Οικογένεια και Οικογενειακές σχέσεις Ψυχολογία - Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία

(του Έριχ Φρομ)  Υπάρχουν πολλοί πού πιστεύουν ότι οι άνθρωποι είναι πρόβατα.   Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι είναι λύκοι.  Και οι δυο πλευρές μπορούν να προβάλουν γερά επιχειρήματα για να υποστηρίξουν τις θέσεις τους. O ι άνθρωποι είναι «πρόβατα»;   Εκείνοι πού προτείνουν ότι οι άνθρωποι είναι πρόβατα, δεν έχουν παρά να τονίσουν το ότι οι άνθρωποι εύκολα επηρεάζονται για να κάνουν αυτό πού τούς λένε, έστω και αν αυτό είναι κακό για τούς ίδιους τούς εαυτούς τους. 'Ότι ακολουθούν τούς ηγέτες τους σε πολέμους πού δεν τούς προσφέρουν τίποτε άλλο από καταστροφή. Ότι πιστεύουν σε κάθε είδους ανοησία αν τούς την παρουσιάσουν αρκετά έντονα και αν υποστηρίζεται από δύναμη - από τις γεμάτες τραχύτητα απειλές των παπάδων και των βασιλιάδων μέχρι τις ήπιες φωνές κρυφών και φανερών υποκινητών. Φαίνεται ότι στην πλειονότητά τους οι άνθρωπου είναι μισοξύπνια παιδιά πού δέχονται εύκολα επιδράσεις, όντας πρόθυμα να παραδώσουν τη βούληση τ...

  Ο μύθος, που περιγράφεται στην Πολιτεία του Πλάτωνα, διηγείται πως σε ένα σπήλαιο, κάτω από τη γη, βρίσκονται μερικοί άνθρωποι αλυσοδεμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να δουν μόνο τον απέναντί τους τοίχο. Δεν μπορούν να κοιτάξουν ούτε πίσω, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Πίσω τους ωστόσο είναι αναμμένη μια φωτιά. Έτσι οτιδήποτε εκδηλώνεται πίσω από την πλάτη τους αναπαριστάνεται ως σκιά στον απέναντι τους τοίχο.  Επειδή οι άνθρωποι αυτοί σε ολόκληρη τη ζωή τους τα μόνα πράγματα που έχουν δει είναι οι σκιές των πραγμάτων, έχουν την εντύπωση ότι οι σκιές που βλέπουν πάνω στον τοίχο είναι τα ίδια τα πράγματα. Εάν όμως κάποιος από τους αλυσοδεμένους κατορθώσει να ελευθερωθεί, να βγει από τη σπηλιά και να ανέβει πάνω στη γη και, κάτω από το φως του ήλιου πλέον, δει τα πράγματα, θα καταλάβει την πλάνη στην οποία ζούσε όσο ήταν μέσα στη σπηλιά. Θα αντιληφθεί τότε ότι οι σύντροφοι του, που εξακολουθούν να βρίσκονται αλυσοδεμένοι στο σπήλαιο, ακόμη ζουν βυθισ...

   της Μπετίνας Ντάβου    Όταν - κοντά στο μέσον της ζωής μας, συνήθως- φουσκώνει ένα "πρώτο κύμα" απώλειας σημαντικών κι αγαπημένων μας προσώπων, αλλά εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε, τότε γίνεται χειροπιαστή η μεταφορά της ζωής σαν διαδρομή. Μια διαδρομή που ακατάπαυστα ο καθένας μας διασχίζει μέχρι το τέλος, μαζί με την επίγνωση πως, παρότι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι, δεν υπήρξαμε εντελώς μονάχοι στην διαδρομή.  Μια συνοδοιπορία είναι η ζωή. Μ' άλλους ανθρώπους διασταυρώνεσαι και χάνεσαι αμέσως, μ' άλλους βηματίζεις μικρές αποστάσεις κι αποχαιρετίζεσαι μόλις ο ένας απ' τους δύο αναγνωρίσει τον προορισμό του, μ' άλλους συνοδοιπορείς με την ψευδαίσθηση πως θα βρίσκεσθε δίπολα μέχρι το τέλος, κι άλλους τους χάνεις "κατα λάθος" στη διαδρομή.      Οι άνθρωποί μας είναι εν τέλει οι συνοδοιπόροι μας. Και το μέγεθος της διαδρομής που θα διασχίσουμε μαζί τους είναι, όσο περνάει απ' τ' ανθρώπινα χέρια μ...

