Ψυχολογικά τραύματα
των παιδιών από τον πόλεμο
Αν και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και τα διακαιώματα του ανθρώπου ισχυρίζονται ότι παρέχουν εγγυήσεις για την προστασία των παιδιών, δυστυχώς αυτά ευρίσκονται εμπλεκόμενα σε κάθε πολεμική σύρραξη. Κάθε μέρα χιλιάδες άμαχοι τραυματίζονται ή σκοτώνονται στην διάρκεια ενόπλων συγκρούσεων και περισσότερο από τους μισούς αυτούς θανάτους, έχουν σαν θύματα αθώα παιδιά. Τα παιδιά δεν αποτελούν μόνο θύματα ενόπλων συρράξεων σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε αυτόν και χρειάζονται βοήθεια λόγω της σωματικής και ψυχολογικής τους ανωριμότητας .
Τα παιδιά, κατά τις περιόδους πολέμου εκτίθενται με διαφορετικούς τρόπους.
Σαν ορφανά,
σαν εξαφανισθέντα,
χωρισμένα από τους γονείς τους,
εξόριστα μέσα στην χώρα τους,
κακοποιημένα ( σωματική, ψυχολογική και σεξουαλική βία..)
με στρατολόγηση σαν στρατιώτες,
σε καταναγκαστικά έργα.
Το απομονωμένο παιδί είναι εύκολη λεία για κάθε είδους εκμετάλλευση.
Σε περιόδους συγκρούσεων, χιλιάδες γονείς και παιδιά χωρίζουν, χωρίς να γνωρίζουν τι συνέβη στο καθένα Η έλλειψη δομών προκαλεί μέρα με την ημέρα μεγαλύτερη ανασφάλεια η οποία εννοεί την αύξηση της βίας ή την βομηχανία του οργανωμένου εγκλήματος για το οποίο τα παιδιά που έχουν χωρίσει από τους γονείς είναι ιδιαίτερα ευάλωτη λεία:
από την εμπορία παιδιών,
τις συμμορίες των δρόμων,
την πορνεία,
την δουλεία.
Πέρα από την συνηθισμένη σε αυτές τις περιπτώσεις σεξουαλική κακοποίηση, κατά την διάρκεια του πολέμου, ο βιασμός της κόρης, της συζύγου, της μητέρας του εχθρού αποτελεί όπλο το οποίο στοχεύει να μειώσει και να προσβάλλει ολόκληρη την κοινότητα.
Ο βιασμός, ανεξάρτητα από το ρίσκο να προσβληθούν τα παιδιά από το Έιτζ, αποτελεί πριν από όλα, ένα κοινωνικό θάνατο του οποίου είναι θύματα τα παιδιά τα οποία μπορούν να υποφέρουν και μετά από τον πόλεμο, τον στιγματισμό της ομάδας που ανήκουν.
Τα απομονωμένα παιδιά έχουν μεγαλύτερο ρίσκο να είναι:
με βία στρατολογημένα, όπως είπαμε, σαν στρατιώτες,
ή να τύχουν παράνομων υιοθεσιών,
ή να ενταχτούν στις τάξεις των παράνομων μεταναστών,
ή να γίνουν μετανάστες που ζητάνε άσυλο.
Η θέση των “παιδιών στρατιωτών' είναι διφορούμενη. Το “παιδί-στρατιώτης” σκιαγραφείται σαν ένα παιδί ηλικίας κάτω από την ηλικία των 18 χρονών, το οποίο λαμβάνει μέρος σε μια στρατιωτική δύναμη ή μια ένοπλη ομάδα, συνεχώς ή κατά περιόδους.
Το πρόβλημα των “παιδιών-στρατιωτών” δεν είναι τωρινό, αλλά χρονολογείται από την αρχαιότητα, σήμερα όμως ο χαρακτήρας του τείνει να λάβει μοναδικές διαστάσεις Τα παιδιά μπορεί να αντιπροσωπεύουν το 50% των ενόπλων δυνάμεων στις οποίες συμμετέχουν και κορίτσια όσο και αν αυτό φαίνεται ότι δεν συμφωνεί με τις πεποιθήσεις που έχουμε μέχρι σήμερα.
Τα “παιδιά στρατιώτες” είναι επίσης περιζήτητα σαν εργατικά χέρια και υποτάσσονται εύκολα . Στρατολογούνται με την βία, ή αναγκαστικά για λόγους επιβίωσης Τα παιδιά γίνονται για λόγους εκδίκησης “καταπληκτικοί μαχητές”. Στοιχίζουν φθηνά, λιγότερο από έναν ενήλικα, περνάνε τις περισσότερες φορές απαρατήρητα από τον εχθρό όταν πρόκειται να συλλέξουν πληροφορίες και προσπαθούν να αποδείξουν την αξία τους στους μεγαλύτερους χωρίς να έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει την αξία της ζωής και του θανάτου. Είναι εύκολα στην χειριστικότητα των μεγάλων και υπακούν στις εντολές χωρίς ενδοιασμό.
Τα παιδιά διαλέγονται επίσης διότι μπορούν να χειριστούν πιο εύκολα τον ελαφρύ οπλισμό, ο οποίος δεν στοιχίζει ακριβά.
Συχνά ψυλοδαρμένα, συχνά κάτω από την επήρεια ναρκωτικών και απειλών, αναγκάζονται να παίρνουν μέρος σε βασανιστήρια και δολοφονίες ή συμμετέχουν σε σε αποστολές αυτοκτονίας. Επίσης χρησιμοποιούνται σαν αγγελιοφόροι, αχθοφόροι, φύλακες περιπολίας, μάγειροι, ακόμα και σαν ανιχνευτές ναρκών και πολλοί από αυτά μετατρέπονται σε σεξουαλικούς δούλους Ο στρατός ζητάει από αυτούς μια σιδερένια πειθαρχεία η οποία σε συνδυασμό με πολιτιστικές τελετουργίες τα μετατρέπουν σε πραγματικές “μηχανές θανάτου” αναίσθητες ως προς τον θάνατο και τον πόνο, χωρίς να μπορούν να ξεχωρίσουν το καλό, από το κακό.
“ Τα παιδιά–στρατιώτες” αποτελούν ένα πρόβλημα το οποίο:
από την μία
έχουν αναγνωριστεί σαν θύματα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο
και από την άλλη:
βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου για τις θηριωδίες τις οποίες διέπραξαν και οι οποίες επισείουν την ποινική τους ευθύνη.
Είναι πραγματικά αυτά υπόλογα;
Τα “παιδιά-στρατιώτες” είναι θύματα και δήμιοι ταυτόχρονα.
Τα "παιδιά-στρατιώτες" δεν χάνουν μόνο την παιδική τους ηλικία και την δυνατότητα να μορφωθούν σωστά, αλλά ρισκάρουν να πεθάνουν ή να τραυματιστούν και να μείνουν ανάπηρα. Επίσης μπορούν να υποστούν βαθιά ψυχολογικά τραύματα .
Περισσότερο όμως τα "παιδιά-στρατιώτες" αντιμετωπίζουν την κοινωνική απόρριψη των οικογενειών τους κάνοντας δύσκολη την κοινωνική τους επανένταξή.
Οι ζωές των “παιδιών στρατιωτών” όπως είδαμε, θυσιάζονται στο όνομα του πολέμου με διαφορετικούς τρόπους.
πηγή:
Σχόλια