, να γεφυρώσουμε ένα χάσμα που έχει δημιουργηθεί στην σχέση των ανθρώπων. Σύμφωνα με τον κ. Μπαμπινιώτη η διαμεσολάβηση ορίζεται ως «παρέμβασης ανάμεσα σε πρόσωπα, ομάδες, κράτη κτλ. για επίλυση διαφορών ή επίτευξη συμφωνίας» Η διαμεσολάβηση λοιπόν σαν επιστημονικός όρος έρχεται να καλύψει όλα σχεδόν τα πεδία των κοινωνικών επιστημών στην προσπάθεια της να εκφράζει την ανάγκη των κοινωνιών για την επίλυση προβλημάτων με στόχο την ανάπτυξή τους. Τη διαμεσολάβηση την συναντούμε σε όλες τις μορφές κοινωνικών σχέσεων, όπως στην οικογένεια, στην εκπαίδευση, στην εργασί...

Έρχεσαι από έναν κόσμο απλό, τέλειο, απέραντο και παντοτινό και έχεις μπροστά σου μια ζωή γεμάτη ερμηνείες, αντιφάσεις, διαιρέσεις και πεποιθήσεις, που χαρακτηρίζουν εμάς τους «μεγάλους». Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σε βοηθήσω να με καταλάβεις και αν το επιθυμείς, και είσαι αρκετά πεισματάρα όπως είμαι εγώ, να κρατήσεις κάτι από αυτή την συναρπαστική τελειότητα που κουβαλάς ακόμα μέσα σου. Σε λίγο οι ενήλικες, προκειμένου να σε «εντάξουν» στις τάξεις τους, θα σου διδάξουν τη μικρότητά τους. Θα σου μάθουν να μετράς με αριθμούς, να διαιρείς τα πάντα και να αξιολογείς το κάθε τι, βάζοντάς του ένα πρόσημο και έναν βαθμό, με βάσει έναν κατακερματισμένο, μικρόνοο και ατομοκεντρικό τρόπο αντίληψης. Συγχρόνως θα σου μάθουν να χρησιμοποιείς λεξούλες και να βάζεις μια ταμπέλα σε κάθε τι, ξεχωρίζοντάς το από το σύνολο. Θα μάθεις επίσης ότι κάθε λεξούλα κουβαλά και μια δική της χροιά αρνητική ή θετική. Έτσι ανάλογα με αυτό που σε εξυπηρετεί, θα χρησιμοποιείς πότε τη μία λέξη και πότε τη...

Πόσο δύσκολο μερικές φορές, είναι το βλέμμα των παιδιών μας όταν στρέφεται επάνω μας. Πόσο, το αισθανόμαστε εξεταστικό, ανταγωνιστικό, υποτιμητικό και σπάνια να μας κοιτάει με θαυμασμό και όταν το κάνει και πάλι δεν αισθανόμαστε καλά. Είναι ένα βλέμμα που πολλές φορές δεν το θέλουμε. Που προσπαθούμε να του ξεφύγουμε. Που νομίζουμε πως θα ανακαλύψει κάτι που κρύβουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό. Θυμώνουμε. Γινόμαστε σκληροί και σκληρές μαζί του. Τους ζητάμε να μας εξηγήσουν το γιατί μας κοιτάνε έτσι... Άλλες φορές τους ρωτάμε τι ζητάνε; Τι βλέπουνε; -Όχι πες μου τι βλέπεις; Και το λέμε με τέτοιο τρόπο που δεν θα μας απαντήσουν ποτέ. Δεν τους δίνουμε το δικαίωμα να μας απαντήσουν διότι... δεν την θέλουμε την απάντηση... δεν την μπορούμε Δεν την μπορούμε διότι νιώθουμε ότι βλέπουν αυτό που εμείς δεν θέλουμε να δούμε! Το βλέμμα αυτό μας τρυπάει. Πάει ίσα μέσα στην καρδιά μας. Σε αυτά που κρύβουμε. Κάτι βλέπει εκεί μέσα, μέσα μας. Κάτι βλέπει που εμείς δεν θέλουμε να το δει κανείς, ού...

