Ο “κοινός λόγος”





Ο “κοινός λόγος” που εκφράζει τον “κοινό νου”, έχει την τάση να ντύνει κάθε καινούργια ιδέα με κάποια παλιά, κάθε τι νέο με τα ρούχα του παλιού. Μέσα από αυτή την λειτουργία της ομοιότητας του παρελθόντος με το μέλλον, μπορεί καλύτερα να κατανοήσει το παρόν.

Με αυτό τον τρόπο, δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα καινούργιο που να μην μοιάζει με κάτι παλιό, κάτι νέο με κάτι περασμένο. Δηλαδή ακόμα και αν υπάρξει κάτι νέο, διαφορετικό, ο ίδιος ο “κοινός λόγος” και το φαντασιακό του υπόβαθρο θα το συγκρίνει με κάτι παλιό, για να το φέρει στα μέτρα του και να αποκτήσει νόημα γι αυτόν.

 Έτσι ο “κοινός νους” κάνει δικό του κάτι νέο, μόνο όταν το απογυμνώσει από το καινούργιο νόημα και του αποδώσει το παλιό.

Επειδή ο κοινός λόγος που εκφράζει τον κοινό νου, είναι βιασμένος από την ρητορεία της εξουσίας, δεν έχει καταλάβει ότι το παλιό δεν είναι παρά το πτώμα ενός νοήματος καταδικασμένου στην μονοδιάστατη ύπαρξη της δυστυχίας του.

Δεν έχει καταλάβει ότι το παλιό είναι κρυμμένο στις καταθλιπτικές εκφράσεις ενός “κοινού λόγου” που υπερασπίζεται την αδιέξοδα επαναλαμβανόμενη εκδοχή της ζωής του, υποτιμώντας ότι καινούργιο φαίνεται στον ορίζοντα σαν να είναι παλιό. 

Κερεντζής Λάμπρος 

Πίνακας : Yue Minjun930 × 632 - melty.fr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα