Η ένταξη

Η αίσθηση του υπάρχω καταγράφεται σε σχέσεις οι οποίες αποτελούν τα ιστορικά σημεία της ζωή μας. Άνθρωποι που μας αγάπησαν και αγαπήσαμε καθρεφτίζονται μαζί μας εκφράζοντας την ύπαρξή μας μέσα από αυτούς και την ύπαρξή τους μέσα από εμάς. Χαμογελούν και μας κοιτάζουν καθώς πλησιάζουμε και απομακρυνόμαστε εμπλεκόμενοι σε καινούργιες σχέσεις που κουβαλάνε το παλιό ρυθμό τους ψάχνοντας αυτό που μάθανε από την πρώτη στιγμή της παρουσία μας στην γη: την αποδοχή.

Η αποδοχή εκφράζει την ανάγκη της ένταξης, την ανάγκη της συνύπαρξης στην ζωή. Η ένταξη στα βλέμματα των άλλων, στα λόγια τους, στις αγκαλιές τους. Η Ένταξη αποτελεί το πρελούδιο των αναπτυσσόμενων σχέσεων, την αναζήτηση της μουσικής αρμονία του “ανήκειν” στη ζωή. Χωρίς την αίσθηση ότι αποτελούμε ένα μέρος ενός όλου, η σημασία της παρουσίας μας γίνεται απουσία.

Ακόμα και η μοναχικότητα μας, η μοναξιά μας καθορίζεται από την απουσία της ένταξης, από την απουσία της αίσθησης ότι ανήκουμε σε ένα σύνολο. Η μοναξιά δεν είναι παρά η απουσία τους συνόλου που σηματοδοτεί την ύπαρξη σαν συνύπαρξη. Ο ψυχικός μαρασμός επέρχεται από την αποπομπή από το σύνολο του οποίου αποτελούσαμε μέρος. Η ατομικότητα λοιπόν δεν είναι παρά μια άλλη μορφή συλλογικότητας.

Η αίσθηση του υπάρχω φανερώνει την δύναμη της μέσα από την έκφραση ενός συνόλου που μας εμπεριέχει εμπεριέχοντας το. Μόνο μέσα από αυτό μπορούμε να κατανοήσουμε το εύρος αλλά και το βάθος του εαυτού. Έτσι ώστε ιστορία μας δεν είναι μια ατομική ιστορία, αλλά μια συλλογική που τέμνεται και αναπτύσσεται μέσα στο χρόνο με τις ιστορίες τον άλλων, διεκδικώντας την ένταξή της μέσα σε αυτές.

Κερεντζής Λάμπρος

Πίνακας:Hans Andersen Brendekilde