Εισαγωγή Στο προηγούμενο άρθρο ασχοληθήκαμε με την Μαγική σκέψη σαν μια διανοητική λειτουργία η οποία εκφράζει σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο την προσπάθεια επηρεασμού, αλλά και ελέγχου της καθημερινότητας. Σαν συμπεράσματα είπαμε: α) Ότι η μαγική σκέψη αποτέλεσε μορφή προσέγγισης της πραγματικότητας από τον πρωτόγονο άνθρωπο, όπως αποτελεί το τρόπο με το οποίο το παιδί προσεγγίζει διανοητικά την δική του πραγματικότητα. Επίσης είπαμε ότι αποτελεί, κάτω από ορισμένες συνθήκες, μορφή προσέγγισης της πραγματικότητας για τον σύγχρονο πολίτη. β) Ότι εκφράζει την επιθυμία της παρουσίας μιας δύναμης, η οποία δεν εξηγείται φυσιολογικά, όμως είναι εκεί για να δημιουργήσει μια ψευδή διέξοδο στο υποκείμενο που αισθάνεται ανήμπορο να αντιμετωπίσει μια δυσάρεστη πραγματικότητα. γ) Και τέλος, το μέτρο είναι αυτό που θα μας καταδείξει το μέγεθος και την μορφή λειτουργίας της μαγικής σκέψης σαν στοιχείο που προάγει την πραγματικότητα ή την εμποδίζει. Με αυτές τις σκέψεις εισερχό...

Ορισμός Η μαγική σκέψη εκφράζει την προσπάθεια του υποκειμένου να ερμηνεύσει την αιτία ενός φυσικού γεγονότος αποδίδοντας του μια σημασία, η οποία δε έχει σχέση με την πραγματικότητα. Η μαγική σκέψη έχει σχέση λοιπόν με δυνάμεις οι οποίες ξεπερνάν την φυσική εξέλιξη των καταστάσεων και καταλαμβάνουν το χώρο του υπερφυσικού και της δεισιδαιμονίας. Η μαγική σκέψη, προβάλλει επίσης την τάση του υποκειμένου να ικανοποιήσει κάποια επιθυμία του, ξεπερνώντας τις αντικειμενικές δυσκολίες με την δύναμη της σκέψης, χωρίς να επέμβει πρακτικά. Η ψυχολογία υποστηρίζει ότι η μαγική σκέψη είναι μια προσπάθεια να υπερνικηθεί το άγχος του αγνώστου. Έρευνες Ο φιλόσοφος,κοινωνιολόγος και ανθρωπολόγος Leny-Bruhl περιέγραψε και παρομοίωσε την μαγική σκέψη σαν μια προσπάθεια του πρωτόγονου ανθρώπου να δώσει νόημα και να κατανοήσει το κόσμο εκφράζοντας το τότε υποσυνείδητό του. Σύμφωνα με τον Pascal Boyen ψυχολόγο και ανθρωπολόγο στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον η μαγική σκέψη έχει σαν βάση ...

Σήμερα θα ήθελα να σας παρουσιάσω το πρώτο συλλογικό άρθρο που "γράψανε" φίλοι μου στο facebook Vicky Deli, Αναστάσιος Σαμιώτης, Πηνελόπη Κουτσούρη, Μαρία Οικονομοπούλου, Σπύρος Σιμεγιάτος, προσπαθώντας να απαντήσουν στο ερώτημα που έθεσα και ήταν: "Πότε κατά την γνώμη σας η γονεϊκή σχέση, μπορεί να προσφέρει τα απαιτούμενα συναισθηματικά εφόδια για να αισθανθεί το παιδί την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση, που έχει ανάγκη για να πορευτεί μόνο του στην ζωή;; " ...Και τους οποίους ευχαριστώ πολύ για την δημιουργική συμβολή τους H γονεϊκή σχέση Πάντα η γονεϊκή σχέση είναι μια παιδαγωγική σχέση. Πάντα ένας γονέας είναι ένας εν δυνάμει παιδαγωγός για το παιδί του και πρέπει να το έχει υπ' όψιν του συνεχώς ( Κερεντζής Λάμπρος ) Από την πρώτη στιγμή λοιπόν που το παιδί έρχεται στην ζωή, ο γονέας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής του. Μέσα από την παρουσία του, νιώθει, αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει. ( Vicky Deli ) Έτσι η συναισθηματική υποστήριξη, ση...