Η διαμεσολάβηση


Διαμεσολάβηση 1

Ορισμός

Η διαμεσολάβηση είναι μια τέχνη, μια τεχνική των ανθρωπίνων σχέσεων για την καλυτέρευσή τους. Η χρήση του όρου εκτείνεται σε διάφορους επιστημονικούς τομείς, όπως η ψυχολογία, η νομική, η κοινωνιολογία,η ανθρωπολογία, η φιλοσοφία και οπωσδήποτε στην οικονομία και την πολιτική. Έχει σχέση με την εξεύρεση ενός τρόπου ή μέσου το οποίο βοηθά να λυθεί ένα πρόβλημα, ή να διευκολυνθεί μια κατάσταση, να γεφυρώσουμε ένα χάσμα που έχει δημιουργηθεί στην σχέση των ανθρώπων.

Σύμφωνα με τον κ. Μπαμπινιώτη η διαμεσολάβηση ορίζεται ως «παρέμβασης ανάμεσα σε πρόσωπα, ομάδες, κράτη κτλ. για επίλυση διαφορών ή επίτευξη συμφωνίας»

Η διαμεσολάβηση λοιπόν σαν επιστημονικός όρος έρχεται να καλύψει όλα σχεδόν τα πεδία των κοινωνικών επιστημών στην προσπάθεια της να εκφράζει την ανάγκη των κοινωνιών για την επίλυση προβλημάτων με στόχο την ανάπτυξή τους. Τη διαμεσολάβηση την συναντούμε σε όλες τις μορφές κοινωνικών σχέσεων, όπως στην οικογένεια, στην εκπαίδευση, στην εργασία, και εν γένει την κοινωνική ζωή.

Ο ρόλος του διαμεσολαβητή

Η διαμεσολάβηση παίρνει σάρκα και οστά μέσω του διαμεσολαβητή. Ο διαμεσολαβητής είναι ο επαγγελματίας των σχέσεων. Βασικός σκοπός της παρουσίας του, όπως είπαμε, είναι η επίλυση προβλημάτων. Προβλημάτων τα οποία έχουν να κάνει με κράτη, εταιρίες, ιδρύματα, οργανισμούς, οικογένειες και που αφορούν, την διεύθυνση διαβουλεύσεων, διαπραγματεύσεων, συγχώνευση οργανισμών, προσπάθεια αλλαγών, πάρσιμο αποφάσεων, εύρεση της δημιουργικότητας.

Ο διαμεσολαβητής διακρίνεται από αντικειμενικότητα, και χρειάζεται σημαντική γνώση των ορίων κάθε κατάστασης. Ο ρόλος του δεν έγκειται στο να παίρνει αποφάσεις, αλλά να βοηθάει στην κατανόηση των δεδομένων για να μπορεί ο άλλος να πάρει μια απόφαση.

Η ισχύς του λοιπόν περιορίζεται στην ικανότητα της επικοινωνίας και τη δυνατότητα που παρέχει ο τρόπος λειτουργίας του ώστε να εκφραστούν οι γνώμες των μελών κάθε διαπραγμάτευσης και όχι να επικρατήσει η δικιά του. Απαραίτητα στοιχεία του διαμεσολαβητή είναι η αμεροληψία, ο σεβασμός και τέλος η προστασία του άλλου.

Ο διαμεσολαβητής λοιπόν πρέπει να στηρίζεται στην αντικειμενικότητα, τον σεβασμό, την προσοχή και το ενδιαφέρον για να μπορέσει να βοηθήσει στην επιτυχή έκβαση μιας διαπραγμάτευσης είτε αυτή έχει σχέση με διαφορές κρατών είτε με διαφορές μελών μιας οικογένειας.

Κερεντζής Λάμπρος

Στο επόμενο:
Διαμεσολάβηση και Οικογένεια, ή η Οικογένεια διαμεσολαβητής

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα