Λίγα λόγια για την... ΑΝΔΡΙΚH ΩΡΙΜOΤΗΤΑ.



Συγχέουμε συχνά την ωριμότητα με την ενηλικίωση Στα δεκαοχτώ θεωρείται κανείς άνδρας, ικανός για την απόκτηση πολιτικών δικαιωμάτων, έτοιμος για τον γάμο, την πατρότητα και τον πόλεμο. Ωστόσο ένας νέος αυτής της ηλικίας μοιάζει να βρίσκεται μακριά από την κατάσταση του ενηλίκου. Όχι μόνο δεν έχει ολοκληρώσει την απόκτηση της ανδρικής του ταυτότητας, αλλά απέχει πολύ από την τελευταία φάση: την φάση της συμφιλίωσης με την θηλυκότητα του, η οποία ορίζει το πραγματικό ανδρόγυνο.

Ο Γιουνγκ δεν υπήρξε ο μόνος ο πρώτος που κατέστησε αντιληπτή την δυαδικότητα της ψυχής ( animus/anima), είναι επίσης αυτός που επέστησε την προσοχή στις ηλικίες της ζωής και στην σημαντική καμπή των σαραντάρηδων.

Ο άνδρας πρέπει να διατρέξει το μισό της διαδρομής του για να φτάσει στην πλήρη ενηλικίωση, αργότερα από την γυναίκα. Σε αυτή την ηλικία, οι ανδρικοί κανόνες αλλάζουν. Λιγότερο προσηλωμένος στον εαυτό του, στην εξουσία και την επιτυχία του, ο άνδρας μπορεί να στραφεί προς τους άλλους, να εκδηλώσει την αφοσίωσή του και την τρυφερότητα του, καθώς και όλα όσα ονομάζουμε γυναικεία προτερήματα. Ίσως είναι ιδεώδης ηλικία για να γίνει πατέρας, αν πιστέψουμε στην έκφραση του Erik Erikson “ο χρόνος που χωρίσει την μια γενιά από την άλλη”.

Ο Daniel Levinson, που είχε κάνει αξιόλογες μελέτες για το κύκλο της αντρικής ζωής, πιστεύει ότι η ωριμότητα έρχεται ανάμεσα στα 18 και στα 40 χρόνια, σύμφωνα με μια διαδικασία που θέτει σε κίνηση αλλεπάλληλες φάσεις ακολουθούμενες από επανεξέταση ορισμένων όψεων του ανδρισμού.
Ανάμεσα στα 20 και 30 χρόνια, ο νέος πρέπει ακόμα να ελέγχει και να αναστέλλει την εσωτερική του θηλυκότητα. Ψάχνει να βρει τον εαυτό του έξω από το οικογενειακό περιβάλλον, αγωνίζεται να επιβληθεί στην επαγγελματική του ζωή, μετράει την αρρενωπότητα του με τα κριτήρια του ανταγωνισμού, της επιτυχίας, της αναγνώρισης του από τους άνδρες ως ομοίου τους και από τις γυναίκες ως κατακτητής.

Στα 30 χρόνια κατασταλάζει, αγωνίζεται και δουλεύει σκληρά για να επιβεβαιώσει τον ανδρισμό του. Στο διάστημα αυτής της μακράς περιόδου, κατά την οποία αποπερατώνεται η δόμηση της αντρικής του ταυτότητας, έχει την τάση να τη συγχέει με το σύνολο της προσωπικότητας του.

Κοντά στα 40 υποτίθεται πως έχει κάνει τις επιλογές του. Έχει φθάσει η ώρα του ανδρογυνισμού. Όπως λέει ο Daniel Levinson, ο άνδρας μπορεί τελικά να αρχίσει την διαδικασία της” αποστασιοποίησης”για να γίνει άνθρωπος με όλη την σημασία της λέξης...


Απόσπασμα από το βιβλίο
της
 Elisabeht Badinter
με τίτλο 
XY Η ΑΝΔΡΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα