Ηγεμονία, ή, η συνωμοσία του φυσιολογικού.

Όπως διατυπώθηκε από τον Ιταλό πολιτικό, οικονομολόγο και ακτιβιστή Antonio Gramsci (1978 ), ο όρος ηγεμονία περιγράφει την διεργασία κατά την οποία ιδέες, δομές και πράξεις που γίνονται αντιληπτές από την πλειοψηφία των ανθρώπων ως εντελώς φυσιολογικές και ικανές να λειτουργήσουν υπέρ αυτών είναι στην πραγματικότητα κατασκευασμένες και διαδεδομένες από ισχυρές μειοψηφίες συμφερόντων με σκοπό να προστατευτεί με το καλύτερο τρόπο το status quo που προωθεί αυτά τα συμφέροντα.

Η ειδοποιός διαφορά της ηγεμονίας είναι ότι με το χρόνο υιοθετείτε σε βάρος και γίνεται μέρος του πολιτισμικού αέρα που αναπνέουμε. 

Κανείς δεν μπορεί να αποκαλύψει τα πέπλα της καταπίεσης και να καταδείξει μια αναγνωρίσιμη ομάδα ή ομάδες ανθρώπων τους οποίου θα κατηγορήσουμε ως υποκινητές μιας συνειδητής συνωμοσίας με στόχο να φιμώσει τους ανθρώπους και να τους στερήσει τα πολιτικά δικαιώματα. 

Αντίθετα, οι ιδέες και οι πρακτικές της ηγεμονίας γίνεται τμήμα και μέρος της καθημερινής ζωής -οι αποκτηθείσες γνώσεις, οι συμβατικές σοφίες ΄ή οι τρόποι κοινής λογικής με τους οποίους αντιλαμβανόμαστε και ταξινομούμε τον κόσμο και τους οποίους θεωρούμε δεδομένους. Αν εδώ υπάρχει συνωμοσία είναι η συνωμοσία του φυσιολογικού.

Απόσπασμα από το άρθρο 

του

Stefen D. Brookfield

με τίτλο

Η μετασχηματίζουσα μάθηση ως κριτική της ιδεολογίας

από το βιβλίο

“Η μετασχηματίζουσα μάθηση”

Πίνακας: Alex Gross

http://www.ufunk.net/artistes/alex-gross-future-tense/