Εργασία του μαθητή Β’ Τάξη ς     Μιχάλη Μιαούλη : Από όλα τα αγαθά που κάνουν τη ζωή του ανθρώπου ευτυχισμένη τίποτε δεν είναι μεγαλύτερο, τίποτε γονιμότερο, τίποτε πιο ευχάριστο από την πραγματική φιλία.       Τι είναι όμως η πραγματική φιλία; Είναι ο στενός και θερμός δεσμός δυο ή περισσότερων προσώπων, που στηρίζεται στην αμοιβαία ανιδιοτελή αγάπη και εκτίμηση. Είναι ο πολύτιμος και σταθερός δεσμός που ενώνει ενάρετους ανθρώπους, στη καταγωγή ξένους ή συγγενείς. Οι εκλεκτότεροι πνευματικοί άνθρωποι όλου του κόσμου έχουν αναγνωρίσει και έχουν εξυμνήσει την πραγματική φιλία και πολλοί, από τα αρχαιότατα χρόνια ως σήμερα, έχουν γράψει γι’ αυτήν ότι είναι ένα από τα πιο απαραίτητα και τα πιο βασικά στηρίγματα του ανθρώπου για την επίλυση των προβλημάτων του, για την προκοπή του και για την ευτυχία του.      « Συν τε δύ’ ερχομένω » , λέει ο Όμηρος «όταν πηγαίνουν δύο μαζί» ...

  Ορισμός Η τρομοκρατία αν καιαποτελεί σημαντικό όρο στο λεξιλόγιο της πολιτικής δεν κατέστη δυνατό να προσδιορισθεί με έναν κοινά αποδεκτό ορισμό. Ο Alex P. Smith (2005) αναφέρει ότι οι ακαδημαϊκοί πολλών πεδίων έχουν χύσει τόσο μελάνι όσο αίμα έχουν χύσει οι πράξεις των τρομοκρατών αλλά ακόμα δεν υπάρχει ένας συναινετικός ορισμός για την τρομοκρατία. Επίσης χαρακτηριστική είναι η έκφραση «Ένας τρομοκράτης για κάποιον είναι μαχητής της ελευθερίας για κάποιον άλλον*» (Nacos, 2010, σ. 19). Κατά τον Λοβέρδο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κάποιος ενιαίος ορισμός της τρομοκρατίας για τους ακόλουθους παράγοντες: i. το φαινόμενο της τρομοκρατίας παρουσιάζεται με τις μορφές της κρατικής τρομοκρατίας αλλά και αυτής που στρέφεται εναντίον του κράτους ii. η μη κρατική τρομοκρατία εμφανίζεται σε τέσσερεις διαφορετικές παραλλαγές, ως πρακτική εναντίον δικτατορικών καθεστώτων, ως πρακτική εθνικό-­‐απελευθερωτικών κινημάτων, ως εισαγόμενη τρομοκρατία και ως νιοστή πολιτική πρότασ...

