Οι συναισθηματικές ανάγκες
της παιδικής ηλικίας
................Από τις πρώτες μέρες της ζωής του το παιδί έχει μια πρωταρχική ανάγκη να το αναγνωρίζουν και να το σέβονται για αυτό που είναι πραγματικά κάθε συγκεκριμένη στιγμή.
Όταν λέμε “για αυτό που είναι πραγματικά κάθε συγκεκριμένη στιγμή” αναφερόμαστε στα συναισθήματα και τις αισθητηριακές αντιλήψεις του παιδιού καθώς και στον τρόπο που εκφράζονται από την πρώτη κιόλας στιγμή της ζωής του
Μέσα σε μια ατμοσφαίρα σεβασμού και ανεκτικότητας για τα συναισθήματα του το παιδί στην φάση του αποχωρισμού, θα μπορέσει προοδευτικά να αποστασιοποιηθεί από την συμβιωτική σχέση με την μητέρα του και να κάνει τα απαραίτητα βήματα προς την κατεύθυνση της εξατομίκευσης και της αυτονομίας.
Αν και οι γονείς έχουν μεγαλώσει σε μια τέτοια ατμόσφαιρα, τότε μπορούν να παρέχουν πιο εύκολα στο παιδί τους τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του. Στην περίπτωση αυτή μπορούν να εξασφαλίσουν στο παιδί την προστασία αλά και την συναισθηματική σιγουριά που του είναι απαραίτητες προκειμένου να νιώσει εμπιστοσύνη.
Οι γονείς που ως παιδιά δεν έζησαν σε ένα τέτοιο κλίμα είναι και οι ίδιοι στερημένοι και σε όλη τους την ζωή θα συνεχίζουν ν' αναζητούν εκείνο που δεν μπόρεσαν να τους δώσουν οι δικοί τους γονείς τότε που έπρεπε- την παρουσία που θα τους καταλάβαινε, θα τους κατανοούσε και θα τους έπαιρνε στα σοβαρά.
Βεβαίως η αναζήτηση αυτή δεν μπορεί ποτέ να στεφθεί με απόλυτη επιτυχία γιατί συνδέεται με μια κατάσταση που ανήκει αμετάκλητα στο παρελθόν και, πιο συγκεκριμένα με την εποχή αμέσως μετά την γέννηση και με τα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας.
Αυτή η ανικανοποίητη και ασυνείδητη ( επειδή είναι απωθημένη) ανάγκη μπορεί να εξαναγκάσει ένα άτομο να επιδιώξει την ικανοποίηση της με υποκατάστατους τρόπους εφόσον αγνοεί την απωθημένη ιστορία της ζωής του.
Για κάθε γονέα ο πιο αποτελεσματικός τρόπος ικανοποίησης μέσω υποκατάστασης είναι τα ίδια του τα παιδιά. Το νεογέννητο ή το μικρό παιδί εξαρτάται απόλυτα από τους γονείς του και, εφόσον η φροντίδα τους είναι ουσιαστική για την επιβίωση του, θα κάνει ότι μπορεί για να μην τους χάσει. Από την πρώτη κι' όλας μέρα θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που διαθέτει για να το καταφέρει, όπως κάνει ένα μικρό φυτό που τρέφεται από τον ήλιο για να επιβιώσει
..............................................
πηγή: Alice Miller: Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας.
Σχόλια