  Ιστορική αναδρομή Η έννοι της τρομοκρατίας παρατηρείται σε διάφορες ιστορικές περιόδους με διαφορετικές μορφές, εμφανιζόμενη μέσα σε κείμενα αρχαίων συγγραφέων και φθάνοντας ως τις μέρες μας με θεαματικές και συνάμα πολύνεκρες ενέργειες όπως αυτή της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ. Η βία επιμένει να εμφανίζεται και να επανέρχεται με διαφορετικούς χρήστες και μέσα, εφόσον τμήμα του κοινωνικού συνόλου αισθάνεται ότι δεν εκπροσωπείταικαι δεν συμμετέχει στο σύνολο ή σε τμήμα της νομής της εξουσίας (Μπόση, 2000, σ.20). Ο όρος «τρομοκρατία» εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1798 σε ένα συμπλήρωμα του Λεξικού της Γαλλικής Ακαδημίας (Dictionnaire), όρος ο οποίος  χρησιμοποιήθηκε από το Τάγμα των Ιακωβίνων κατά την Γαλλική Επανάσταση. Με την έκφραση αυτή χαρακτηρίστηκε η άσκηση βίας με σκοπό την οικοδόμηση της νέας κοινωνικής τάξης. Στο στόχαστρο των τρομοκρατικών ενεργειών ήταν οι αριστοκράτες και οιοπαδοί τους,αργότερα όμως συμπεριελήφθησαν και οι αντιφρονούντες επαναστάτ...

Δεν υπάρχει παρά ένα μονάχα φιλοσοφικό πρόβλημα πραγματικά σοβαρό: το πρόβλημα της αυτοκτονίας. Τη στιγμή που αποφασίζεις πως η ζωή αξίζει ή δεν αξίζει τον κόπο να τη ζήσεις, απαντάς στο βασικό πρόβλημα της φιλοσοφίας. Τα υπόλοιπα, εάν ο κόσμος έχει τρεις διαστάσεις, εάν το πνεύμα διαιρείται σε εννιά ή δώδεκα κατηγορίες, ακολουθούν. Είναι παιχνίδια. Αρχικά πρέπει να απαντήσουμε. Και εάν σύμφωνα με το Νίτσε, είναι αλήθεια πως για να εκτιμηθεί ένας φιλόσοφος οφείλει να δίνει το παράδειγμα, καταλαβαίνουμε τι σημασία έχει η απάντηση, αφού απ' αυτή εξαρτάται η τελική χειρονομία. Εδώ είναι φανερό ότι πρόκειται για ευαισθησίες της καρδιάς, πρέπει όμως να εμβαθύνουμε σ' αυτές για να τις καταλάβουμε. Όταν διερωτώμαι πώς κρίνω ότι ένα τέτοιο ερώτημα είναι πιο αναγκαίο από ένα άλλο, απαντάω ότι η πραγματικότητα το αναγκάζει να τεθεί. Δεν είδα ποτέ κανένα να πεθαίνει για το οντολογικό επιχείρημα. Ο Γαλιλαίος που ήταν κάτοχος μιας σημαντικής επιστημονικής αλήθειας, την απαρνήθη...

Καρλ Ρότζερς – Αβραάμ Μάσλοου Οι κυριότεροι εκπρόσωποι της ανθρωπιστικής ή ουμανιστικής ψυχολογίας ήταν δύο: ο Κάρλ Ρότζερς (1902-1987) και ο Αβραάμ Μάσλοου (1908-1972) οι οποίοι διαφωνούσαν με τον Σαρτρ και τους Υπαρξιστές. Ο Καρλ Ρότζερς που πίστευε ότι το ανθρώπινο είδος έχει έμφυτη την τάση για αυτοπραγμάτωση και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο κατάφερε και εξελίχθηκε. Οι θεωρίες του Σαρτρ και των Υπαρξιστών αναπτύχθηκαν την ίδια περίπου χρονική περίοδο με αυτές των θεωρητικών της ανθρωπιστικής ψυχολογίας, η τελευταία μάλιστα ονομάσθηκε και Υπαρξιστική ψυχολογία, και μου φαίνεται ενδεδειγμένο για θεωρίες που αναπτύχθηκαν την ίδια περίπου περίοδο, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαν την ίδια αφετηρία, αλλά πολύ διαφορετικά συμπεράσματα.  Στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα κυριάρχησαν στην Ψυχολογία, η Ψυχανάλυση και ο Συμπεριφορισμός. Οι ψυχαναλυτές εστίασαν στις παρορμήσεις που προέρχονταν από το υποσυνείδητο ή το ασυνείδητο, οι συμπεριφοριστές στ...